Genowefa Rejman

Genowefa Rejman
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1925
Moszczenica Niżna

Data i miejsce śmierci

14 października 2011
Warszawa

Posłanka VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 31 sierpnia 1985

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Genowefa Zofia Rejman (ur. 15 maja 1925 w Moszczenicy Niżnej, zm. 14 października 2011 w Warszawie[1]) – polska prawnik i teoretyk prawa, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego, posłanka na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1985).

Życiorys

Córka Wojciecha i Marii[1]. W 1953 ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie przeszła też inne szczeble kariery naukowej. Wykładała na Wydziale Prawa i Administracji UW (ochronę prawnokarną środowiska i prawo karne) oraz na Wydziale Administracji Wyższej Szkoły Administracji w Ostrołęce. Na UW była zastępcą dyrektora Instytutu Prawa Karnego, a także przez wiele lat kierownikiem Zakładu Prawa Karnego. W 1996 uzyskała tytuł naukowy profesora nauk prawnych.

Od 1945 należała do Stronnictwa Ludowego, a od 1949 do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w którym dwukrotnie zasiadała w Komitecie Wojewódzkim. Od 1966 do 1970 była działaczką Komisji Kobiet. Działała też w komisjach prawniczych. Z ramienia ZSL w latach 1980–1985 pełniła mandat posłanki na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Warszawa Praga-Południe. Zasiadała w Komisjach Nauki i Postępu Technicznego (później: Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego), Prac Ustawodawczych oraz Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Radach Narodowych i Samorządzie Terytorialnym. Po odejściu z pracy parlamentarnej powróciła do zawodu wykładowcy.

Była honorowym patronem Europejskiego Ośrodka Studiów Penologicznych UW, a także prezesem Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego. Autorka kilku monografii oraz podręczników.

Zmarła 14 października 2011. Pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 51, grób 11)[2].

Odznaczenia

Była odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrane publikacje

  • Usiłowanie przestępstwa w prawie polskim: problem „bezpośredniości”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1965.
  • Odpowiedzialność karna za niewłaściwe wykonanie nadzoru w zespołowym działaniu, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1972.
  • Teorie i formy winy w prawie karnym, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1980
  • Odpowiedzialność karna lekarza, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1991

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne