Geografia społeczno-ekonomiczna

Geografia społeczno-ekonomiczna (także: antropogeografia, geografia człowieka) – nauka geograficzna badająca różne aspekty działalności człowieka, w tym także konsekwencje społeczne i gospodarcze dla tej aktywności w przestrzeni geograficznej. Jeden z czterech głównych działów geografii (obok geografii fizycznej, geografii regionalnej, geografii technicznej(ang.)[1][2] i geografii stosowanej[3][4]).

Historia i nazewnictwo

Geografia człowieka nawiązuje do dawnej antropogeografii (i często jest z nią utożsamiana). Od końca XVIII w. w badaniach geograficznych coraz większą uwagę przywiązywano do człowieka i jego miejsca w przestrzeni geograficznej. W historii polskiej myśli geograficznej geografia społeczno-ekonomiczna ewoluowała od geografii handlowej w połowie XIX w., poprzez antropogeografię w I połowie XX w., do geografii ekonomicznej i geografii społeczno-ekonomicznej w II połowie ubiegłego stulecia[5]. Współcześnie po znacznym rozszerzeniu pola badawczego geografii społeczno-ekonomicznej (daleko poza kwestie wyłącznie gospodarcze i społeczne) bardziej poprawnym terminem wydaje się geografia człowieka.

Podział

Wiele badań integrujących wiedzę z geografii fizycznej, geografii człowieka i geografii regionalnej podejmuje sie w ramach geografii stosowanej. Geografia stosowana podejmuje badania, na które istnieje konkretne zapotrzebowanie ze strony społeczeństwa czy gospodarki (np. geografia wojskowa[109][110], turystyka, gospodarka przestrzenna),

Problematyka (wybrane zagadnienia)

  • Rozwój pojęć podstawowych geografii: region[111], miejsce[111], okolica[112], terytorium[111], przestrzeń[113], środowisko[113], krajobraz[113].
  • Relacje człowiek-środowisko (naturalne/przyrodnicze, kulturowe/antropogeniczne, mieszane)[114][29]
  • Wyczerpywalność zasobów naturalnych[115].
  • Eksplozja demograficzna i jej konsekwencje[116].
  • Zróżnicowanie społeczno-kulturowe w ujęciu przestrzennym[117]
  • Produkcja żywności na świecie; problem nadwyżek i niedobór żywności[118].
  • Konsekwencje urbanizacji[119]i uprzemysłowienia[120].
  • Degradacja środowiska człowieka[121] (antropopresja).
  • Percepcja przestrzeni[122] - wartości niematerialne[123] i ekonomiczne[124]

Przypisy

  1. ↑ Ferjan Ormeling, Technical Geography : Core Concepts in the Mapping Sciences, „GEOGRAPHY. Encyclopedia of Life Support Systems (EOLSS)”, 2009, s. 211-231.
  2. ↑ Ionel HAIDU, What is Technical Geography - a letter from the editor, „Geographia Technica”, 11 (1), 2016, s. 1–5, DOI: 10.21163/gt_2016.111.01, ISSN 1842-5135 [dostęp 2022-10-10] (ang.).
  3. ↑ Andrzej Lisowski, O miejscu geografii społeczno-ekonomicznej w geografii i systemie nauki = The place of human geography in geography and the science system, „Przegląd Geograficzny”, 84 (2), 2012, s. 171–198, DOI: 10.7163/PrzG.2012.2.1 [dostęp 2022-05-25].
  4. ↑ Stanisław Leszczycki, Geografia jako nauka i wiedza stosowana, Państw. Wydawn. Nauk, 1975, OCLC 252476520 [dostęp 2022-05-25].
  5. ↑ Andrzej Lisowski, O miejscu geografii społeczno-ekonomicznej w geografii i systemie nauki = The place of human geography in geography and the science system, „Przegląd Geograficzny”, 84 (2), 2012, s. 171–198, DOI: 10.7163/przg.2012.2.1, ISSN 0033-2143 [dostęp 2022-02-07] (pol.).
  6. ↑ Stanisław Tomasz Nowakowski, Geografja jako nauka i dzieje odkryć geograficznych, Trzaska, Evert i Michalski, 1935, OCLC 69286966 [dostęp 2022-05-25].
