George Campbell

George Campbell

Portret autorstwa George’a Frederica Wattsa
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1823 Ardencaple
Data i miejsce śmierci	24 kwietnia 1900 zamek Inveraray
Minister ds. Indii
Okres	od 9 grudnia 1868 do 17 lutego 1874
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	Stafford Northcote
Następca	lord Salisbury
Odznaczenia

Karykatura z Vanity Fair

George John Douglas Campbell, 8. książę Argyll i 1. książę Argyll KG, KT (ur. 30 kwietnia 1823 w zamku Ardencaple, zm. 24 kwietnia 1900 w zamku Inveraray) – brytyjski arystokrata, polityk i naukowiec, członek Partii Liberalnej, minister w rządach lorda Aberdeena, lorda Palmerstona, lorda Russella i Williama Ewarta Gladstone’a.

Życiorys

Był najstarszym synem Johna Campbella, 7. księcia Argyll, i Joan Glassel, córki Johna Glassela. Wykształcenie odebrał w Eton College, na Uniwersytecie St Andrews oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Po śmierci ojca w 1847 r. odziedziczył tytuł 8. księcia Argyll i zasiadł w Izbie Lordów. Wcześniej był tytułowany markizem Lorne. W 1892 r. otrzymał dodatkowo tytuł 1. księcia Argyll w parostwie Zjednoczonego Królestwa. Był kawalerem Orderu Podwiązki (1884) i Orderu Ostu (1856). Był kanclerzem Uniwersytet St Andrews w latach 1851–1900 i rektorem Uniwersytetu Glasgow w latach 1854–1856. Od 1862 r. był Lordem Namiestnikiem Argyllshire.

Szybko dał się poznać jako znakomity mówca. Swoją pierwszą mowę w parlamencie wygłosił podczas debaty o ustawie nadającej równe prawa Żydom. Pisał również pamflety na temat sytuacji Kościoła Szkocji. W 1852 r. został Lordem Tajnej Pieczęci. W latach 1855–1858 był poczmistrzem generalnym. W latach 1859–1866 ponownie był Lordem Tajnej Pieczęci. W 1868 r. został ministrem ds. Indii i pozostał na tym stanowisku do upadku liberalnego rządu w 1874 r. W tym czasie, wbrew opinii władz kolonii, odmówił udzielenia wsparcia szachowi Afganistanu. Szer Ali Chanowi, w walce z Rosjanami, co w najbliższym czasie doprowadziło do wybuchu II wojny brytyjsko-afgańskiej.

W 1880 r. po raz trzeci został Lordem Tajnej Pieczęci. Zrezygnował w 1881 r. w proteście przeciwko poparciu premiera Gladstone’a dla autonomii Irlandii. Kiedy w 1886 r. Gladstone przedstawił Home Rule Bill, Argyll zerwał z Partią Liberalną, ale nie przeszedł do Partii Liberalno-Unionistycznej.

Książę Argyll prowadził również działalność naukową. Zaliczał się do grona największych krytyków teorii ewolucji Charlesa Darwina^[1]. Pisywał również na tematy ekonomiczne. Był geologiem-amatorem i członkiem Towarzystwa Królewskiego (od 1851 r.).

Rodzina

31 lipca 1844 r. w Trentham poślubił lady Elizabeth Sutherland-Leveson-Gower (30 maja 1824 – 25 maja 1878), córkę George’a Sutherlanda-Levesona-Gowera, 2. księcia Sutherland, i lady Harriet Howard, córki 6. hrabiego Carlisle. George i Elizabeth mieli razem pięciu synów i siedem córek:

• John George Edward Henry Douglas Sutherland Campbell (6 sierpnia 1845 – 2 maja 1914), 9. książę Argyll
• kapitan Archibald Campbell (18 grudnia 1846 – 29 marca 1913), ożenił się z Janey Callander, miał dzieci
• Walter Campbell (30 lipca 1848 – 2 maja 1889), ożenił się z Olivią Milns, miał dzieci
• Edith Campbell (7 listopada 1849 – 6 lipca 1913), żona Henry'ego Percy, 7. księcia Northumberland, miała dzieci
• Elisabeth Campbell (1850/1853 – 24 września 1896), żona podpułkownika Edward Clough-Taylora, miała dzieci
• porucznik George Granville Campbell (25 grudnia 1850 – 21 kwietnia 1915), ożenił się z Sybil Alexander, miał dzieci
• Colin Campbell (9 marca 1853 – 18 czerwca 1895)
• Victoria Campbell (22 maja 1854 – 6 lipca 1910)
• Evelyn Campbell (17 sierpnia 1855 – 22 marca 1940), żona Jamesa Baillie-Hamiltona, nie miała dzieci
• Frances Campbell (22 lutego 1858 – 25 lutego 1931), żona pułkownika Eustace'a Balfoura, miała dzieci
• Mary Emma Campbell (22 września 1859 – 22 marca 1947), żona Edwarda Glyna, miała dzieci
• Constance Harriett Campbell (11 listopada 1864 – 9 lutego 1922), żona Charlesa Emmotta, nie miała dzieci

13 sierpnia 1881 r. w Danbury Palace w hrabstwie Essex poślubił Amelię Marię Claughton (12 kwietnia 1843 – 4 stycznia 1894), córkę Thomasa Claughtona i Julii Ward, córki 10. barona Ward of Birmingham. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.

30 lipca 1895 r. w Ripon w hrabstwie Yorkshire poślubił Idę Erskine McNeill (zm. 24 grudnia 1925), córkę Archibalda McNeilla. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.

Publikacje

• The Reign of Law, Strahan, Londyn, 1867 London: Strahan. (5th Ed. in 1868).
• Primeval Man: An Examination of some Recent Speculations, Routledge, Nowy Jork, 1869
• The Eastern Question, Strahan, Londyn, 1879
• The Unity of Nature, Putnam, Nowy Jork, 1884
• Scotland As It Was and As It Is, 1887
• The Unseen Foundations of Society. An Examination of the Fallacies and Failures of Economic Science Due to Neglected Elements, John Murray, Londyn, 1893
• Autobiography and Memoirs, 1906

Przypisy

Linki zewnętrzne

• thepeerage.com
• 1911encyclopedia.org. 1911encyclopedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-11)].
• Overview of George Douglas Campbell
• Portrety księcia Argyll. npg.org.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-11)].

Poprzednik John Campbell, 7. książę Argyll

Książę Argyll 1847–1900

Następca John Campbell, 9. książę Argyll