Gastarbeiter

(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F013071-0001 / Wegmann, Ludwig / CC-BY-SA 3.0
Rodzina włoskiego gastarbeitera w Duisburgu, 1962

Gastarbeiter (z niem. „pracownik gościnny”) – określenie robotników cudzoziemskich przybywających do Republiki Federalnej Niemiec (Niemiec Zachodnich) na pobyt tymczasowy w celu podjęcia pracy[1].

Termin Gastarbeiter jest używany od końca lat 50. XX wieku, kiedy to w RFN – w związku z gwałtownym rozwojem gospodarki – zabrakło rąk do pracy i do wykonywania pewnych prac (zwłaszcza gorzej płatnych, niewymagających fachowego przygotowania lub niechętnie podejmowanych przez Niemców) zaczęto sprowadzać pracowników z zagranicy.

W latach 60. i 70. XX w. pochodzili oni głównie z Włoch, Jugosławii i Turcji[1].

Wśród mieszkających na stałe w Niemczech obywateli innych państw przybysze z tych krajów nadal stanowią spory odsetek.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Anna Runge, Jerzy Runge: Słownik pojęć z geografii społeczno-ekonomicznej. Videograf Edukacja, 2008, s. 98. ISBN 978-83-60763-48-3.

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv B 145 Bild-F013071-0001, Walsum, Gastarbeiterfamilie.jpg
(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F013071-0001 / Wegmann, Ludwig / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Italienische Gastarbeiter (Bergleute) in Walsum
Bergwerksgesellschaft Walsum