  7. ↑ Andrzej Suliborski, Marcin Wójcik, Geografia społeczna w Polsce – geneza, koncepcje i zróżnicowanie problemowe, ze szczególnym uwzględnieniem studiów geograficzno‐miejskich w ośrodku łódzkim, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2014, s. 17–48, DOI: 10.18778/7969-240-8.02 [dostęp 2022-05-25].
  8. ↑ Andrzej Lisowski, O miejscu geografii społeczno-ekonomicznej w geografii i systemie nauki = The place of human geography in geography and the science system, „Przegląd Geograficzny”, 84 (2), 2012, s. 171–198, DOI: 10.7163/PrzG.2012.2.1 [dostęp 2022-05-25].
  9. ↑ Ivan ANDRÁŠKO, The role and status of geography in the quality of life research, [w:] Václav Poštolka i inni red., GEODNY LIBEREC 2008 : sborník příspěvků, Liberec: Technická univerzita, 2009, s. 210-215, ISBN 978-80-7372-443-6.
  10. ↑ Nicholas Helburn, Geography and the Quality of Life∗, „Annals of the Association of American Geographers”, 72 (4), 1982, s. 445–456, DOI: 10.1111/j.1467-8306.1982.tb01837.x, ISSN 0004-5608 [dostęp 2022-10-11] (ang.).
  11. ↑ Michael Pacione, Quality-Of-Life Research in Urban Geography, „Urban Geography”, 24 (4), 2003, s. 314–339, DOI: 10.2747/0272-3638.24.4.314, ISSN 0272-3638 [dostęp 2022-10-11].
  12. ↑ Michael Pacione, The Use of Objective and Subjective Measures of Life Quality in Human Geography, „Progress in Human Geography”, 6 (4), 1982, s. 495–514, DOI: 10.1177/030913258200600402, 2, ISSN 0309-1325 [dostęp 2022-10-11].
  13. ↑ Xiangzheng Deng i inni, Research progress and prospect on development geography, „Journal of Geographical Sciences”, 31 (3), 2021, s. 437–455, DOI: 10.1007/s11442-021-1852-x, ISSN 1009-637X [dostęp 2022-10-11] (ang.).
  14. ↑ J. Vernon Henderson, Zmarak Shalizi, Anthony J. Venables, Geography and development, „Journal of Economic Geography”, 1 (1), 2001, s. 81–105, DOI: 10.1093/jeg/1.1.81, ISSN 1468-2702 [dostęp 2022-10-11].
  15. ↑ a b Grzegorz Węcławowicz, Geografia społeczna miast w Polsce = Urban social geography in Poland, „Przegląd Geograficzny”, 89 (4), 2017, s. 535–563, DOI: 10.7163/przg.2017.4.2, ISSN 0033-2143 [dostęp 2022-04-05].
  16. ↑ Aqib Aslam, Luisa Corrado, The geography of well-being, „Journal of Economic Geography”, 12 (3), 2012, s. 627-649.
  17. ↑ Sebastien Fleuret, Sarah Atkinson, Wellbeing, health and geography: A critical review and research agenda, „New Zealand Geographer”, 63 (2), 2007, s. 106–118, DOI: 10.1111/j.1745-7939.2007.00093.x, ISSN 0028-8144 [dostęp 2022-12-04].
  18. ↑ Michael Pacione, Urban environmental quality and human wellbeing—a social geographical perspective, „Landscape and Urban Planning”, 65 (1-2), 2003, s. 19–30, DOI: 10.1016/s0169-2046(02)00234-7, ISSN 0169-2046 [dostęp 2022-12-04].
  19. ↑ Dimitris Ballas, Danny Dorling, The Geography of Happiness, „Oxford Handbooks Online”, 2013, DOI: 10.1093/oxfordhb/9780199557257.013.0036 [dostęp 2022-12-04].
  20. ↑ John Helliwell, Haifang Huang, Shun Wang, The geography of world happiness, [w:] John Helliwell, Haifang Huang, Shun Wang, World happiness report, 2015, s. 12-41.
  21. ↑ Farhana Sultana, Producing Contaminated Citizens: Toward a Nature–Society Geography of Health and Well-Being, „Annals of the Association of American Geographers”, 102 (5), 2012, s. 1165–1172, DOI: 10.1080/00045608.2012.671127, ISSN 0004-5608 [dostęp 2022-12-04].
  22. ↑ Kwan, Mei-po, ., Geographies of health, disease, and well-being : recent advances in theory and method, ISBN 978-0-415-87001-6, OCLC 859201551 [dostęp 2022-12-04].
