Generał Sikorski (pociąg pancerny)

Pociąg Pancerny
„Generał Sikorski”
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

kwiecień 1920

Rozformowanie

czerwiec 1920

Nazwa wyróżniająca

„Generał Sikorski”

Dowódcy
Pierwszy

ppor. Stanisław Pochopień

Ostatni

por. Zygmunt Ropelewski

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

wojska kolejowe

Pociąg Pancerny „Generał Sikorski”pociąg pancerny Wojska Polskiego II RP.

4 marca 1920 r. Grupa Poleska rozpoczęła natarcie na Mozyrz i Kalinkowicze. 6 marca do Kalinkowicz przybyła 3 bateria 9 Pułku Artylerii Polowej porucznika Witolda Andruszewicza. Na stacji kolejowej Kalinkowicze, dowódca baterii zaimprowizował „pancerkę” sadowiąc jedno z dział na platformie kolejowej. Pancerka dowodzona przez podporucznika Czesława Obtułowicza razem z I batalionem 35 Pułku Piechoty kapitana Leona Grota wzięła udział w wypadzie, w kierunku na Rzeczycę. Na stacji kolejowej Babicze grupa kapitana Grota zastała porzucony przez bolszewików pociąg pancerny. Pociąg ten został ewakuowany do Pińska i tam, w warsztatach kolejowych, naprawiony oraz uzbrojony. Zdobyczny pociąg otrzymał nową nazwę „Generał Sikorski” na cześć Władysława Sikorskiego[1]. W kwietniu 1920 wszedł do służby pod dowództwem podporucznika Stanisława Pochopnia. W czasie walk dowódca pociągu został ranny. Na stanowisku zastąpił go podporucznik Wacław Ryb, który poległ 10 maja 1920 r. pod Rzeczycą[2][3]. Kolejnym dowódcą pociągu został 23 maja 1920 r. porucznik Zygmunt Ropelewski. W czerwcu 1920 r. pociąg został zniszczony w bitwie nad rzeką Sławeczną, a załoga przeniesiona do pociągów pancernych „Kaniów” i Nr 19 „Podhalanin”.

Przypisy

  1. Żebrowski 1971 ↓, s. 98.
  2. Polak (red.) 1991 ↓, s. 128.
  3. Obaj dowódcy pociągu byli oficerami 9 Pułku Artylerii Polowej.

Bibliografia

  • Marian Żebrowski, Zarys historii polskiej broni pancernej 1918-1947, Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernej, Londyn 1971
  • Józef Nowak, Zarys historii wojennej 9-go Pułku Artylerii Polowej, Warszawa 1929
  • Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego, Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 2 (183), Warszawa 2000
  • Maria Chodurek, Janusz Adamczyk, Pociąg pancerny "Sikorski" - fakty i mistyfikacja, Filatelistyka nr 3/2001 (130), Wrocław 2001
  • Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).