Gene Hackman

Gene Hackman
Ilustracja
(c) Trish Overton, CC BY 2.0

Gene Hackman (2008)
Imię i nazwisko

Eugene Allen Hackman

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1930
San Bernardino

Zawód

aktor, pisarz

Współmałżonek

Faye Maltese
(1956–1986; rozwód)
Betsy Arakawa
(od 1991)

Lata aktywności

1961–2004 (aktor)
1999–2013 (pisarz)

Gene Hackman, właściwie Eugene Allen Hackman (ur. 30 stycznia 1930 w San Bernardino) – amerykański aktor i pisarz.

W karierze, która trwała ponad sześć dekad, zdobył dwa Oscary, cztery Złote Globy, Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych, dwie nagrody BAFTA i Srebrnego Niedźwiedzia.

Był pięciokrotnie nominowany do Oscara; dla najlepszego aktora pierwszoplanowego jako niezłomny detektyw Jimmy „Popeye” Doyle dramacie kryminalnym Williama Friedkina Francuski łącznik (1971) i dla najlepszego aktora drugoplanowego jako „Mały” Bill Daggett w westernie Clinta Eastwooda Bez przebaczenia (1992). Ponadto był 3 razy nominowany do tej nagrody; za rolę pierwszoplanową Bucka Barrowa, starszego brata Clyde’a (Warren Beatty) w biograficznym dramacie kryminalnym Arthura Penna Bonnie i Clyde (1967), rolę drugoplanową profesora college’u Gene’a Garrisona w dramacie Gilberta Catesa Nigdy nie śpiewałem dla mojego ojca (1970) i agenta Ruperta Andersona w dramacie kryminalnym Alana Parkera Missisipi w ogniu (1988)[1].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w San Bernardino w Kalifornii jako syn Ann Lydii Elizabeth (z domu Gray) i Eugene’a Ezry Hackmana[2]. Jego ojciec był Amerykaninem, a matka Kanadyjką, urodzoną w hrabstwie Lambton w Ontario[3]. Jego przodkowie to Anglicy, Niemcy, Szkoci i Holendrzy[3]. Wychowywał się w Danville w Illinois. Przez sześć miesięcy studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Illinois w Urbanie[4]. Studiował w nowojorskiej szkole radiowej[4]. Uczył się aktorstwa w Pasadena Playhouse[5]. W latach 1947–1950 służył w United States Marine Corps jako disc jockey i prezenter wiadomości dla stacji radiowej jednostki[4].

Kariera aktorska

W 1958 zadebiutował na scenie off-Broadwayu w przedstawieniu Chaparral[2]. W 1959 wystąpił jako John Kempe w produkcji off-broadwayowskiej Świętość Margery Kempe[6]. Po raz pierwszy wystąpił na ekranie w niewielkiej roli policjanta w biograficznym dramacie kryminalnym Mad Dog Coll (1961) z Tellym Savalasem i jako Joe Lawson w serialu kryminalnym Tallahassee 7000 (1961) z Walterem Matthau. W 1963 trafił na Broadway jako Charles Widgin Rochambeau w sztuce Irwina Shawa Dzieci z ich gier[7].

Pierwszą znaczącą rolę jako Norman zagrał w dramacie Roberta Rossena Lilith (1964). Gwiazdą tego filmu był Warren Beatty, który później namówił Arthura Penna, by obsadził Gene’a w filmie Bonnie i Clyde. Hackman otrzymał za rolę w nim swoją pierwszą nominację do Oscara, a jego kariera nabrała rozpędu. Prawdziwą gwiazdą stał się po zagraniu swojej życiowej roli we Francuskim łączniku z 1971. W swej karierze potrafił stworzyć skrajnie różne postacie – zarówno szlachetnych bohaterów, jak i tzw. „czarne” charaktery. Ze względu na aparycję nie był obsadzany w rolach amantów. Jego postacie to głównie dojrzali mężczyźni, profesjonaliści w jakimś fachu, o złożonej psychice, często stawiani w sytuacjach z dylematami moralnymi[8].

Hackman pozostaje jednym z najwybitniejszych aktorów w historii amerykańskiego kina. Stworzył szereg legendarnych kreacji, m.in. niezłomnego detektywa Jimmy’ego „Popeye'a” Doyle’a we Francuskim łączniku, bohaterskiego pastora w Tragedii „Posejdona”, speca od podsłuchów w filmie Rozmowa, gen. Stanisława Sosabowskiego w O jeden most za daleko, Lexa Luthora w serii filmów o Supermanie i wiele innych[9].

Gene Hackman (1972)

Z aktorstwa wycofał się w 2004, kiedy to pojawił się po raz ostatni na ekranie w filmie Witamy w Mooseport, gdzie wcielił się w rolę byłego prezydenta USA, który kandyduje na urząd burmistrza małego miasteczka.

Pisarstwo

Wspólnie z archeologiem podwodnym Danielem Lenihanem napisał trzy powieści: Wake of the Perdido Star (1999), Justice for None (2004) oraz Escape from Andersonville (2008).

Życie prywatne

1 stycznia 1956 zawarł związek małżeński z Filipą „Faye” Maltese[10], z którą ma syna Christophera (ur. 1960) oraz dwie córki – Elizabeth Jean i Leslie Anne. W 1986 doszło do rozwodu[10]. W latach 1973–1974 był związany z Cloris Leachman[10]. W grudniu 1991 ożenił się z Betsy Arakawą[10].

Filmografia

Nagrody

Bibliografia

  • Jan Słodowski, Andrzej Roman: Gwiazdy światowego kina. Leksykon. Warszawa: Editions Spotkania, 1992. ISBN 83-85195-83-1.

Przypisy

  1. Gene Hackman Awards. AllMovie. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).
  2. a b Gene Hackman Biography (1930-). Film Reference. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).
  3. a b Gene Hackman What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 2012-09-19. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).
  4. a b c Gene Hackman - Actors and Actresses. Film Reference. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).
  5. Gene Hackman Biography (1930-). Biography.com. [dostęp 2022-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-10)]. (ang.).
  6. Gene Hackman. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).
  7. Gene Hackman. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).
  8. Jason Ankeny: Gene Hackman Biography. AllMovie. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  9. Gene Hackman. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).
  10. a b c d Gene Hackman Relationships. FamousFix.com. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Golden Globe icon.svg
Autor: User:Bryan Derksen, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Stylized silhouette of the Golden Globe award, for use as an icon.
GeneHackmanJun2108.jpg
(c) Trish Overton, CC BY 2.0
Gene Hackman at a book signing in June 2008.
Gene Hackman - 1972.jpg
Newspaper interview photo of Gene Hackman