Generał MacArthur

Generał MacArthur
MacArthur
Gatunek

wojenno-biograficzny

Rok produkcji

1977

Data premiery

15 lipca 1977

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

130 min

Reżyseria

Joseph Sargent

Scenariusz

Hal Barwood
Matthew Robbins

Główne role

Gregory Peck

Muzyka

Jerry Goldsmith

Zdjęcia

Mario Tosi

Scenografia

John J. Lloyd
Hal Gausman

Kostiumy

Larry Harmell

Montaż

George Jay Nicholson

Produkcja

Frank McCarthy

Wytwórnia

Universal Pictures

Dystrybucja

Universal Pictures

Budżet

9 mln. $

Przychody brutto

16, 3 mln. $

Generał MacArthur (ang. MacArthur) – amerykański film wojenno-biograficzny z 1977 roku w reżyserii Josepha Sargenta.

Opis fabuły

Film, od bitwy o Corregidor aż do wojny koreańskiej, przedstawia okres służby wojskowej Douglasa MacArthura – jednego z najsłynniejszych amerykańskich generałów.

Obsada aktorska

i inni.

Produkcja

Producentem filmu był Frank McCarthy, emerytowany generał i wysoki urzędnik departamentu obrony USA podczas II wojny światowej, który po zakończeniu kariery wojskowej z sukcesem zajął się produkcją filmów. Do prac nad filmem o generale MacArthurze przystąpił w siedem lat po sukcesie jego najlepszego filmu pt. Patton, za którego otrzymał Oscara[1].

Generał MacArthur „rodził się w bólach”. Złożyły się na to: sprzeciw wdowy po MacArthurze co do scenariusza, konflikt pomiędzy producentami i scenarzystami o prawa autorskie oraz problemy ze znalezieniem właściwych plenerów (Korea, Japonia, Tajwan, Filipiny)[a][1].

Zanim McCarthy zdecydował się na obsadzenie w głównej roli Gregory’ego Pecka, rozpatrywał kandydatury Johna Wayne’a, Charltona Hestona, Marlona Brando, Cary’ego Granta, Laurence’a Oliviera, George’a C. Scotta (ten ostatni miał odmówić ze względu na podobieństwo do filmu o Pattonie). Za wyjątkiem Scotta i Oliviera wszystkie te kandydatury nigdy nie zostały oficjalnie potwierdzone. Formalnie reżyserię filmu powierzono Josephowi Sargentowi dopiero w marcu 1976[1].

Wszystkie te okoliczności spowodowały opóźnienia w realizacji filmu o niemal cztery lata (wrzesień 1972 – sierpień 1976)[1].

Obraz spotkał się z mieszanymi recenzjami krytyków – na ogół nie były one przychylne[1]. Wskazywano na nadmierne wyidealizowanie postaci MacArthura, pomijające jego powszechnie znane wady (nadmierna autopromocja, arogancja, lekkomyślność) oraz niezgodność fabuły ze szczegółami historycznymi (m.in. próba organizacji przez generała desantu na Filipiny już w marcu 1942 lub teza, że demokratyzacja Japonii była jego wyłączną zasługą)[2].

W 1978 Gregory Peck za rolę w filmie otrzymał nominację do nagrody Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym[3].

Pomimo krytyki film przyniósł zysk[4].

Uwagi

  1. ↑ Ostatecznie ze względu na koszty, całość scen do filmu kręcono w Stanach Zjednoczonych. Były to: Bremerton w stanie Waszyngton i akademia West Point, a także tereny następujących obiektów w Kalifornii: Fort MacArthur w San Pedro, Camp Pendleton w hrabstwie San Diego, baza lotnicza marynarki wojennej w San Diego, baza lotnicza Edwards wyspa Catalina i obiekty wytwórni Universal w Los Angeles.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e MacArthur (ang.). W: AFI [on-line]. [dostęp 2022-05-15].
  2. ↑ Alex von Tunzelmann: MacArthur: five-star general, one-star entertainment (ang.). W: The Guardian [on-line]. 2009-10-29. [dostęp 2022-05-15].
  3. ↑ Generał MacArthur. Nagrody (pol.). W: Filmweb [on-line]. [dostęp 2022-05-15].
  4. ↑ MacArthur (ang.). W: IMDb [on-line]. [dostęp 2022-05-15].

Linki zewnętrzne