Geoffrey Rippon

Ten artykuł od 2022-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Geoffrey Rippon

Data i miejsce urodzenia	28 maja 1924 Penn
Data śmierci	28 stycznia 1997
Minister środowiska
Okres	od 1972 do 1974
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Peter Walker
Następca	Anthony Crosland

Aubrey Geoffrey Frederick Rippon, baron Rippon of Hexham (ur. 28 maja 1924, zm. 28 stycznia 1997), brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Aleca Douglasa-Home’a i Edwarda Heatha, przewodniczący European-Atlantic Group.

Wykształcenie odebrał w King's College w Taunton oraz w Brasenose College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Na studiach był przewodniczącym uniwersyteckiego stowarzyszenia konserwatystów. W 1948 r. rozpoczął praktykę adwokacką. W latach 1951–1952 był burmistrzem Surbiton. Od 1952 r. zasiadał w radzie hrabstwa Londyn. W 1950 i 1951 r. bez powodzenia startował w wyborach parlamentarnych w okręgu Shoreditch and Finsbury. Dopiero w 1955 r. dostał się do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Norwich South.

W 1959 r. został parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie lotnictwa. W latach 1961–1962 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie budnownictwa i samorządu lokalnego. W 1962 r. otrzymał stanowisko ministra prac publicznych. Od 1963 r. był członkiem gabinetu. Ministrem pozostał do porażki konserwatystów w 1964 r. Rippon przegrał wówczas w swoim okręgu wyborczym i przez dwa lata pozostawał poza parlamentem. Powrócił do niego w 1966 r. wygrywając wybory w okręgu Hexham.

Po powrocie Partii Konserwatywnej do władzy w 1970 r. został ministrem technologii, a następnie Kanclerzem Księstwa Lancaster. Na tym stanowisku odpowiadał za brytyjskie negocjacje dotyczące członkostwa w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej. W 1972 r. został ministrem środowiska. Utrzymał się na tym stanowisku do wyborczej porażki swojej partii w 1974 r.

Jako polityk opozycji był w latach 1974–1975 ministrem spraw zagranicznych w gabinecie cieni. W latach 1979–1982 był przewodniczącym Centre Européen de Documentation et d'Information. W Izbie Gmin zasiadał do 1987 r. Następnie został kreowany parem dożywotnim jako baron Rippon of Hexham i zasiadł w Izbie Lordów.

Linki zewnętrzne

• Nekrolog w New York Times