Georg Brüning

Georg Brüning
Georg Friedrich Karl Maria Brüning^[1]
	; Georg Brüning z łańcuchem burmistrza Bytomia
Data i miejsce urodzenia	12 sierpnia 1851 ; Botzlar koło Selm
Data i miejsce śmierci	17 września 1932 ; Bytom
Zawód, zajęcie	prawnik
	Odznaczenia

Georg Brüning (ur. 12 sierpnia 1851 w majątku Botzlar koło Selm, zm. 17 września^[2] 1932 w Bytomiu) – niemiecki prawnik, burmistrz Bytomia w latach 1883–1919.

Życiorys

Pochodził z katolickiej rodziny, jego ojcem był radca ekonomiczny Wilhelm, matką – Christine z domu Hagedorn^[3]. W 1874 roku ukończył doktorat obojga praw^[3], studiował na uniwersytetach w Bonn, Monachium, Heidelbergu i Getyndze^[1]. Następnie służył przez 2 lata w wojsku, gdzie osiągnął stopień porucznika^[1] rezerwy^[3]. W 1880 zdobył stopień asesora sądowego. Stanowisko burmistrza Bytomia otrzymał 20 listopada 1882, o wakacie dowiedział się z opublikowanego w prasie ogłoszenia^[1]. Od 1892 roku piastował funkcję nadburmistrza^[1], który to tytuł przysługiwał włodarzom miast wydzielonych ze struktur powiatu. Ze względu na podeszły wiek w 1919 roku Brüning zrezygnował z funkcji nadburmistrza. Był wielokrotnie odznaczony, między innymi Orderem Czerwonego Orła, Orderem Korony oraz Krzyżem Wielkim Papieskiego Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego^[3]. Za jego zasługi miasto ufundowało mu zabytkową willę przy dzisiejszej Alei Legionów 4. Zmarł 17 września^[2] 1932 roku, uroczystości żałobne odbyły się w Kościele Świętej Trójcy w Bytomiu, jego ciało zostało pochowane na cmentarzu Mater Dolorosa w Bytomiu; w 1981 roku zlikwidowano jego grób^[1]. W 2004 roku jego grób odnowiono, z błędnym miesiącem śmierci (grudniem) na nagrobku^[2].

Życie prywatne

Był żonaty z Dorotheą, z którą miał dwanaścioro dzieci^[1]. W 1893 zmarła jego córka Maria Magdalena w wieku siedmiu miesięcy, na szkarlatynę zmarła córka Margarit w wieku siedmiu lat i syn Wilhelm w wieku czterech lat^[1]. W 1900 zmarły bliźnięta w wieku dwunastu lat i syn w wieku siedmiu lat, panowała wówczas epidemia dyfterytu^[1]. W marcu 1911 roku zmarł jego syn Hans w wyniku przypadkowego postrzelenia^[1] przez kolegę z klasy w Królewskim Gimnazjum w Bytomiu^[4]. Dwóch synów burmistrza nie wróciło z frontu podczas I wojny światowej^[1].

Zasługi dla Bytomia

Willa przy alei Legionów 4 w Bytomiu, podarowana burmistrzowi przez miasto^[3] (25-arowa parcela została odstąpiona przez parafię Świętej Trójcy w Bytomiu^[5]). Ostatnie miejsce zamieszkania Brüninga^[1], fot. z 2018 r.

Za czasów jego rządów w Bytomiu powstała sieć energii elektrycznej, wodociągów i kanalizacji sanitarnej^[1], wybrukowano większość bytomskich ulic, wybudowano budynki teatru (obecnie Opera Śląska), szkoły realnej (IV Liceum Ogólnokształcące), Królewskiego Instytutu Higieny (Sanepid, ul.Moniuszki 25), starych koszar (internat przy ul. Smolenia), utworzono ogród zoologiczny w parku miejskim, uruchomiono pierwszą w mieście linię tramwajową^[1] (zob. tramwaje w Bytomiu).

W 2015 roku imieniem burmistrza nazwano plac przed urzędem miasta^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Mira Karpińska: Georg Brüning, największy burmistrz Bytomia, został wyrzucony z grobu. W: wyborcza.pl Katowice [on-line]. Agora SA, 2016-09-02. [dostęp 2018-02-13].
↑ ^a ^b ^c ^d PiotrP. Obrączka PiotrP., Brüningowie. Przyczynek do biografii nadburmistrza Bytomia, „Orbis Linguarum”, 2018, s. 251, DOI: 10.23817/olin.47-22, ISSN 1426-7241 [dostęp 2019-06-26], Cytat: „W tym samym roku na grobie żony i dzieci nadburmistrza postawiono dwujęzyczną tablicę pamiątkową, niestety z błędną datą śmierci i bez krzyża, mimo iż zmarły był odznaczony m.in. Krzyżem Rycerskim Papieskiego Orderu św. Grzegorza, nadawanym gorliwym katolikom” .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Georg Brüning (pol.). Miłośnicy Cmentarza Mater Dolorosa w Bytomiu, 2016-03-10. [dostęp 2018-02-13].
↑ Tomasz Śmiałek: 70 lat szkoły muzycznej w Bytomiu. Dzieje budynku szkolnego. Bytom: Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina, 2016, s. 30. ISBN 978-83-944948-0-3.
↑ Grażyna Kuźnik: Georg Bruning - burmistrz z żelaza. W: naszemiasto.pl Bytom [on-line]. Polska Press, 2003-09-08. [dostęp 2018-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-04)].

Bibliografia

Przemysław Nadolski. Georg Brüning – wielce zasłużony nadburmistrz. „zyciebytomskie.pl”.

[mk-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Mira Karpińska: Georg Brüning, największy burmistrz Bytomia, został wyrzucony z grobu. W: wyborcza.pl Katowice [on-line]. Agora SA, 2016-09-02. [dostęp 2018-02-13].

[ob-2] PiotrP. Obrączka PiotrP., Brüningowie. Przyczynek do biografii nadburmistrza Bytomia, „Orbis Linguarum”, 2018, s. 251, DOI: 10.23817/olin.47-22, ISSN 1426-7241 [dostęp 2019-06-26], Cytat: „W tym samym roku na grobie żony i dzieci nadburmistrza postawiono dwujęzyczną tablicę pamiątkową, niestety z błędną datą śmierci i bez krzyża, mimo iż zmarły był odznaczony m.in. Krzyżem Rycerskim Papieskiego Orderu św. Grzegorza, nadawanym gorliwym katolikom” .

[cmd-3] Georg Brüning (pol.). Miłośnicy Cmentarza Mater Dolorosa w Bytomiu, 2016-03-10. [dostęp 2018-02-13].

[Śmiałek2016-s30-4] Tomasz Śmiałek: 70 lat szkoły muzycznej w Bytomiu. Dzieje budynku szkolnego. Bytom: Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina, 2016, s. 30. ISBN 978-83-944948-0-3.

[5] Grażyna Kuźnik: Georg Bruning - burmistrz z żelaza. W: naszemiasto.pl Bytom [on-line]. Polska Press, 2003-09-08. [dostęp 2018-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-04)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne