Gahnit

Gahnit

Kryształy gahnitu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Zn2+Al2O4 tlenek cynku i glinu
Twardość w skali Mohsa	7,5–8,0
Łupliwość	niewyraźna
Pokrój kryształu	ośmiościan
Układ krystalograficzny	regularny
Gęstość minerału	4,38-4,62 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	ciemnozielona,niebieskozielona, niebieska do indygo, zielona do brązowej
Rysa	szara
Połysk	szklisty
Współczynnik załamania	1,780-1,805

Gahnit, spinel cynkowy – minerał z gromady tlenków, należy do grupy spineli. Tlenek cynku i glinu o wzorze chemicznym ZnAl₂O₄. Należy do minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska szwedzkiego chemika Johana Gottlieba Gahna (1745–1818).

Po raz pierwszy wyodrębniony i opisany w 1807 r. z kopalni Falun w Szwecji.

Występowanie

(c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0

Kryształ gahnitu z Amityville, hrabstwo Orange, USA

Występuje w skałach magmowych i metamorficznych – w granitowych pegmatytach, w kontaktowo zmetamorfizowanych wapieniach i w metasomatycznych żyłach i złożach rud^[1].

Miejsca występowania:

• Na świecie: Broken Hill w Australii, Falun w Szwecji, Charlemont, Spruce Pine, White Picacho, Topsham i Franklin w Stanach Zjednoczonych, Otov, Maršíkov w Czechach, Bodenmais w Niemczech.

• W Polsce: sporadycznie spotykany w łupkach łyszczykowych pasma Starej Kamienicy na Pogórzu Izerskim^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Maria Borkowska, Kazimierz Smulikowski: Minerały skałotwórcze, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1973