  23. ↑ Tim Butler, Chris Hamnett, The Geography of Education: Introduction, „Urban Studies”, 44 (7), 2007, s. 1161–1174, DOI: 10.1080/00420980701329174, ISSN 0042-0980 [dostęp 2022-10-11].
  24. ↑ CHRIS TAYLOR, Towards a geography of education, [w:] John Furlong, Martin Lawn, Disciplines of education : their role in the future of education research, wyd. 1st ed, London: Routledge, 2011, ISBN 978-0-203-84413-7, OCLC 671749613 [dostęp 2022-10-11].
  25. ↑ Colin Brock, The geography of education and comparative education, „Comparative Education”, 49 (3), 2013, s. 275–289, DOI: 10.1080/03050068.2013.803818, ISSN 0305-0068 [dostęp 2022-10-11].
  26. ↑ Pedro Reques Velasco, Geodemografía : fundamentos conceptuales y metodológicos, wyd. 2a ed, Santander: PUbliCan, Ediciones de la Universidad de Cantabria, 2011, ISBN 978-84-8102-597-2, OCLC 881208061 [dostęp 2022-05-25].
  27. ↑ George J. Demko, G.V. Ioffe, Zh. A. Zaĭonchkovskai︠a︡, Population under duress : the geodemography of post-Soviet Russia, Boulder, Colo.: Westview Press, 1999, ISBN 0-8133-8939-9, OCLC 40480142 [dostęp 2022-05-25].
  28. ↑ Mark Martell, Migrating Raptors of the World: Their Ecology and Conservation, „The Condor”, 109 (2), 2007, s. 481–482, DOI: 10.1093/condor/109.2.481, ISSN 0010-5422 [dostęp 2021-07-28].
  29. ↑ a b c d e f g h i j k Przemysław Śleszyński, Geografia wobec wyzwań systemowej reformy nauki w Polsce = Geography in the face of systemic science reform in Poland, OCLC 1192557225 [dostęp 2022-10-10].
  30. ↑ a b c d e f Jarosław Działek, Geografia sztuki. Struktury przestrzenne zjawisk i procesów artystycznych, Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2021, ISBN 978-83-64089-62-6.
  31. ↑ Jerzy Bański, Dzieło sztuki jako źródło wiedzy w badaniach geograficznych; Work of arts as a source in geographical research, „Przegląd Geograficzny” (83(2)), 2011, s. 233-250.
  32. ↑ Wojciech Suchocki, Poznań artystyczny. Tezy do geografii artystycznej dwudziestolecia; The artistic life of Poznań. Thesis about the geography of art in the twentieth, „Artium Quaestiones” (II 1983), Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1983, s. 105-130, ISSN 0239-202X.
  33. ↑ Krzysztof Ząbecki, Miejsce geografii w badaniach nad językami. Między geografią języków a geografią lingwistyczną, „Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia”, 71 (1), 2017, s. 85, DOI: 10.17951/b.2016.71.1.85, ISSN 0137-1983 [dostęp 2022-04-05].
  34. ↑ Urszula Myga-Piątek, Krajobraz kulturowy w badaniach geograficznych, 2005, OCLC 1007915920 [dostęp 2022-04-05].
  35. ↑ Urszula Myga-Piątek, Historia, metody i źródła badań krajobrazu kulturowego, 2005, OCLC 1007901464 [dostęp 2022-04-05].
  36. ↑ Urszula Myga-Piątek, Krajobrazy kulturowe : aspekty ewolucyjne i typologiczne = Cultural landscapes : evolutionary and typological aspects, ISBN 978-83-62652-39-6, OCLC 903360957 [dostęp 2022-04-05].
  37. ↑ James M. Rubenstein, The cultural landscape an introduction to human geography, ISBN 978-0-13-511615-9, OCLC 1195888217 [dostęp 2022-04-05].
  38. ↑ Denis E. Cosgrove, New directions in cultural geography, Institute of British Geographers, 1987, OCLC 614669674 [dostęp 2022-04-05].
  39. ↑ The Historic Urban Landscape: Preserving Heritage in an Urban Century, „The Historic Urban Landscape”, 2012, s. 175–193, DOI: 10.1002/9781119968115.ch6 [dostęp 2022-04-05].
