Gare Saint-Lazare

Gare Saint-Lazare
Obiekt zabytkowy nr rej. PA00088816
Ilustracja
Państwo

 Francja

Miejscowość

Paryż

Dane techniczne
Liczba peronów

15

Liczba krawędzi
peronowych

27

Kasy

czynne

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gare Saint-Lazare”
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Gare Saint-Lazare”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gare Saint-Lazare”
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Ziemia48°52′37″N 2°19′28″E/48,876944 2,324444
Portal Transport szynowy

Gare Saint-Lazare (pol. Dworzec Świętego Łazarza), także Paris-Saint-Lazare – jeden z sześciu głównych dworców czołowych Paryża. Korzysta z niego około 85 milionów pasażerów rocznie, głównie w ruchu podmiejskim.

Historia

Historia dworca Saint-Lazare rozpoczyna się wraz z otwarciem linii kolejowej Paryż – Saint-Germain-en-Laye w 1837 r. Zbudowano wtedy prowizoryczny drewniany dworzec (Embarcadère de l’Ouest), w miejscu dawnego Parku Tivoli.
W 1841 zbudowano drugi tymczasowy dworzec, według projektu architekta Alfreda Armanda. Budynek zbudowano na ulicy Sztokholmskiej (Rue de Stockholm) tuż przed placem Europy (Place de l’Europe), w poprzek peronów. Dwa pomosty prowadziły z budynku na perony.
Intencją braci Pereire, promotorów tej linii kolejowej, było jej przedłużenie w kierunku centrum Paryża aż do ulicy Tronchet, prowadzącej do kościoła Magdaleny. Plany te zostały jednak ostatecznie zarzucone w 1841 z powodu sprzeciwu zainteresowanych właścicieli gruntów oraz władz miejskich.

Inżynier Eugène Flachat wybudował nowy dworzec w miejscu obecnego według projektu Alfreda Armanda. Prace trwały w latach 1842–1853. W roku 1867 dworzec był już najbardziej uczęszczanym w Paryżu, w 25 mln pasażerów w ciągu roku. Z tego powodu rozbudowano go znacznie, tak że właściwie można mówić o konstrukcji czwartego z kolei budynku. Rozbudowany dworzec miał swoją inaugurację 2 czerwca z okazji wystawy światowej. Otwarcia dokonał Napoleon III, cesarz Francuzów w towarzystwie Franciszka Józefa I, cesarza Austrii i Aleksandra II, cara Rosji.

W latach 1885–1889 architekt Juste Lisch prowadził prace przy kolejnej rozbudowie dworca na zlecenie Kompanii Kolei Zachodnich (Compagnie des chemins de fer de l’Ouest). Po ukończeniu prac dworzec przyjął obecny kształt. W tamtych czasach zbudowano również naprzeciw dworca hotel Terminus, połączony z nim zadaszonym przejściem.

W roku 1972 linia A kolei RER została przekazana w gestię RATP, co wiązał się z przetrasowaniem jej na nowy dworzec Gare Auber. W ten sposób z dworca Saint-Lazare przestały odjeżdżac pociągi linii, dla której wybudowano go 135 lat wcześniej.

Francuska kolej państwowa SNCF uruchomiła plan renowacji dworca Demain Saint-Lazare (pl. Jutro Saint-Lazare) w ramach programu Gares en mouvement (pl. Dworce w ruchu). Prace potrwają do roku 2010.

Infrastruktura

Dworzec posiada 27 torów przy krawędziach peronowych.

Obsługiwane relacje

Połączenia z siecią komunikacji miejskiej

  • 5 linii metra
  • kilkanaście linii autobusowych

Zobacz też

Dworzec Saint-Lazare w sztuce

Dworzec Saint-Lazare był często tematem obrazów impresjonistów. Monet poświęcił mu cykl aż 12 obrazów zrealizowany w 1877 roku (jednym z nich jest Dworzec Saint-Lazare). Temat ten podejmowali również Edouard Manet i Gustave Caillebotte. Dworzec pojawia się również na fotografii wykonanej przez Henri Cartier-Bressona Za dworcem św. Łazarza – jednym z najsłynniejszych zdjęć w historii fotografii.

Media użyte na tej stronie

France location map-Regions and departements-2016.svg
Autor: Superbenjamin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Blank administrative map of France for geo-location purpose, with regions and departements distinguished. Approximate scale : 1:3,000,000
Ile-de-France region location map.svg
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Blank administrative map of the region of Île-de-France, France, as in January 2015, for geo-location purpose, with distinct boundaries for regions, departments and arrondissements.
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Paris department land cover location map.svg
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Blank land cover map of the city and department of Paris, France, as in January 2012, for geo-location purpose, with distinct boundaries for departments and arrondissements.