Galaktyka spiralna z poprzeczką

Galaktyka spiralna z poprzeczką NGC 1300
NGC 253 – galaktyka spiralna z poprzeczką (2MASS)

Galaktyka spiralna z poprzeczkągalaktyka spiralna z pasem jasnych gwiazd, wychodzących z centrum i przebiegających przez środek galaktyki. Ramiona spiralne tych galaktyk wydają się wychodzić z końców „poprzeczki”, podczas gdy w zwykłych galaktykach spiralnych wydają się wychodzić bezpośrednio z jądra.

Poprzeczkę obserwuje się w około połowie wszystkich galaktyk spiralnych. Generalnie poprzeczka wpływa zarówno na ruch gwiazd, jak i gazu międzygwiazdowego w galaktykach spiralnych, a także mogą wpływać na ramiona spiralne. Droga Mleczna, w której znajduje się Układ Słoneczny, jest klasyfikowana jako galaktyka spiralna z poprzeczką.

Poprzeczki w galaktykach spiralnych powstają wówczas, gdy fale gęstości materii przepompowują gęsty gaz w kierunku jądra galaktyki, dostarczając w ten sposób niezbędnego surowca do tworzenia się nowych gwiazd[1]. Gaz jest równocześnie materią zasilającą supermasywne czarne dziury, które znajdują się prawdopodobnie w jądrach każdej galaktyki. Powstanie poprzeczki może również sygnalizować przejście galaktyki spiralnej z młodzieńczego okresu intensywnej produkcji nowych gwiazd w wiek dojrzały, ponieważ poprzeczki są częściej obserwowane w galaktykach starszych, wypełnionych czerwonymi gwiazdami niż w tych młodszych zawierających dużą liczbę młodych, niebieskich gwiazd. Wyjaśnia to również powód, dla którego obserwacje wczesnego Wszechświata ukazują zaledwie co piątą galaktykę spiralną zawierającą poprzeczkę, gdy jednocześnie w bliskim nam współczesnym Wszechświecie poprzeczki zawiera ponad dwie trzecie galaktyk[2].

Przykłady

Obserwacje wykonane przez Kosmiczny Teleskop Spitzera wspierają poprzednio zebrane argumenty za tym, że Droga Mleczna jest galaktyką spiralną z poprzeczką, a nie zwykłą spiralną (poprzeczka może mieć nawet 27 tysięcy lat świetlnych długości[3]). Obserwacje radioteleskopowe przez lata sugerowały, że nasza Galaktyka ma poprzeczkę, ale obserwacje Spitzera wykonane w podczerwieni dostarczyły dokładniejszych danych.

Największą obecnie znaną (styczeń 2013) galaktyką spiralną z poprzeczką jest NGC 6872, o średnicy 522 tysięcy lat świetlnych, około 5 razy większej niż Droga Mleczna[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. F. Bournaud, F. Combes. Gas accretion on spiral galaxies: Bar formation and renewal. „Astronomy & Astrophysics”. 392, s. 83–102, 2002. DOI: 10.1051/0004-6361:20020920. 
  2. Classic portrait of a barred spiral galaxy. Hubble Observes NGC 1073. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2012-02-03. [dostęp 2016-05-12]. (ang.).
  3. Droga Mleczna z poprzeczką. [w:] AstroNEWS [on-line]. 2005-08-18. [dostęp 2016-05-12].
  4. NASA’s GALEX Reveals the Largest-Known Spiral Galaxy. NASA, 2013-01-10. [dostęp 2012-01-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Hubble2005-01-barred-spiral-galaxy-NGC1300.jpg
Barred spiral galaxy NGC 1300 photographed by Hubble telescope.

In the core of the larger spiral structure of NGC 1300, the nucleus shows its own extraordinary and distinct "grand-design" spiral structure that is about 3,300 light-years (1 kiloparsec) long. Only galaxies with large-scale bars appear to have these grand-design inner disks — a spiral within a spiral. Models suggest that the gas in a bar can be funneled inwards, and then spiral into the center through the grand-design disk, where it can potentially fuel a central black hole. NGC 1300 is not known to have an active nucleus, however, indicating either that there is no black hole, or that it is not accreting matter.

The image was constructed from exposures taken in September 2004 by the Advanced Camera for Surveys onboard Hubble in four filters. Starlight and dust are seen in blue, visible, and infrared light. Bright star clusters are highlighted in red by their associated emission from glowing hydrogen gas. Due to the galaxy's large size, two adjacent pointings of the telescope were necessary to cover the extent of the spiral arms. The galaxy lies roughly 69 million light-years away (21 megaparsecs) in the direction of the constellation Eridanus.