Gaël Kakuta

Gaël Kakuta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1991
Lille

Wzrost

173 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

RC Lens

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
LataKlub
1998–1999US Lille-Moulins
1999–2007RC Lens
2007–2009Chelsea F.C.
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2009–2015Chelsea F.C.6(0)
2011→ Fulham F.C. (wyp.)7(1)
2011→ Bolton Wanderers (wyp.)4(0)
2012→ Dijon FCO (wyp.)14(4)
2012–2014→ SBV Vitesse (wyp.)34(2)
2014→ S.S. Lazio (wyp.)1(0)
2014–2015→ Rayo Vallecano (wyp.)35(5)
2015–2016Sevilla FC2(0)
2016–2018Hebei China Fortune24(2)
2017→ Deportivo La Coruña (wyp.)10(2)
2017–2018→ Amiens SC (wyp.)36(6)
2018–2019Rayo Vallecano12(1)
2019–2021Amiens SC24(2)
2020–2021→ RC Lens (wyp.)35(11)
2021–RC Lens24(3)
W sumie:268(39)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2006–2007 Francja U-1612(5)
2007–2008 Francja U-1714(3)
2008–2009 Francja U-185(3)
2009–2010 Francja U-1913(4)
2010–2011 Francja U-2011(2)
2011–2013 Francja U-2118(6)
2013– Demokratyczna Republika Konga12(2)
W sumie:85(25)
  1. ↑ Aktualne na: 19 marca 2022.
  2. ↑ Aktualne na: 14 listopada 2021.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-19
złotoFrancja 2010
Mistrzostwa Europy U-17
srebroTurcja 2008

Gaёl Kakuta (ur. 21 czerwca 1991 w Lille) – francuski piłkarz występujący na pozycji pomocnika we francuskim klubie RC Lens oraz w reprezentacji Demokratycznej Republiki Konga.

Kariera klubowa

Początkowo zawodnik US Lille-Moulins[2], w latach 1999–2007 gracz RC Lens[3]. W 2007 roku został piłkarzem Chelsea, w której rozpoczął występy w drużynach juniorskich[4].

Na początku września 2009 jego transfer z Lens do londyńskiego zespołu został uznany za nieprawidłowy przez Międzynarodową Federację Piłkarską (FIFA), dlatego też Kakuta został zdyskwalifikowany na cztery miesiące oraz ukarany karą w wysokości 780 tysięcy euro[5]. Dodatkowo Chelsea musiała zapłacić 130 tysięcy euro jako ekwiwalent za jego wyszkolenie i otrzymała zakaz rejestracji nowych piłkarzy do 2011 roku[3]. 6 listopada 2009 roku Trybunał Arbitrażowy do spraw Sportu w Lozannie zawiesił tymczasowo karę nałożoną przez FIFA. Dwa tygodnie później Kakuta zadebiutował w Premier League w meczu z Wolverhampton Wanderers, zmieniając w 59. minucie Nicolasa Anelkę[6].

2 grudnia 2009 roku w meczu 1/4 finału Pucharu Ligi Angielskiej z Blackburn Rovers (3:3, k. 3:4) nie strzelił gola w serii rzutów karnych, co spowodowało, że do półfinału awansowali rywale[7]. W sezonie 2009/2010 wraz z Chelsea zdobył mistrzostwo Anglii i puchar kraju. W pierwszej części kolejnych rozgrywek regularnie występował w meczach Ligi Mistrzów, natomiast w lidze pełnił funkcję rezerwowego. Spowodowało to, że pod koniec stycznia 2011 roku został wypożyczony do Fulham[8]. Rozegrał w nim siedem spotkań, strzelił również swojego pierwszego gola w Premier League – 30 kwietnia zdobył bramkę w meczu z Sunderlandem[9].

W pierwszej części sezonu 2011/2012 wypożyczony był do Boltonu, w którym pełnił funkcję rezerwowego (rozegrał łącznie sześć meczów i zdobył bramkę w wygranym 2:0 pojedynku pucharu Anglii z Aston Villą[10]). W styczniu 2012 roku również na zasadzie wypożyczenia przeszedł do Dijon FCO. We francuskim zespole szybko wywalczył miejsce w podstawowy składzie. W Ligue 1 rozegrał 14 meczów, w których strzelił cztery gole – zdobył m.in. bramkę z rzutu karnego w spotkaniu z Olympique Marsylia, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 2:1[11].

31 sierpnia 2012 roku został wypożyczony do SBV Vitesse na sezon 2012/2013[12] i 2013/2014.

