Georg Wittig
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | chemik |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | Uniwersytet Techniczny w Brunszwiku |
Georg Wittig (ur. 16 czerwca 1897 w Berlinie, zm. 26 sierpnia 1987 w Heidelbergu) – niemiecki chemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1979 roku.
Studiował chemię na Uniwersytecie w Marburgu, studia ukończył w 1923 roku. W 1926 roku na tej samej uczelni uzyskał stopień doktora i pracował jako wykładowca chemii do 1932 roku[1].
Od 1932 roku pracował na Uniwersytecie Technicznym w Brunszwiku, następnie na Uniwersytecie we Fryburgu i Uniwersytecie Eberharda i Karola w Tybindze (1944–1956). W 1956 roku przeniósł się na Uniwersytet w Heidelbergu, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w 1965 roku, a następnie kontynuował badania jako Professor Emeritus[1]. Był członkiem wielu towarzystw naukowych, między innymi Akademii Nauk w Heidelbergu, Akademii Przyrodników w Halle, Akademii Nauk w Nowym Jorku.
Prowadząc badania dotyczące karboanionów (cząstek organicznych o ładunku ujemnym), Wittig odkrył nową grupę związków fosforoorganicznych nazwanych Ylidami, które zawierały fragmenty o lokalnym ładunku ujemnym oraz dodatnim. Wykorzystując ylidy, opracował metodę syntezy alkenów ze związków karbonylowych, nazwaną reakcją Wittiga[1]. Za badania dotyczące zastosowania związków boru i fosforu w syntezach organicznych został w 1979 roku uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii, wspólnie z Amerykaninem Herbertem Brownem[2].
Przypisy
- ↑ a b c Georg Wittig, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-06-13] (ang.).
- ↑ Georg Wittig. Facts. [w:] nobelprize.org [on-line]. [dostęp 2022-06-13]. (ang.).
Bibliografia
- Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.