George Cornewall Lewis

George Cornewall Lewis

Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1806 Londyn
Data śmierci	13 kwietnia 1863
Kanclerz skarbu
Okres	od 28 lutego 1855 do 21 lutego 1858
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	William Ewart Gladstone
Następca	Benjamin Disraeli
Minister spraw wewnętrznych
Okres	od 18 czerwca 1859 do 25 lutego 1861
Poprzednik	Thomas Sotheron-Estcourt
Następca	George Grey

George Cornewall Lewis, 2. baronet (ur. 21 kwietnia 1806 w Londynie, zm. 13 kwietnia 1863) – brytyjski polityk i pisarz, członek stronnictwa wigów i Partii Liberalnej, minister w rządach lorda Palmerstona.

Był synem sir Thomasa Lewisa, 1. baroneta, i Harriet Cornewall, córki sir George’a Cornewalla, 2. baroneta. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1828 r. uzyskał tam dyplom pierwszej klasy ze studiów klasycznych oraz drugiej klasy z matematyki. W 1831 r. rozpoczął praktykę adwokacką w korporacji Middle Temple.

Swój pierwszy urząd publicznych Lewis objął w 1833 r., kiedy to został komisarzem w postępowaniu dotyczącym warunków życia ubogich w Irlandii. Rok później został komisarzem przy postępowaniu dotyczącym Kościoła Irlandii. Kiedy jego przyjaciel Abraham Hayward założył Law Magazine, teksty Lewisa były często publikowane na jego łamach. W latach 1836-1838 przebywał na Malcie, gdzie badał stan wyspy oraz opracował nowe prawa. Po powrocie do Wielkiej Brytanii został komisarzem Praw Ubogich, W 1844 r. poślubił lady Marię Villiers, córkę George’a Villiersa. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.

W 1847 r. Lewis uzyskał mandat parlamentarny z okręgu Herefordshire. Od razu został sekretarzem przy Radzie Kontroli. Po kilku miesiącach w 1848 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W latach 1850-1852 był finansowym sekretarzem skarbu. W 1852 r. Lewis przegrał wybory w okręgu Herefordshire oraz Peterborough. Bez mandatu parlamentarnego Lewis został redaktorem Edinburgh Review i był nim do 1855 r.

Po śmierci ojca w 1855 r. odziedziczył tytuł baroneta. Wkrótce wygrał wybory uzupełniające w okręgu Radnor i ponownie zasiadł w Izbie Gmin. Został również członkiem gabinetu jako kanclerz skarbu. Pozostał na tym stanowisku do 1858 r. W 1859 r. został ministrem spraw wewnętrznych. W 1861 r. przesunięto go na stanowisko ministra wojny. Zmarł podczas sprawowania urzędu w 1863 r.

Publikacje

• Remarks on the Use and Abuse of some Political Terms, 1832
• Essay on the Origin and Formation of the Romance Languages, 1835
• Local Disturbances in Ireland, and the Irish Church Question, 1836
• Essay on the Government of Dependencies, 1841
• Essay on the Influence of Authority in Matters of Opinion, 1850
• Treatise on the Methods of Observation and Reasoning in Politics
• Enquiry into the Credibility of the Early Roman History, 1855
• Essay on Foreign Jurisdiction and the Extradition of Criminals, 1859
• Survey of the Astronomy of the Ancients, 1862
• Dialogue on the Best Form of Government

Linki zewnętrzne

• 1911encyclopedia.org. 1911encyclopedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-11)].