Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego

Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego (GINB) był do 31 grudnia 2007 r. organem wykonawczym Komisji Nadzoru Bankowego odpowiedzialnym za nadzór nad działalnością banków i mającym na celu zapewnienie bezpieczeństwa depozytów zgromadzonych w bankach oraz zapewnienie stabilności systemu bankowego, przy jednoczesnym zagwarantowaniu bankom wystarczającej elastyczności i swobody w podejmowaniu decyzji biznesowych oraz równych warunków i zasad uczestnictwa w rynku finansowym w zakresie podstawowych parametrów finansowych. Organ ten powstał na mocy ustawy o Narodowym Banku Polskim[1].

Instytucją kierował Generalny Inspektor Nadzoru Bankowego, powoływany oraz odwoływany przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w uzgodnieniu z Ministrem Finansów[2]. Pierwszym Generalnym Inspektorem Nadzoru Bankowego była Ewa Śleszyńska-Charewicz.

Zgodnie z ustawą o nadzorze nad rynkiem finansowym od 1 stycznia 2008 r., nadzór bankowy jest sprawowany przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF), a pracownicy byłego GINB stali się pracownikami Urzędu KNF.

Zadania Inspektoratu

  • Licencjonowanie banków oraz monitorowanie ich struktury własności oraz adekwatności kierownictwa
  • Monitorowanie stabilności finansowej banków poprzez system sprawozdawczości nadzorczej, przygotowywanie regulacji ostrożnościowych dla systemu bankowego określających dozwolone lub zalecane parametry działania banków w zakresie adekwatności kapitału oraz wielkości ryzyk bankowych, m.in. kredytowego, walutowego, płynności itd.
  • Prowadzenie inspekcji na miejscu w bankach celem oceny sytuacji finansowej banków, poziomu podejmowanego przez nie ryzyka oraz adekwatności zarządzania tym ryzykiem oraz zgodności działania banków z przepisami Prawa bankowego, Ustawy o NBP, statutem oraz decyzją o wydaniu zezwolenia na utworzenie banku
  • Inicjowanie oraz realizowanie na wniosek Komisji Nadzoru Bankowego działań nadzorczych wobec banków w sytuacji kryzysowej, w tym monitorowanie programów i postępowania naprawczego, a w razie niedostatecznej poprawy sytuacji finansowej (kapitałowej) wnioskowanie do Komisji Nadzoru Bankowego o podjęcie dalszych kroków wynikających z przepisów Prawa Bankowego (likwidacja, upadłość, połączenie)
  • Wykonywanie nadzoru skonsolidowanego nad bankami działającymi w strukturach holdingowych, w tym współpraca z zagranicznymi organami nadzoru bankowego

Przypisy

  1. ↑ Art. 25 ust. 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1997 r. nr 140, poz. 938).
  2. ↑ Art. 29 ust. 3 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1997 r. nr 140, poz. 938).

Linki zewnętrzne