Gardenia jaśminowata

Gardenia jaśminowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

goryczkowce

Rodzina

marzanowate

Rodzaj

gardenia

Gatunek

gardenia jaśminowata

Nazwa systematyczna
Gardenia jasminoides J. Ellis
Philos. Trans. 51:935, t. 23. 1761
Synonimy
  • G. augusta Merr.
  • G. florida L.
  • G. radicans Thunb.
  • Warneria augusta L.[3]
Morfologia

Gardenia jaśminowata (Gardenia jasminoides) – gatunek ozdobnego, niewielkiego, wiecznie zielonego krzewu z rodziny marzanowatych (Rubiaceae). Pochodzi z lasów laurolistnych Chin, Japonii, Wietnamu i Tajwanu[3]. Nazwa rodzajowa upamiętnia Aleksandra Gardena – botanika z Charleston w stanie Karolina (USA), żyjącego w XVIII wieku.

Morfologia

Pokrój
W sprzedaży jako niewielki krzew, 30x30 cm, który może osiągnąć 1,2 m wysokości i 1 m szerokości.
Liście
Skórzaste, błyszczące, ciemnozielone, wąskie, ostro zakończone o długości do 10 cm i szerokości do 5 cm.
Kwiaty
Kwitnie od maja do września. Kwiaty woskowe barwy białej, w miarę przekwitania stają się kremowe. Silnie pachną zapachem podobnym do jaśminu. Wielkość kwiatów to około 5–8 cm średnicy. U gatunku kwiaty są pojedyncze, u odmian pełne z kilkoma okółkami płatków.

Odmiany ozdobne

Najczęściej w sprzedaży jest odmiana 'Veitchiana' kwitnąca zimą. Niekiedy można znaleźć też inne odmiany, np. 'Rothmanii'.

Zastosowanie

Roślina ozdobna ceniona ze względu na zapach i wygląd kwiatów oraz liści. Stosowana bywa jako kwiat do butonierki[4]. Do Europy została sprowadzona w roku 1754.

Uprawa

Wymagania
Roślina trudna w uprawie. Wymaga obfitego podlewania letnią wodą; dużo światła, ale rozproszonego; temperatura optymalna latem to 15-18°C, zimą 10°C. Odmiany potrzebują temperatur wyższych. Przy czym konieczna jest wysoka wilgotność powietrza. Gdy przekwitnie, trudno zmusić ją do ponownego zakwitania.
Rozmnażanie
Przez sadzonkowanie wierzchołków pędów późną zimą lub wczesną wiosną.

Szkodniki

Roślina jest atakowana niekiedy przez wełnowce, przędziorki szklarniowce, tarczniki.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-27] (ang.).
  3. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
  4. ↑ Jan Adamski, Praktyczne porady: butonierki | Przegląd Dziennikarski [dostęp 2022-01-15] (pol.).

Media użyte na tej stronie