GWKS Rzeszów

GWKS Rzeszów
Pełna nazwaGarnizonowy Wojskowy Klub Sportowy Rzeszów
Państwo Polska
SiedzibaRzeszów
Sekcje

piłka nożna,
boks,
gimnastyka,
hokej na lodzie

Garnizonowy Wojskowy Klub Sportowy Rzeszów[1] – polski wielosekcyjny wojskowy klub sportowy z siedzibą w Rzeszowie.

Klub powstał po przyjętej w 1949 reorganizacji kultury fizycznej w wyniku uchwały Biura Politycznego KC PZPR z września 1949[2].

Piłka nożna

GWKS Rzeszów
PrzydomekZieloni[1]
Data rozwiązania1953
Państwo Polska
Właścicielgarnizon Rzeszów ludowego Wojska Polskiego
TrenerWłodzimierz Maurer (1952), Edward Mikusiński (1953)

W sezonie 1952 utworzonej klasy I (trzeci poziom rozgrywkowy) GWKS Rzeszów wygrał sezon w grupie I[3], po czym triumfował w fazie finałowej rywalizując ze zwycięzcami pozostałych pięciu grup[4][1]. Następnie przystąpił do rywalizacji o miejsce w II lidze rywalizując w dwumeczu z najniższej sklasyfikowanym zespołem województwa rzeszowskiego w sezonie II ligi 1952, którym byli Budowlani Przemyśl[1]. W listopadzie 1952 GWKS przegrał oba spotkania: w Rzeszowie 0:1[5], a w Przemyślu 0:2[6][1]. W tym sezonie zawodnikami drużyny byli: Szneider, Mosor, Kacy, Miechowicz, Smółka, Dybuła, Woźniak, Piwczyk, Ludwig, Lasek, Koźlik, Kowolik, Kawan, Dziuban[1]. Funkcję trenera przed turniejem finałowym klasy I objął Włodzimierz Maurer[1].

W tym roku GWKS występował także w ramach Pucharu Polski edycji 1952, wyeliminowali Gwardię Rzeszów, Spójnię Rzeszów[1], po czym półfinale wojewódzkim, a zarazem finale na szczeblu miasta Rzeszów rywalizowali ze Stalą Rzeszów, remisując na stadionie Ogniwa Rzeszów 0:0 (mecz został przerwany po dogrywce wskutek zapadających ciemności)[7][8][9], zaś w powtórzonym pojedynku ulegli 3:4 (do przerwy wygrywając 3:1)[1][10].

W sezonie 1953 III ligi Rzeszowskiej drużyna GWKS Rzeszów triumfowała, nie przegrywając meczu w rozgrywkach[11][12]. Mysiak, Kacy, Smółka, Woźniak, Baran, Kowolik, Ludwig, Surmiak, Prutek[2]

Tym samym GWKS został historycznie pierwszym zwycięzcą ligi okręgowej rzeszowskiej[13]. Następnie GWKS zwyciężył w barażach o II ligę. W ich pierwszej fazie pokonał Włókniarza Pabianice w dwumeczu (2:0, 1:2). W drugim etapie rywalizował w 4-zespołowej grupie finałowej, pokonując w niej m.in. Górnika Zabrze[14]). Zajął w tej grupie pierwsze miejsce, uzyskując sportowy awans do II ligi edycji 1954[15]. Tym samym rzeszowski klub został nieformalnym mistrzem trzeciej klasy rozgrywkowej w sezonie 1953[16]. Drużynę prowadził wówczas trener Edward Mikusiński[17]. Swój ostatni mecz w ww. finałowej rywalizacji finałowej o awans do II ligi zwycięska drużyna rozegrała pod nazwą KS Rzeszów[18]. Jeszcze w trakcie całej rywalizacji w związku z ustaleniem nowego systemu rozgrywek o mistrzostwo Wojska Polskiego (w piłce nożnej, koszykówce, siatkówce, hokeju na lodzie) decyzją Ministerstwa Obrony Narodowej postanowiono, że wojskowe drużyny sportowe OWKS i GWKS nie będą brały udziału w państwowych ligach sportowych, a pion wojskowy w tych dziedzinach miał reprezentować CWKS[19]. Wskutek tego GWKS Rzeszów został rozwiązany[20][21]. Tym samym drużyna piłkarska nie przystąpiła do sezonu II ligi w 1954, a w jej miejsce został promowany zespół Ogniwa Wrocław.

Ponadto w edycji Pucharu Polski 1953/1954 GWKS jako reprezentant województwa rzeszowskiego miał zapewnione miejsce w fazie na szczeblu centralnym, jednak wskutek na powyższe decyzje odgórne nie przystąpił do rozgrywek[16]. W jego miejsce do rywalizacji w PP przystąpiła drużyna Stali Rzeszów w składzie wzmocnionym byłymi zawodnikami GWKS[16][22]. Pierwotnie anonsowano także, że Stal Rzeszów analogicznie zajmie miejsce GWKS w II lidze[16], co jednak nie stało, się, gdyż w 1954 w II lidze występowało Ogniwo Wrocław.

