Gabriello Chiabrera
Gabriello Chiabrera (ur. 8 czerwca 1552 w Savonie, zm. 14 października 1638 tamże) – włoski poeta[1].
Życiorys
Studiował filozofię w kolegium jezuickim w Rzymie[2]. W swojej twórczości (odach i kanonach) naśladował poezje Anakreonta i Pindara[3], których był wielbicielem. Wzorował się także na twórcach francuskiej Plejady[4]. Cieszył się poparciem papieża i wielu dworów książęcych. Jest również autorem bohaterskich poematów epickich, tragedii, eklog i dramatu muzycznego Rapimento di Cefalo (1600, z muzyką Cacciniego). Przyczynił się do powiększenia zasobu włoskich form wersyfikacyjnych[1], przygotowując grunt pod eksperymenty metryczne późniejszych, zwłaszcza dziewiętnastowiecznych poetów[4]. Używał czterozgłoskowca, pięciozgłoskowca, sześciozgłoskowca, ośmiozgłoskowca i dziewięciozgłoskowca, a nie tylko najpopularniejszych dotąd jedenastozgłoskowca (endecasillabo) i siedmiozgłoskowca[4].
Przypisy
- ↑ a b Gabriello Chiabrera. Biblioteca della letteratura italiana. [dostęp 2016-09-15]. (wł.).
- ↑ Gabriello Chiabrera. New Advent. [dostęp 2016-09-15]. (ang.).
- ↑ Chabriera, Gabriello. Treccani, la cultura italiana. [dostęp 2016-09-15]. (wł.).
- ↑ a b c Gabriello Chiabrera, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2016-09-15] (ang.).
Bibliografia
- Wielka Encyklopedia PWN red. Jan Wojnowski, Warszawa 2001, t. 5, s. 387.
- Gabriello Chiabrera, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-03] (ang.).
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000 0001 2123 1148
- VIAF: 19755522
- LCCN: n84160363
- GND: 118669222
- LIBRIS: 53hklf1p5rgskwt
- BnF: 123640098
- SUDOC: 032651015
- SBN: LO1V089446
- NLA: 35753827
- NKC: xx0031688
- BNE: XX1186912
- NTA: 073100064
- CiNii: DA12907165
- Open Library: OL276851A
- PLWABN: 9810680267005606
- NUKAT: n2006076836
- J9U: 987007259635305171
- PTBNP: 165266
- LNB: 000275570
- NSK: 000076643
- CONOR: 127626595
- ΕΒΕ: 167021
- LIH: LNB:+z9;=Bj
- RISM: pe30026872
- WorldCat: lccn-n84160363
Media użyte na tej stronie
Delle opere di Gabriello Chiabrera