Gangut

Gangut
Ilustracja
Historia
Stocznia

Stocznia Admiralicji

Położenie stępki

16 czerwca 1909[a]

Wodowanie

20 października 1911

 MW Imperium Rosyjskiego
Nazwa

Gangut

Wejście do służby

11 stycznia 1915

 MW ZSRR
Nazwa

Gangut

 MW ZSRR
Nazwa

Oktiabrskaja Riewolucyja

Wycofanie ze służby

17 lutego 1956

Los okrętu

złomowany w 1959

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

24 800 ton metrycznych (24 400 długich ton, 27 300 krótkich ton)

Długość

181,2 m

Szerokość

26,9 m

Zanurzenie

8,99 m

Napęd
4 wały, turbiny parowe Parsonsa
25 kotłów parowych Yarrowa typu Admiralicji o mocy łącznej 52 000 KM (38 776 kW) (na próbach)
Prędkość

24,1 węzłów (44,6 km/h, na próbach)

Zasięg

3200 mil morskich (5900 km) przy prędkości 10 węzłów (19 km/h)

Uzbrojenie
12 dział 305 mm
16 dział 120 mm
1 działo 76 mm
4 wyrzutnie torped kalibru 450 mm
Opancerzenie
pas pancerny na linii wodnej: 125–225 mm
pokład: 12–50 mm
wieże: 76–203 mm
barbety: 75–150 mm
nadbudówka: 100–254 mm
Załoga

1149

Gangut (ros. Гангут) – rosyjski, a następnie radziecki, pancernik typu Gangut z okresu I i II wojny światowej. Początkowo nazwany „Gangut” dla uczczenia miejsca bitwy morskiej stoczonej podczas III wojny północnej, w 1925 okrętowi zmieniono imię na „Oktiabrskaja Riewolucyja” dla upamiętnienia rewolucji październikowej. Była to czwarta jednostka w historii Rosyjskiej Marynarki Wojennej, która nosiła imię "Gangut".

Historia

Stępkę pod pierwszy pancernik typu Gangut położono w Stoczni Admiralicji w Piotrogrodzie 16 czerwca 1909. Wodowanie okrętu nastąpiło 20 października 1911, zaś wejście do służby 11 stycznia 1915. W tym samym czasie, kiedy okręt został przyjęty do służby, został on przydzielony do 1 Brygady Okrętów Liniowych Floty Bałtyckiej, która stacjonował w Helsinkach.

W grudniu 1939 podczas wojny zimowej okręt ostrzeliwał fińskie fortyfikacje, jednak bez znacznych sukcesów. We wrześniu 1941 okręt przybył do Leningradu, gdzie przez kolejne 3 lata ostrzeliwał wojska niemieckie oblegające miasto. W tym czasie w stronę niemieckich pozycji wystrzelił 1140 pocisków kalibru 305 mm, stając się zarazem celem niemieckich samolotów (we wrześniu 1941 został trafiony 6 bombami zrzuconymi z samolotów Junkers Ju 87 (Stukasów), a w kwietniu 1942 ponownie 4 bombami). 22 lipca 1944 okręt został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru.

24 lipca 1954 roku okręt został jednostką szkolną, zaś 17 lutego 1956 został wycofany ze służby. Złomowanie nastąpiło w 1959.

Uwagi

  1. Wszystkie daty a propos historii budowania okrętu są według nowego porządku.
„Oktiabrskaja Riewolucyja” po modernizacji w 1934 roku

Media użyte na tej stronie

Naval Ensign of Russia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Naval ensign of Russia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Naval Ensign of the Soviet Union (1924-1935).svg
Naval ensign of the Soviet Union 1923-1935. Reference: флаги флота СССР
Oktyabr'skayaRevolyutsiya1934.jpg
Soviet battleship Oktyabr'skaya Revolyutsiya after modernization, 1934.
Naval Ensign of the Soviet Union (1950–1991).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki