GJ 388
γ Leo C | |||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja | 10h 19m 36,281s[1] | ||||||||||
Deklinacja | +19° 52′ 12,01″[1] | ||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||
Odległość | |||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||
Ruch własny (RA) | |||||||||||
Ruch własny (DEC) | −43,683 ± 0,10[1] mas/rok | ||||||||||
Prędkość radialna | 12,5 ± 0,2[1] km/s | ||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||
Rodzaj gwiazdy | |||||||||||
Typ widmowy | M4,5 V[2] | ||||||||||
Masa | |||||||||||
Metaliczność [Fe/H] | 0,07[2] | ||||||||||
Wielkość absolutna | |||||||||||
Jasność | |||||||||||
Temperatura | 3156[2] K | ||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||
|
GJ 388 (AD Leonis) – gwiazda w gwiazdozbiorze Lwa, odległa o 16,2 roku świetlnego od Słońca. Jest jedną z najbliższych Układowi Słonecznemu gwiazd.
Charakterystyka obserwacyjna
Jej jasność wizualna to 9,52m. Jest ona zatem za słabym obiektem, by można było ją dostrzec gołym okiem. Należy do gwiazd rozbłyskowych, jako gwiazda zmienna nosi oznaczenie AD Leonis[1].
Jest to optyczna towarzyszka jasnej gwiazdy podwójnej Gamma Leonis[1]. Sama GJ 388 była podejrzewana o podwójność, jednak obserwacje z użyciem koronografu nie potwierdziły istnienia towarzyszki[4].
Charaketerystyka fizyczna
AD Leonis to czerwony karzeł, należący do typu widmowego M4,5. Ma temperaturę około 3150 K i jasność równą około pół procent jasności Słońca. Jej masa to 0,36 masy Słońca[2].
Możliwy układ planetarny
Analizy zmian prędkości radialnej tej gwiazdy z 2019 roku wskazywały, że może okrążać ją planeta pozasłoneczna oznaczona AD Leo b. Miałaby to być gorąca planeta gazowa o masie minimalnej ocenianej na 23,1 M🜨[2][5]. Analizy z 2020 roku przeczą jednak jej istnieniu[6].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j GJ 388 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g M. Tuomi i inni, Frequency of planets orbiting M dwarfs in the Solar neighbourhood, „arXiv”, 2019, arXiv:1906.04644 (ang.).
- ↑ Obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy.
- ↑ Oppenheimer, B.R.; Golimowski, D.A.; Kulkarni, S.R.; Matthews, K.; Nakajima, T.; Creech-Eakman, M.; Durrance, S.T. A Coronagraphic Survey for Companions of Stars within 8 Parsecs. „The Astronomical Journal”. 121 (4), s. 2189–2211, 2001. DOI: 10.1086/319941. arXiv:astro-ph/0101320. Bibcode: 2001AJ....121.2189O (ang.).
- ↑ AD Leo b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2019-06-25].
- ↑ I. Carleo i inni, The GAPS Programme at TNG XXI – A GIARPS case-study of known young planetary candidates: Confirmation of HD 285507 b and refutation of AD Leo b, „Astronomy & Astrophysics”, A5, 2020, s. 638, DOI: 10.1051/0004-6361/201937369, Bibcode: 2020A&A...638A...5C, arXiv:2002.10562 (ang.).