Piłkarzami GWKS byli m.in. Maksymilian Komurkiewicz (później przeszedł do Górnika Glinika Gorlice)[23][24], Prutek, Ryszard Mysiak[25].

Inne sekcje

W klubie działały także sekcje: pięściarska (drużyna startowała w mistrzostwach województwa rzeszowskiego)[26], gimnastyczna II klasy[27], hokeja na lodzie (zespół uczestniczył w lidze okręgowej rzeszowskiej[28]).

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Andrzej Dobrowolski. Piłkarze zakończyli sezon. Jak Rzeszów „stracił” II Ligę?. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 35, s. 2, 24 listopada 1952. 
  2. ↑ a b Pierwsze polskie kluby i związki sportowe. W: Andrzej Kosiorowski: Sport w Rzeszowie 1944–1969. Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1971.
  3. ↑ GWKS Rzeszów, Spójnia Jarosław, Kolejarz Przemyśl, Ogniwo Rzeszów pierwszymi finalistami rozgrywek klasy I. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 20, s. 2, 28 lipca 1952. 
  4. ↑ Finał I klasy. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 27, s. 2, 15 września 1952. 
  5. ↑ Wiadomości sportowe. Parodia meczu piłkarskiego. Budowlani (Przemyśl) – GWKS (Rzeszów) 1:0 (1:0) w spotkaniu o wejście do II Ligi. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 269, s. 3, 11 listopada 1952. 
  6. ↑ Jerzy Piskor. Ligowcy byli lepsi. Budowlani Przemyśl – GWKS Rzeszów 2:0 (1:0). „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 34, s. 1, 17 listopada 1952. 
  7. ↑ Wiadomości sportowe. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 234, s. 6, 1 października 1952. 
  8. ↑ Wiadomości sportowe. Wyniki niedzielne. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 238, s. 6, 6 października 1952. 
  9. ↑ Rozgrywki Pucharu Polski w woj. rzeszowskim. Kędra nie strzelił karnego i.... „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”. Nr 30, s. 2, 6 października 1952. 
  10. ↑ Głos ma Oldboy. „Wiadomości Fabryczne”. Nr 44-45, s. 6, 1-20 grudnia 1961. 
  11. ↑ GWKS mistrzem. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 40, s. 3, 14 września 1953. 
  12. ↑ III liga. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 43, s. 7, 25 września 1953. 
  13. ↑ Koniec piłkarskich wakacji w III lidze i klasie A. „Nowiny Rzeszowskie-Stadion”. Nr 31, s. 1, 3 sierpnia 1964. 
  14. ↑ Udany rewanż GWKS. Przodownik rozgrywek doznaje pierwszej porażki. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 54, s. 1, 2 listopada 1953. 
  15. ↑ O wejście do II ligi. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 55, s. 1, 9 listopada 1953. 
  16. ↑ a b c d Dwie Stale reprezentują nasze województwo w Pucharze Polskim na szczeblu centralnym. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 56, s. 1, 12 listopada 1953. 
  17. ↑ Sylwetki mistrza. „Wiadomości Fabryczne”. Nr 17, s. 4, 13 października 1956. 
  18. ↑ Prutek zdobywcą zwycięskiej bramki. Ogniwo Wrocław – KS Rzeszów 0:1 (0:1). „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 55, s. 1, 9 listopada 1953. 
  19. ↑ Ze sportu. Warszawa. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 262, s. 2, 3 listopada 1953. 
  20. ↑ Życzymy awansu do II ligi. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 231, s. 6, 27 września 1956. 
  21. ↑ Rzeszowskie kluby sportowe 1944 -1969. resoviacy.pl. [dostęp 2019-04-01].
  22. ↑ Sezon piłkarski zakończony. „Wiadomości Fabryczne”. Nr 17, s. 4, 28 listopada 1953. 
  23. ↑ Druga niedziela mistrzostw Kl. A. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 73, s. 7, 27-28 marca 1954. 
  24. ↑ To nas zobowiązuje. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 285, s. 4, 2 grudnia 1954. 
  25. ↑ Na ligowej antenie. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 83, s. 6, 8 kwietnia 1954. 
  26. ↑ Mistrzostwa bokserskie województwa rzeszowskiego. GWKS przodownikiem tabeli. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 31, s. 2, 14 października 1952. 
  27. ↑ Pojedynek napastników z Szymkowiakiem przegrywa ten ostatni. GWKS Rzeszów – GWKS Katowice 4:3 (2:0). „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 33, s. 2, 27 października 1952. 
  28. ↑ Sport. Finałowe rozgrywki w hokeju na lodzie. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 44, s. 6, 19 lutego 1953. 

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.