George Carlin

George Carlin
Ilustracja
George Carlin w kwietniu 2008
Imię i nazwisko

George Denis Patrick Carlin

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1937
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 2008
Santa Monica

Strona internetowa

George Dennis Carlin (ur. 12 maja 1937 w Nowym Jorku, zm. 22 czerwca 2008) – amerykański komik typu stand-up, aktor, pięciokrotny laureat nagrody Grammy[1].

Autograf George’a Carlina

Carlin był szczególnie znany ze swojego krytycznego podejścia do świata i obserwacji dotyczących amerykańskiego społeczeństwa i towarzyszących mu tematów tabu. W swoich najnowszych występach najczęściej poruszał on tematy polityczne i religijne oraz wyśmiewał absurdy rządzące dzisiejszym światem.

Przez stację Comedy Central został uznany za największego komika stand-up w historii po Richardzie Pryorze.

Życiorys

Urodził się w Nowym Jorku. Mieszkał w dzielnicy Manhattan, wychowywała go matka, która rozstała się z ojcem George’a, gdy ten miał 2 miesiące.

W wieku lat 14 Carlin porzucił szkołę, jakiś czas później wstąpił do amerykańskich Sił Powietrznych, gdzie przeszedł szkolenie jako specjalista od radarów. W trakcie służby pracował jako DJ w stacji radiowej w pobliskim mieście Shreveport. Nie ukończywszy służby, wystąpił z armii w roku 1957. W 1959 roku wraz z Jackiem Burnsem stworzył duet, który z sukcesami występował w audycjach radiowych stacji z Fort Worth. W roku 1960 obaj wyjechali do Kalifornii, gdzie przez dwa lata występowali razem, po czym ich drogi rozdzieliły się.

Lata 60.

W latach 60. George Carlin zaczął pojawiać się w programach telewizyjnych. W roku 1961 poślubił Brendę Hosbrook, którą poznał rok wcześniej podczas tournée. Dwa lata później urodziła im się córeczka Kelly. W roku 1971 para odnowiła w Las Vegas przysięgi małżeńskie.

Lata 70.

W tym okresie George zmienił zarówno treści swoich występów, jak i sposób ubierania się. W okresie, gdy popularni byli eleganccy komicy w garniturach, jego wytarte jeansy, broda i kolczyki nie przysparzały mu widowni. Dzięki jakości swych występów szybko odzyskał jednak popularność. W latach 70. udoskonalił swój najbardziej znany występ pt. „Seven Words You Can Never Say On Television” („Siedem słów, których nie możesz powiedzieć w telewizji”), za którego wykonywanie został aresztowany w 1972 roku. W tym czasie jego występy stały się nieprzewidywalne. Jeśli publiczność nie śmiała się, Carlinowi zdarzało się przerwać występ lub zwyzywać publiczność; czasem w ogóle nie pojawiał się na scenie.

U szczytu kariery, w roku 1976, Carlin niespodziewanie przestał dawać występy na żywo. W tym czasie zaczął z kolei wykonywać programy dla stacji HBO. W trakcie przerwy w występach George Carlin przeżył pierwszy z trzech zawałów serca.

Lata 80. i 90.

W roku 1981 nastąpił powrót Carlina na scenę, związany z wydaniem albumu uznanego za jedno z jego największych osiągnięć – „A Place For My Stuff”. Lata 90. to okres w którym George Carlin występował w licznych filmach i serialach, a także prowadził własny program „The George Carlin Show”. W roku 1997, na dzień przed sześćdziesiątymi urodzinami George’a zmarła jego żona, Brenda. W tym samym roku wydał on swoją pierwszą książkę – „Brain Droppings”.

Lata 2000-2007

Ostatnie lata to liczne nagrody i uhonorowania kariery Carlina. W 2004 r. aktor oświadczył, że dobrowolnie zgłosi się do poradni w związku z uzależnieniem od alkoholu i środków przeciwbólowych. W 2006 roku George wystąpił w filmie Auta wytwórni Pixar, gdzie podkładał głos Fillmore’a – VW Microbusa.

