Garnizon Łuck

Wieża zamku w Łucku

Garnizon Łuck – garnizon wojskowy Rzeczypospolitej, a w okresie zaborów garnizon wojsk rosyjskich. Po II wojnie światowej garnizon radziecki, a od 1991 garnizon ukraiński.

Garnizon carski

Dowództwo 11 Korpusu Armijnego, a także podległe mu:

• sztab 11 Dywizji Piechoty
  • sztab 2 Brygady Piechoty
    • 43 Ochocki pułk piechoty
    • 44 Kamczacki pułk piechoty
  • sztab 11 Brygady Artylerii
    • 2 dywizjon
  • sztab 2 Brygady Kawalerii
    • 11 Iziumski pułk huzarów

Garnizon Wojska Polskiego II RP

Powrót wojska po manewrach do Łucka; wrzesień 1938. Defiluje oddział piechoty – na trybunie widoczny m.in. marszałek Edward Śmigły-Rydz.

Prestiż miasta w okresie II Rzeczypospolitej podnosił fakt, że było ono garnizonem wojskowym. Stacjonowały w nim między innymi:

• 24 pułk piechoty^[1]
• 3 dywizjon 13 pułku artylerii lekkiej
• 12 batalion pancerny
• Parafia wojskowa obrządku rzymskokatolickiego

Garnizon radziecki

• 51 Dywizja Zmechanizowana

Przypisy

Bibliografia

• Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
• Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1990. ISBN 83-211-1104-1.