  40. ↑ David Ley, FROM URBAN STRUCTURE TO URBAN LANDSCAPE, „Urban Geography”, 9 (1), 1988, s. 98–105, DOI: 10.2747/0272-3638.9.1.98, ISSN 0272-3638 [dostęp 2022-04-05].
  41. ↑ Robert B. Potter, Geographies of development : an introduction to development studies, ISBN 978-1-000-02418-0, OCLC 1108721892 [dostęp 2022-05-25].
  42. ↑ Postcolonial geographies of development, Routledge, 2 sierpnia 2004, s. 131–154, DOI: 10.4324/9780203006184-10, ISBN 978-0-203-00618-4 [dostęp 2022-05-25].
  43. ↑ Mirosława Czerny, Bieda i bogactwo we współczesnym świecie : studia z geografii rozwoju, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, ISBN 978-83-235-0910-3, OCLC 823752190 [dostęp 2022-05-25].
  44. ↑ Miroslawa Czerny, Globalizacja a rozwój : wybrane zagadnienia geografii społeczno-gospodarczej świata, Wydawn. Nauk. PWN, 2005, ISBN 83-01-14491-2, OCLC 64586285 [dostęp 2022-05-25].
  45. ↑ J. Vernon Henderson, Urbanization and the Geography of Development, „Policy Research Working Papers”, 2014, DOI: 10.1596/1813-9450-6877, ISSN 1813-9450 [dostęp 2022-10-11].
  46. ↑ Jorge Ricardo da Costa Ferreira, Internet Geography: New Spaces of Information, 2003, ISBN 972-98947-1-X, IADIS2003.pdf.
  47. ↑ Andrzej Lisowski, O miejscu geografii społeczno-ekonomicznej w geografii i systemie nauki = The place of human geography in geography and the science system, „Przegląd Geograficzny”, 84 (2), 2012, s. 171–198, DOI: 10.7163/PrzG.2012.2.1 [dostęp 2022-05-25].
  48. ↑ Andrzej Lisowski, O miejscu geografii społeczno-ekonomicznej w geografii i systemie nauki = The place of human geography in geography and the science system, „Przegląd Geograficzny”, 84 (2), 2012, s. 171–198, DOI: 10.7163/PrzG.2012.2.1 [dostęp 2022-05-25].
  49. ↑ Bolesław Domański, Geografia przedsiębiorstw - niedoceniany nurt badań w polskiej geografii ekonomicznej, [w:] Bolesław Domański (red.), Geografia - Człowiek - Gospodarka, Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, 1997, s. 101-112 (pol.).
  50. ↑ a b c d e f Konrad Czapiewski, Dorobek naukowy geografii rolnictwa w Polsce, „Studia Obszarów Wiejskich”, 2005 [dostęp 2022-04-05].
  51. ↑ a b V.V. Avdonin [and others]] [avtory stateĭ, Sovremennai︠a︡ illi︠u︡strirovannai︠a︡ ėnt︠s︡iklopedii︠a︡. Geografii︠a︡, Moskva: ROSMĖN, 2006, ISBN 5-353-02443-5, OCLC 471538111 [dostęp 2022-04-05].
  52. ↑ Wiesława Gierańczyk, Arkadiusz Stańczyk, Okręgi przemysłowe w Polsce u progu XXI wieku, „Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society”, 3, 2002, s. 61–69, DOI: 10.24917/20801653.3.5, ISSN 2449-903X [dostęp 2022-04-05].
  53. ↑ G. Facchinetti, G. Mastroleo, S. Paba, A fuzzy approach to the geography of industrial districts, „Proceedings of the 2000 ACM symposium on Applied computing - SAC '00”, New York, New York, USA: ACM Press, 2000, DOI: 10.1145/335603.335938 [dostęp 2022-04-05].
  54. ↑ Fabio Sforzi, The Empirical Evidence of Industrial Districts in Italy, „A Handbook of Industrial Districts”, DOI: 10.4337/9781781007808.00040 [dostęp 2022-04-05].
  55. ↑ a b Andrzej Wieloński, Geografia przemysłu, wyd. Wyd. 1, Warszawa: Wydawn. Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13201-9, OCLC 46674576 [dostęp 2022-05-24].
  56. ↑ Christian Lessmann, Arne Steinkraus, The geography of natural resources, ethnic inequality and civil conflicts, „European Journal of Political Economy”, 59, 2019, s. 33–51, DOI: 10.1016/j.ejpoleco.2019.01.005, ISSN 0176-2680 [dostęp 2022-04-05].
