Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff

Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia17 lutego 1699
Kukadło koło Krosna Odrzańskiego
Data i miejsce śmierci16 września 1753
Berlin
Zawód, zajęciearchitekt, malarz

Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff (ur. 17 lutego 1699 we wsi Kukadło koło Krosna Odrzańskiego, zm. 16 września 1753 w Berlinie) – architekt i malarz niemiecki.

Zasłynął przede wszystkim jako architekt tworzący w stylu rokoko i wczesnym klasycyzmie.

Życiorys

W 1714 wstąpił do wojska – batalionu piechoty w Kostrzynie nad Odrą[1]. Od 1715 w regimencie piechoty Lottum brał udział w działaniach wojennych pod dowództwem księcia Leopolda von Dessau Theil[2], m.in. uczestniczył w oblężeniu Stralsundu[1]. W 1729 przeniesiono jego regiment do Berlina, gdzie zetknął się pracami Andreasa Schlütera[2]. Pozostając pod ich wrażeniem, miał podjąć decyzje o podjęciu studiów artystycznych – jego pierwsze prace malarskie pod kierunkiem m.in. Antoine'a Pesnego zostały dobrze ocenione, co skłoniło go do wystąpienia z wojska w stopniu kapitana[3][2]. Inne źródła podają, że przyczyną odejścia z armii było cherlactwo[1].

Von Knobelsdorff był początkowo samoukiem[1]. Dalszą wiedzę w zakresie malarstwa zdobywał pod kierunkiem malarzy nadwornych Carla Emila Weidemanna (1684–1735) i Antoine'a Pesnego[1]. Architektury uczyli go A. von Wangenheim (zm. 1734) i Johann Gottfried Kemmeter (zm. 1748)[1].

W 1732 von Knobelsdorff przybywał w Neuruppin, dokąd właśnie przeniósł się z Küstrin następca tronu Fryderyk interesujący się sztuką i architekturą – obu połączyły wspólne zainteresowania i więzi przyjaźni[2]. W 1734 von Knobelsdorff towarzyszył Fryderykowi w wyprawie wojennej przeciw Francuzom[1]. W latach 1736–1737 von Knobelsdorff odbył podroż studyjną do Włoch, gdzie m.in. odwiedził Rzym[1]. Szkicownik z tego wyjazdu, zawierający szkice architektoniczne i rysunki krajobrazów, jest pierwszym zbiorem prac plastycznych von Knobelsdorffa[1]. Po powrocie do Prus, von Knobelsdorff otrzymał pierwsze zlecenia książęce nadzorowania budów w Neuruppin i Rheinsbergu[1]. Po wstąpieniu na tron, Fryderyk mianował w 1740 von Knobelsdorffa głównym intendentem pałaców i ogrodów (niem. Oberintendant der Schlösser und Gärten)[1]. W 1740 von Knobelsdorff udał się ponownie w podroż studyjną – opłaconą przez króla[3]. Trasa wiodła przez Drezno, gdzie zwiedził gmach opery wzniesiony przez Matthäusa Daniela Pöppelmanna, do Paryża i z powrotem przez Flandrię[1].

Stosunki pomiędzy von Knobelsdorffem a królem pogorszyły się podczas prac nad zabudową Poczdamu – von Knobelsdorff z niechęcią ulegał pod naporem pomysłów i sugestii Fryderyka; przepracowany i często męczony chorobami wycofał się z kierowania pracami budowlanymi, ustępując miejsca młodszym architektom[1]. Król jednak wysoko oceniał kunszt von Knobelsdorffa, czemu dał wyraz w mowie upamiętniającej architekta wygłoszonej w 1754 przed Berlińską Akademią Nauk[1]. Schorowany von Knobelsdorff zmarł w 1753, pomimo kuracji w Spa[1].

Wybrane dzieła

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o Hans Reuther: Knobelsdorff Georg Wenceslaus, von. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). T. 12. 1979, s. 191-193. (niem.)
  2. a b c d Donop, von: Knobelsdorff, Hans Georg Wenceslaus. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). T. 16. 1882, s. 305-307. (niem.)Sprawdź autora rozdziału:1.
  3. a b Knobelsdorff. W: Meyers Großes Konversations-Lexikon. T. 11. Leipzig: 1907, s. 176. (niem.)
  4. Archinform: Magnushaus (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  5. Archinform: ehem. Komandeurhaus der Garde du Corps (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  6. Stiftung Schlösser und Gärten Potsdam-Sanssouci (wyd.): Potsdamer Schlösser und Gärten. Bau- und Gartenkunst vom 17. bis 20. Jahrhundert. Poczdam: Potsdamer Verlagsbuchhandlung, 1993, s. 113 f. ISBN 3-910196-14-4. (niem.)Sprawdź autora:1.
  7. Archinform: Französiche Kirche (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  8. Archinform: Obelisk (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  9. Archinform: Stadtpalais (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  10. Archinform: Humboldt University (former Prince Heinrich Palace) (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  11. Archinform: Ruinenberg (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  12. Archinform: New Chambers (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  13. Archinfo: Cathédrale Sainte-Edwige (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  14. Archinform: Sanssouci Palace (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  15. Archinformjęzyk=fr: Le château de Charlottenburg. [dostęp 2010-09-11].
  16. Archinform: Schloss Rheinsberg (fr.). [dostęp 2010-09-11].
  17. Archinform: German National Opera House (fr.). [dostęp 2010-09-11].

Bibliografia

  • Der Große Herder (kolumny 1555–1556). T. 6. Freiburg im Breisgau: 1933.

Media użyte na tej stronie