Śmierć

Carlin w swoim życiu przeżył 3 zawały serca (w 1978, 1982 oraz 1991). W 2003 wystąpiła arytmia serca wymagająca ablacji tkanki mięśnia sercowego, po której nastąpiła niewydolność serca. W 2003 dwukrotnie poddał się angioplastyce zwężonej aorty. W 2005 Carlin został również poddany leczeniu odwykowemu od uzależnienia od alkoholu oraz Vicodinu[2].

Tydzień po swoim występie w The Orleans Hotel and Casino w Las Vegas, 22 czerwca 2008, George Carlin odczuwając ból w klatce piersiowej został przewieziony do Saint John’s Health Center w Santa Monica, zmarł tego samego dnia z powodu niewydolności krążeniowej[3]. Miał 71 lat.

Zgodnie z jego wolą ciało George’a Carlina zostało skremowane, a jego prochy rozsypane bez udziału instytucji publicznych czy religijnych[4][5].

Dyskografia

Longplay
  • 1963: Burns and Carlin at the Playboy Club Tonight
  • 1967: Take-Offs and Put-Ons
  • 1972: FM & AM
  • 1972: Class Clown
  • 1973: Occupation: Foole
  • 1974: Toledo Window Box
  • 1975: An Evening with Wally Londo Featuring Bill Slaszo
  • 1977: On the Road
  • 1981: A Place for My Stuff
  • 1984: Carlin on Campus
  • 1986: Playin' with Your Head
  • 1988: What Am I Doing In New Jersey?
  • 1990: Parental Advisory: Explicit Lyrics
  • 1992: Jammin' in New York
  • 1996: Back in Town
  • 1999: You Are All Diseased
  • 2001: Complaints and Grievances
  • 2006: Life Is Worth Losing
  • 2008: It's Bad for Ya
Kompilacje
  • 1978: Indecent Exposure: Some of the Best of George Carlin
  • 1984: The George Carlin Collection
  • 1992: Classic Gold (George Carlin album)|Classic Gold
  • 1999: The Little David Years (1971-1977)
  • 2002: George Carlin on Comedy

Filmografia

RokFilm
1968With Six You Get Eggroll
1976Myjnia samochodowa
1979Americathon
1987Zwariowane szczęście
1989Wspaniała przygoda Billa i Teda
1990Milionerzy ze śmietnika
1991Szalona wyprawa Billa i Teda
Książę przypływów
1999Dogma
2001Jay i Cichy Bob kontratakują
2003Straszny film 3
2004Dziewczyna z Jersey
2005Tarzan 2: Początek legendy (głos)
The Aristocrats (jako on sam)
2006Auta (głos)
2007Happy Wkręt (głos)

Występy w HBO (HBO specials)

Występy dla stacji HBO dały ogromną popularność komikowi. To w nich przedstawiał swój nowy materiał. Za swe 14 pokazów Carlin dostał aż 2 nagrody Grammy: za „Jammin' in New York” (1996) oraz „It's Bad for Ya” (pośmiertnie). Poniżej wypisano wszystkie występy HBO wraz z rokiem wykonania:

WystępRok
On Location: George Carlin at USC 1977
George Carlin: Again!1978
Carlin at Carnegie1982
Carlin on Campus1984
Playin' with Your Head1986
What Am I Doing in New Jersey?1988
Doin' It Again 1990
Jammin' in New York1992
Back in Town1996
George Carlin: 40 Years of Comedy 1997
You Are All Diseased1999
Complaints and Grievances2001
Life Is Worth Losing2005
It's Bad for Ya2008

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Comedian George Carlin wins posthumous Grammy | Reuters, www.reuters.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  2. CNN.com - George Carlin enters rehab - Dec 27, 2004, edition.cnn.com [dostęp 2017-11-23].
  3. George Carlin, Comic Who Chafed at Society and Its Constraints, Dies at 71 - The New York Times, www.nytimes.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  4. George Carlin. [dostęp 2012-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-08)].
  5. Private funeral service to be held for George Carlin - LA Daily News. [dostęp 2012-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-30)].

Media użyte na tej stronie

George Carlin Signature.svg
Signature of George Carlin.
Jesus is coming.. Look Busy (George Carlin).jpg
Autor: Bonnie from Kendall Park, NJ, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Carlin performing one of his last shows in 2008