  57. ↑ a b c Anna Runge, Słownik pojęć z geografii społeczno-ekonomicznej, Katowice: "Videograf Edukacja", 2008, ISBN 978-83-60763-48-3, OCLC 750009937 [dostęp 2022-05-25].
  58. ↑ Andreas Erlström, Markus Grillitsch, Ola Hall, The Geography of Connectivity: Trails of Mobile Phone Data, „Papers in Innovation Studies” (2020/06), Lund: Centre for Innovation, Research and Competence in the Learning Economy (CIRCLE); Lund University, 2020 (ang.).
  59. ↑ Geourbanistika : uchebnik dli︠a︡ vuzov, wyd. 2-e izdanie, stereotipnoe, Moskva 2020, ISBN 978-5-534-07388-1, OCLC 1225281348 [dostęp 2022-05-25].
  60. ↑ Grzegorz Węcławowicz, Geografia społeczna miast : uwarunkowania społeczno-przestrzenne, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, ISBN 978-83-01-15147-8, OCLC 749661277 [dostęp 2022-04-05].
  61. ↑ Magdalena Deptuła, Tradycyjne szkoły urbomorfologii a nowe podejścia do analizy miejskich form przestrzennych, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica” (25), 2016, DOI: 10.18778/1508-1117.25.02, ISSN 2353-4826 [dostęp 2021-07-28].
  62. ↑ Marika Pirveli, Od morfologii przez urbomorfologię do morfoznaku = From morphology via urban morphology through to the morphomark, „Przegląd Geograficzny”, 83 (4), 2011, s. 507–529, DOI: 10.7163/przg.2011.4.4, ISSN 0033-2143 [dostęp 2021-07-28].
  63. ↑ Stanisław Liszewski, Geografia urbanistyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, ISBN 978-83-01-17024-0, OCLC 812709136 [dostęp 2022-05-25].
  64. ↑ Hugh D. Clout, Rural geography: an introductory survey, OXFORD NEW YORK TORONTO SYDNEY PARIS FRANKFURT: Pergamon Press, 1977, ISBN 0-08-017042-0.
  65. ↑ rural geography, [w:] Castree i inni, A dictionary of human geography, Oxford University Press, 2013, ISBN 978-0-19-959986-8.
  66. ↑ a b c d Jan Falkowski, Rural geography – an attempt to systemic approach, „Studia Obszarów Wiejskich”, 37, 2015, s. 91–114, DOI: 10.7163/sow.37.5, ISSN 1642-4689 [dostęp 2022-04-05] (pol.).
  67. ↑ Yansui Liu, Rural-urban transformation geography, Singapore 2021, ISBN 978-981-16-4835-9, OCLC 1280459615 [dostęp 2022-10-11].
  68. ↑ Barbara Konecka-Szydłowska, Najmniejsze miasta w Polsce w ujęciu koncepcji kontinuum miejsko-wiejskiego, „Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna” (41), 2018, s. 151–165, DOI: 10.14746/rrpr.2018.41.11, ISSN 2353-1428 [dostęp 2022-04-05].
  69. ↑ Wiesława Gierańczyk, Mieczysław Kluba, Problemy i metody oceny kontinuum miejsko-wiejskiego w Polsce, Polskie Towarzystwo Geograficzne, 2008, OCLC 733927939 [dostęp 2022-04-05].
  70. ↑ Monika Stanny, Miasto - wieś: dychotomia czy continuum? : rozważania osadzone w trzech kontekstach: socjologicznym, ekonomicznym i geograficznym, 2016, OCLC 998689224 [dostęp 2022-04-05].
  71. ↑ Jadwiga Biegańska, Społeczno-geograficzny wymiar przemian stref podmiejskich w Polsce, ISBN 978-83-231-4198-3, OCLC 1293450393 [dostęp 2022-04-05].
  72. ↑ Natalia Stelmaszewska, Konsekwencje suburbanizacji dla miast i stref podmiejskich w świetle literatury krajowej i zagranicznej, „Urban Development Issues”, 66 (1), 2020, s. 25–34, DOI: 10.2478/udi-2020-0008, ISSN 2544-6258 [dostęp 2022-04-05].
