Gabriel Siemoński
major | |
Data i miejsce urodzenia | 13 grudnia 1787 Przezwody |
---|---|
Data śmierci | 27 października 1857 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Gwardia Akademicka Legia Nadwiślańska Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego |
Jednostki | 1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej Legia Nadwiślańska Gwardia Akademicka 8 Pułk Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego |
Stanowiska | dowódca 8 Pułku Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego dowódca Kompanii Przybocznej Naczelnego Wodza gen. dywizji ks. M. Radziwiłła w Gwardii Akademickiej |
Tadeusz Gabriel Siemoński (Simoński) (ur. 13 grudnia 1787 w Przezwodach, zm. 28 września 1857) – polski major, dowódca 8 Pułku Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego, dowódca Kompanii Przybocznej Naczelnego Wodza gen. dywizji ks. M. Radziwiłła w Gwardii Akademickiej.

Życiorys
Urodził się 13 grudnia 1787 r. w Przezwodach w dzisiejszym powiecie sandomierskim jako syn Stanisława i Tekli z domu Lipowskiej[1][2].
20 maja 1807 roku wstąpił do 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej. 23 sierpnia 1810 roku mianowany wachmistrzem.
24 września 1810 r. skierowany do Legii Nadwiślańskiej jako podporucznik, pełnił służbę à la suite w 3 kompanii fiz. 2. bat. 3 pułku. W sierpniu 1813 roku jako por. adj. mjr. w Gwardii Honorowej Polskiej[2]. W latach 1827-1830 kapitan w 3. pułku piechoty.
Do 26 lutego 1831 roku major Siemoński był dowódcą Kompanii Przybocznej Naczelnego Wodza gen. dywizji ks. M. Radziwiłła w Gwardii Akademickiej.
Od 5 czerwca 1831 roku dowódca 8 Pułku Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego[3].
Zmarł 28 września 1857 roku w wieku 69 lat[4]. Spoczywa na Starym Cmentarzu w Tarnowie, jego nagrobek znajduje się w XVII kwaterze. Inskrypcja na pomniku brzmi: D.O.M. Pamięci tu spoczywającego Gabryela Siemońskiego Pułkownika Wojsk Polskich, Właściciela Ziemskiego w 65 wieku życia D. 28 września 1857 roku. Wdzięczne córki Najlepszemu Ojcu Kamień ten położyły. Pokój Jego Duszy
Rodowód
Michał Siemoński h. Ostoja z Siemoni (zm. 6 VII 1787) | |||||||||||||||||||||||||
Stanisław Kostka Dydak Siemoński (16 X 1756 - 10 III 1810) | |||||||||||||||||||||||||
Anna Siemońska z d. Bogucka (zm. 26 IX 1763) | |||||||||||||||||||||||||
Gabriel Tadeusz Siemoński (13 XII 1787 - 28 IX 1857) | |||||||||||||||||||||||||
Tekla z d. Lipowska (1746 – 29 I 1824) | |||||||||||||||||||||||||
Zobacz też
- Legia Nadwiślańska
- Gwardia Akademicka
- 8 Pułk Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego
- 1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej
- Królestwo Kongresowe
Przypisy
- ↑ M. J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego, "sejm-wielki.pl", dostęp 26 lutego 2013 r.
- ↑ a b Stanisław Kirkor, Słownik oficerów Legii Nadwiślańskiej i pułków Ułanów Nadwiślańskich, "ornatowski.com", dostęp 26 lutego 2013 r.
- ↑ Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 77.
- ↑ Jerzy Kordecki: Gawędy o Gabrielu Tadeuszu Siemońskim - Napoleońskim Szwoleżerze. s. 40.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jerzy Kordecki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Epitafium na nagrobku Gabriela Tadeusza Siemońskiego na Starym Cmentarzu w Tarnowie (pomnik znajduje się przy XVII kwaterze). Treść epitafium: "D.O.M. Pamięci tu spoczywającego Gabryela Siemońskiego Pułkownika Wojsk Polskich, Właściciela Ziemskiego w 65 wieku życia D. 28 września 1857 roku. Wdzięczne córki Najlepszemu Ojcu Kamień ten położyły. Pokój Jego Duszy"
Rozkaz urlopowy kapitana Gabriela Siemońskiego
Autor: Jerzy Kordecki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rodowód Gabriela Tadeusza Siemońskiego
Autor: Jerzy Kordecki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nagrobek Gabriela Tadeusza Siemońskiego na Starym Cmentarzu w Tarnowie. Pomnik znajduje się przy XVII kwaterze.
Treść listu:
"Szanowny Generale Dobrodzieju
Miła nadzieja widzenia wkrótce Generała zostawia mi te miłą sposobność ponowienia tych życzeń, któremi mnie Generał przez łaskę swą zaszczycił, a teraz że wychodze i posłaniec Izraelita spieszy, łączę wyrazy wysokiego, mego uszanowania, zostając Prawdziwem Sługą
G. Siemoński
Tarnów 3go stycznia 849
Me siostry i dzieci śliczne ukłony mieszczą"