Galantamina

Ten artykuł od 2010-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Galantamina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) (4aS,6R,8aS)-4a,5,9,10,11,12-heksahydro-3-metoksy-11-metylo-6H-benzofuro[3a,3,2-ef][2]benzazepin-6-ol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C17H21NO3
Masa molowa	287,35 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	357-70-0
PubChem	9651
DrugBank	DB00674
SMILES CN1CCC23C=CC(CC2OC4=C(C=CC(=C34)C1)OC)O
InChI InChI=1S/C17H21NO3/c1-18-8-7-17-6-5-12(19)9-14(17)21-16-13(20-2)4-3-11(10-18)15(16)17/h3-6,12,14,19H,7-10H2,1-2H3/t12-,14-,17-/m0/s1 InChIKey ASUTZQLVASHGKV-JDFRZJQESA-N
Właściwości logP 1,8
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[1] bromowodorek galantaminy Niebezpieczeństwo Zwroty H H301 Zwroty P P301+P310 Dawka śmiertelna LD50 10 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N06DA04
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka Działanie nootropowe Biodostępność 80–100% Okres półtrwania 7 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 18% Metabolizm wątrobowy Wydalanie 95% z moczem, 5% z kałem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie Objętość dystrybucji 175 l

Galantamina (łac. galantaminum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid izochinolinowy, inhibitor acetylocholinoesterazy, występujący naturalnie w cebulach przebiśniegu^[2].

Działa parasympatykomimetycznie, zwiększając napięcie mięśni szkieletowych, powoduje skurcz oskrzeli, nasila wydzielanie potu i soków trawiennych oraz zwęża źrenice. Przenika do ośrodkowego układu nerwowego i ułatwia przewodnictwo nerwowe.

Jako lek stosowana jest w zwalczaniu chorób przebiegających z uszkodzeniem nerwów obwodowych i zaburzeniami w przekaźnictwie nerwowym, na przykład w różnych postaciach otępienia, między innymi w chorobie Alzheimera^[3]. Usprawnia pamięć u osób zdrowych. Ze względu na działanie kurcząco na mięśnie stosuje się ją także w leczeniu pooperacyjnej atonii pęcherza moczowego i jelit, a także w zatruciach kurarą. Ponadto galantamina zwiększa stężenie acetylocholiny^[4]. Jej zażywanie może wywołać nudności i biegunkę^[5].

Przypisy