  73. ↑ Dariusz Sokołowski, Urbanization of villages on the example of former towns in the Świętokrzyskie Voivodeship, „Studia Obszarów Wiejskich”, 37, 2015, s. 195–216, DOI: 10.7163/sow.37.12, ISSN 1642-4689 [dostęp 2022-04-05].
  74. ↑ Maria Dobrowolska, Badania nad geografią osiedli południowej Małopolski, „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny” (Z. 8; Geografia), Kraków: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, 1958, s. 93-124.
  75. ↑ Tomasz Spórna, Robert Krzysztofik, Mirek Dymitrow, Miasta zdegradowane i restytuowane w liczbach, University of Gothenburg, Gothenburg, 2015, ISBN 978-91-86472-76-4 [dostęp 2022-04-05] (pol.).
  76. ↑ Robert Szmytkie, Miasta zdegradowane w Polsce jako potencjalne nowe miasta, University of Gothenburg, Gothenburg, 2015, ISBN 978-91-86472-76-4 [dostęp 2022-04-05] (pol.).
  77. ↑ Jan Wendt, Geografia władzy w Polsce, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2001, ISBN 83-7017-993-2, OCLC 610824330 [dostęp 2022-04-05].
  78. ↑ Zbigniew Lach, Andrzej Łaszczuk, Geografia bezpieczeństwa, Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2004, ISBN 83-89423-90-1, OCLC 749433107.
  79. ↑ Zbigniew Lach i inni, Geografia bezpieczeństwa państw regionu środkowoeuropejskiego, Zarząd Geografii Wojskowej, 2001, OCLC 831129221 [dostęp 2022-12-04].
  80. ↑ Nicholas John. Spykman, The geography of the peace., Archon Books, 1969, ISBN 0-208-00654-0, OCLC 251377661 [dostęp 2022-12-04].
  81. ↑ Nick Megoran, War and peace? An agenda for peace research and practice in geography, „Political Geography”, 30 (4), 2011, s. 178–189, DOI: 10.1016/j.polgeo.2010.12.003, ISSN 0962-6298 [dostęp 2022-12-04].
  82. ↑ Jenna M. Loyd, Geographies of peace and antiviolence, „Geography Compass”, 6(8), 2012, s. 477-489.
  83. ↑ Stefan Kałuski, Blizny historii : geografia granic politycznych współczesnego świata, Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2017, ISBN 978-83-8002-653-7, OCLC 1241631070 [dostęp 2022-04-05].
  84. ↑ Marek Sobczyński, Geografia granic i pograniczy w badaniach Łódzkiego Ośrodka Geograficznego, 2006, OCLC 922266508 [dostęp 2022-04-05].
  85. ↑ Michael T. Klare, The New Geography of Conflict, „Foreign Affairs”, 80 (3), 2001, s. 49–61, DOI: 10.2307/20050150, ISSN 0015-7120, JSTOR: 20050150 [dostęp 2022-02-07].
  86. ↑ Michael T. Klare, The New Geography of Conflict, „Foreign Affairs”, 80 (3), 2001, s. 49, DOI: 10.2307/20050150, ISSN 0015-7120, JSTOR: 20050150 [dostęp 2022-04-05].
  87. ↑ J. David Singer, The geography of conflict: introduction, „Journal of Conflict Resolution”, 4 (1), 1960, s. 1-3, DOI: 10.1177/002200276000400101.
  88. ↑ Michael Stürmer, Strategische Geografie. Leitartikel, „Die Welt”, 10 lutego 2004.
  89. ↑ Geoffrey Kemp, Strategic geography and the changing Middle East, Washington, D.C.: Brookings Institution Press, 1997, ISBN 0-87003-022-1, OCLC 36663064 [dostęp 2022-05-25].
  90. ↑ Hugh Faringdon, Strategic geography : NATO, the Warsaw Pact, and the superpowers, wyd. 2nd ed, London: Routledge, 1989, ISBN 0-415-00980-4, OCLC 18383543 [dostęp 2022-05-25].
  91. ↑ Hanna Libura, Geografia humanistyczna : praca zbiorowa, Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk, 1990, OCLC 823720940 [dostęp 2021-07-28].
  92. ↑ J. Nicholas Entrikin, David Ley, Marwyn Samuels, Humanistic Geography: Prospects and Problems, „Economic Geography”, 55 (3), 1979, s. 253, DOI: 10.2307/142995, ISSN 0013-0095, JSTOR: 142995 [dostęp 2021-07-28].