W styczniu 2014 roku przeszedł na wypożyczenie do S.S. Lazio[13].

31 lipca 2014 został wypożyczony do Rayo Vallecano[14] .

W lutym 2016 przeszedł do chińskiego Hebei China Fortune[15].

Kariera reprezentacyjna

Kakuta regularnie występował w juniorskich reprezentacjach Francji. W 2008 roku wraz z kadrą do lat 17 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Turcji – w półfinałowym meczu z gospodarzami turnieju (1:1, k. 4:3) strzelił gola w serii rzutów karnych[16], natomiast w przegranym 0:4 spotkaniu finałowym z Hiszpanią wystąpił przez pełne 80. minut[17].

W 2010 roku wraz z reprezentacją U-19 brał udział w mistrzostwach Europy. Był w nich podstawowym zawodnikiem, strzelił gole w meczu grupowym z Holandią (4:1) i półfinałowym z Chorwacją (2:1)[18]. W spotkaniu finałowym z Hiszpanią (2:1) wystąpił w podstawowym składzie, a w 85. minucie asystował przy decydującym o złotym medalu golu Alexandre Lacazette[19]. Ponadto został wybrany najlepszym graczem mistrzostw[20]. Rok później uczestniczył w mistrzostwach świata do lat 20 w Kolumbii – zagrał w siedmiu meczach, zaś Francuzi zajęli czwarte miejsce[21].

Przypisy

  1. ↑ Gaël Kakuta (hiszp.). laliga.es. [dostęp 2017-02-20].
  2. ↑ Chelsea ban scandal: So, who's Gael Kakuta, the kid they call the black Zidane? (ang.). dailymail.co.uk. [dostęp 2012-08-18].
  3. ↑ a b Chelsea angered by signings ban (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18].
  4. ↑ Gael Kakuta (ang.). chelseafc.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-30)].
  5. ↑ Kakuta: DRC decision reached (ang.). fifa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-06)].
  6. ↑ Chelsea 4 - 0 Wolverhampton (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18].
  7. ↑ Blackburn 3 - 3 Chelsea (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18].
  8. ↑ Chelsea's Gael Kakuta secures Fulham loan move (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18].
  9. ↑ Sunderland 0 - 3 Fulham (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18].
  10. ↑ Aston Villa 0 - 2 Bolton (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18].
  11. ↑ Olympique de Marseille 1-2 Dijon FCO (fr.). lfp.fr. [dostęp 2012-08-18].
  12. ↑ KAKUTA GOES DUTCH (ang.). chelseafc.com. [dostęp 2012-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
  13. ↑ Kakuta loaned to Lazio (ang.). skysports.com, 2014-01-31. [dostęp 2016-02-06].
  14. ↑ Spanish loan for Kakuta (ang.). chelseafc.com. [dostęp 2014-07-31].
  15. ↑ Kakuta signs on with Hebei Fortune in China (ang.). goal.com, 2016-02-05. [dostęp 2016-02-06].
  16. ↑ France oust hosts after shoot-out (ang.). uefa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-05)].
  17. ↑ Stupendous Spain win U17 crown (ang.). uefa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-30)].
  18. ↑ European U-19 Championship 2010 (ang.). rsssf.com. [dostęp 2012-08-18].
  19. ↑ France beat Spain to win European Under-19 title (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18].
  20. ↑ 2010: Gaël Kakuta (ang.). uefa.com. [dostęp 2012-08-18].
  21. ↑ Gael KAKUTA (ang.). fifa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-03)].

Bibliografia


Rayo Vallecano – obecny skład
  • Aktualny na dzień 2 sierpnia 2019.
Składy reprezentacji Francji
Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Europy do lat 17 2008

Flag of France.svg

Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Europy do lat 19 2010

Flag of France.svg

Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Świata do lat 20 2011

Francja

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the Democratic Republic of the Congo.svg
The national flag of the Democratic Republic of the Congo. Created according to the 2006 constitution : Son emblème est le drapeau bleu ciel, orné d’une étoile jaune dans le coin supérieur gauche et traversé en biais d’une bande rouge finement encadrée de jaune. (Its symbol is a sky blue flag, decorated with a yellow star in the upper left corner and crossed in the diagonal by a red strip with thin yellow borders) It seems to be identical, except for a lighter field hue, to the 1966–1971 flag.
Gaël Kakuta 4554.jpg
Autor: Amarhgil, Licencja: Attribution
Gaël Kakuta