Gazelopka sawannowa

Gazelopka sawannowa

Eudorcas thomsonii[1]
Günther, 1884
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	wołowate
Podrodzina	antylopy
Rodzaj	gazelopka
Gatunek	gazelopka sawannowa
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Gazelopka sawannowa^[3] (Eudorcas thomsonii) – przedstawiciel rodziny wołowatych z rzędu parzystokopytnych.

Występowanie i biotop

Występują w Kenii i Tanzanii. Zamieszkują sawanny.

Wygląd

Smukłe ciało pokryte jest płową sierścią. Po bokach tułowia i niektórych częściach głowy biegną czarne pasy. Brzuch, tylna część zadu i wewnętrzne strony kończyn są białe. Rogi gazeli są długie i nieznacznie wykrzywione. Krótki, czarny ogon leżący w białej sierści na zadzie zwanej lustrem służy do odganiania owadów.

Informacje ogólne

Wysokość w kłębie:
60–90 cm
Długość ciała:
80–110 cm
Długość ogona:
19–27 cm
Waga:
30–35 kg
Długość życia:
10–12 lat

Stado Tomi

Tryb życia

Żyjąc w pobliżu wodopoju gazele prowadzą osiadły tryb życia, lecz stada zamieszkujące tereny suche podejmują się długich wędrówek. W porze deszczowej przemieszczają się razem z gnu i zebrami czasami także z topi.

Pokarm

Preferują krótkie, niezbyt gęste trawy. Zjadają też resztki pozostawione przez zebry i gnu, a podczas suszy chętnie żywią się owocami i gałązkami krzewów.

Rozmnażanie

Samce spotykające się podczas okresu godowego na granicach swojego terytorium przystępują do rytualnej walki – zderzają się rogami. Ciąża tomi trwa ok. 6 miesięcy. Po trzech tygodniach od porodu młode jest w stanie dołączyć do grupy. W wieku 2 miesięcy przestaje ssać mleko, a po ukończeniu 1. roku życia osiąga dojrzałość płciową.

Inne

• dzięki rozwiniętym gruczołom ślinowym gazele mogą jeść bardzo suchy pokarm
• energicznie machając ogonem tomi ostrzegają się nawzajem przed niebezpieczeństwem
• młode poznaje matkę po charakterystycznych dźwiękach i machaniu głową

Przypisy