  93. ↑ Krystyna Rembowska, Geografia w ujęciu humanistycznym. Wybór prac Krystyny Rembowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2013, DOI: 10.18778/7525-952-0, ISBN 978-83-7525-952-0 [dostęp 2021-07-28].
  94. ↑ YI-FU TUAN, HUMANISTIC GEOGRAPHY, „Annals of the Association of American Geographers”, 66 (2), 1976, s. 266–276, DOI: 10.1111/j.1467-8306.1976.tb01089.x, ISSN 0004-5608 [dostęp 2021-07-28].
  95. ↑ Małgorzata Bartnicka, Geografia percepcji, Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk, 1989, OCLC 823720366 [dostęp 2021-07-28].
  96. ↑ Paulina Tobiasz-Lis, Geografia percepcji : osiągnięcia, problemy i perspektywy, 2014, OCLC 899927302 [dostęp 2021-07-28].
  97. ↑ Guy Debord, Society of the spectacle, [Place of publication not identified] 2012, ISBN 1-61750-830-6, OCLC 972772659 [dostęp 2022-05-25].
  98. ↑ Joyce Davidson, L. Bondi, Mick Smith, Emotional geographies, Aldershot, England: Ashgate, 2005, ISBN 0-7546-4375-1, OCLC 60560372 [dostęp 2022-05-25].
  99. ↑ Derek Gregory i inni, The Dictionary of Human Geography, wyd. 5., Auflage, New York, NY 2011, ISBN 978-1-4443-5995-4, OCLC 897578256 [dostęp 2022-05-25].
  100. ↑ Gatut Susanto, Suparmi, Endah Yulia Rahayu, The Emotional Geography of International Students in Online Bahasa Indonesia Learning during the COVID-19 Pandemic, „Journal of International Students”, 10 (S3), 2020, s. 161–179, DOI: 10.32674/jis.v10iS3.3205, ISSN 2166-3750 [dostęp 2022-05-25].
  101. ↑ Steve Pile, Emotions and affect in recent human geography, „Transactions of the Institute of British Geographers”, 35 (1), 2010, s. 5–20, DOI: 10.1111/j.1475-5661.2009.00368.x, ISSN 0020-2754 [dostęp 2022-05-25].
  102. ↑ Joyce Davidson, L. Bondi, Mick Smith, Emotional geographies, London: Routledge, 2016, ISBN 978-1-315-57924-5, OCLC 952728885 [dostęp 2022-05-25].
  103. ↑ Jie Dai, Li An, Time Geography, Elsevier, 2018, s. 303–312, DOI: 10.1016/b978-0-12-409548-9.09625-1, ISBN 978-0-12-804793-4 [dostęp 2022-05-25] (ang.).
  104. ↑ Kajsa Ellegård, Time Geography, 27 czerwca 2017, s. 9780199874002–0161, DOI: 10.1093/obo/9780199874002-0161 [dostęp 2022-05-25] (ang.).
  105. ↑ Kajsa Ellegård, Time-geography – from the past into the future, Routledge, 14 września 2018, s. 151–156, DOI: 10.4324/9780203701386-10 [dostęp 2022-05-25].
  106. ↑ Ellegård., Thinking Time Geography, Routledge, ISBN 978-0-203-70138-6, OCLC 1118489041 [dostęp 2022-05-25].
  107. ↑ Bogumiła Lisocka-Jaegermann, Geografia wobec krytycznej teorii społecznej: doświadczenia i perspektywy. Czy w Polsce potrzebujemy geografii krytycznej?, Wydawnictwo UŁ, 2016, DOI: 10.18778/8088-505-9.09 [dostęp 2022-12-04].
  108. ↑ Dobiesław Jędrzejczyk, Geografia humanistyczna miasta, Wydawnictwo Akademickie "Dialog", 2004, ISBN 83-88938-77-0, OCLC 68815207 [dostęp 2021-07-28].
  109. ↑ Florian Plit, Dezintegracjia polskiej geografii. Wizja subiektywna, Wydawnictwo UŁ, 2016, DOI: 10.18778/8088-505-9.04 [dostęp 2022-05-25].
  110. ↑ Zespół Historii Kartografii (Polska Akademia Nauk), XXX Ogólnopolska Konferencja Historyków Kartografii "Kartografia wojskowa krajów Młodszej Europy XVI-XX wieku" : Toruń, 13-15 października 2016, [wydawca nieznany], 2016, OCLC 1241602991 [dostęp 2022-05-25].
  111. ↑ a b c Wiesław Maik, Krystyna Rembowska, Andrzej Suliborski, Terytorium, region, miejsce - czas i przestrzeń w geografii, Bydgoszcz: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki, 2008, ISBN 978-83-61036-44-9, OCLC 750462263 [dostęp 2022-10-10].
  112. ↑ Alina Awramiuk, Terminy geograficzne "okolica" i "region" w rozumieniu uczniów oraz autorów podręczników szkolnych, 2009, OCLC 922432919 [dostęp 2022-10-10].
  113. ↑ a b c Wiesław Maik, Krystyna Rembowska, Andrzej Suliborski, Geografia jako nauka o przestrzeni, środowisku i krajobrazie, Łódź: Zakład Geografii Społecznej i Turystyki UMK, 2005, ISBN 83-87749-80-X, OCLC 438187982 [dostęp 2022-10-10].
  114. ↑ Marek Degórski, Geografia jako dyscyplina naukowa uprawiana w Polsce. Jej stan i perspektywy, Wydawnictwo UŁ, 2016, DOI: 10.18778/8088-505-9.03 [dostęp 2022-10-10].
  115. ↑ Kazimierz Górka, Zasoby naturalne jako czynnik rozwoju społeczno-gospodarczego, 2014, OCLC 998549123 [dostęp 2022-10-10].
  116. ↑ Jerzy Zygmunt Dzieciuchowicz, Obraz demograficzny świata u progu XXI wieku, 2010, OCLC 922266866 [dostęp 2022-10-10].
  117. ↑ Marek Barwiński, Wielokulturowość we współczesnych polskich badaniach geograficznych i edukacji geograficznej : zarys problematyki = Multiculturalism in contemporary geographical studies and geographical education in Poland : an outline of the subject, 2016, OCLC 998753846 [dostęp 2022-10-10].
  118. ↑ Konrad Czapiewski, R. Kulikowski, Dorobek naukowy geografii rolnictwa w Polsce, Warszawa: PTG, 2005, ISBN 83-904856-3-X, OCLC 70901391 [dostęp 2022-10-10].
  119. ↑ Grzegorz Węcławowicz, Struktury społeczno-przestrzenne miasta polskiego jako składnik teorii miasta, 2000, OCLC 922408924 [dostęp 2022-10-10].
  120. ↑ Jan Rajman, Zmienna rola przemysłu jako czynnika miastotwórczego, [w:] Jan Rajman (red.), Europa: gospodarka, przemysł, Kraków: Wydawnictwo Akademii Pedagogicznej im. KEN w Krakowie, 2001.
  121. ↑ Stanisław Leszczycki, Problemy ochrony środowiska człowieka, Zakł. nar. im. Ossolińskich, 1974, OCLC 250625104 [dostęp 2022-10-10].
  122. ↑ Małgorzata Bartnicka, Wyobrażenia przestrzeni miejskiej Warszawy : (studium geografii percepcji) = Images of the urban space of Warsaw, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1989, OCLC 315014309 [dostęp 2022-10-10].
  123. ↑ Justyna Mokras-Grabowska, Interpretacje, wyobrażenia, wartości – indywidualna przestrzeń turystyczna człowieka, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2016, DOI: 10.18778/8088-293-5.03 [dostęp 2022-10-10].
  124. ↑ Karolina Dmochowska-Dudek, Konflikty społeczno-przestrzenne jako nowy przedmiot badań geografii społecznej, 2014, OCLC 899927303 [dostęp 2022-10-10].
Działy geografii społeczno-ekonomicznej

Countries by population density.svg

Nauki społeczne
nauki społeczne
nauki ekonomiczne
nauki prawne
nauki interdyscyplinarne

Media użyte na tej stronie

Countries by population density.svg
A map of the world, with colours to highlight the population density of each country or territory. Numbers on the legend are in people per km2, and all countries smaller than 20,000 km2 are represented by a dot. The information was taken from en:Countries by population density.It is intended as a vector replacement for Image:World population density map.PNG. It is derived from Image:BlankMap-World6.svg, so thanks to everyone who has contributed to that. If you have any comments, suggestions, corrections, or requests for other maps, please contact me at my English Wikipedia talk page.