George Ellery Hale
 George Ellery Hale około 1913 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
George Ellery Hale (ur. 29 czerwca 1868 w Chicago, zm. 21 lutego 1938 w Pasadenie) – amerykański astronom, popularyzator astronomii i badań astronomicznych, założyciel lub współzałożyciel kilku obserwatoriów astronomicznych.
Hale to również konstruktor przyrządów astronomicznych np. Teleskopu Hale’a o średnicy zwierciadła 508 cm, umieszczonego w obserwatorium Kalifornijskiego Instytutu Technologicznego na Mount Palomar w pobliżu Pasadeny, nad którym prace rozpoczęto w 1928, a ukończono w 1948. Teleskop ten pozostawał największym teleskopem na świecie aż do ukończenia budowy radzieckiego teleskopu BTA-6 w 1975.
Życiorys
Hale założył Obserwatorium Kenwood w Chicago. W nim opracował i zbudował spektroheliograf, który umożliwiał badanie protuberancji słonecznych. Konstrukcja ta była przedmiotem jego pracy magisterskiej[1]. W 1892 rozpoczął pracę na uniwersytecie w Chicago. Podczas tej pracy w 1897 zorganizował Obserwatorium Yerkes, którym kierował do 1904. Tam też zbudował największy na świecie refraktor o średnicy 102 cm.
Hale w 1895 wspólnie z Jamesem Edwardem Keelerem założył „The Astrophysical Journal” – jedno z najważniejszych międzynarodowych czasopism astrofizycznych.
W 1904 w pobliżu Los Angeles założył Obserwatorium Mount Wilson, którym następnie kierował do 1923. Tam skonstruował przyrządy do badań Słońca oraz dwa zwierciadlane teleskopy o średnicach 254 (nazwany „Hooker” dla uczczenia Johna D. Hookera, biznesmena z Los Angeles, który przekazał pieniądze na zakup zwierciadła; zainstalowany w 1918) i 152 cm.
Znany także jako badacz w dziedzinie heliofizyki oraz odkrywca pola magnetycznego plam słonecznych oraz związanego z nimi 22-letniego cyklu aktywności Słońca.
Nagrody i upamiętnienie
- Rumford Prize (1902)[2]
- Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (1904)[2]
- Medal Henry’ego Drapera (1904)[2]
- Medal Bruce (1916)[2]
- nagroda Prix Jules-Janssen (1917)[2]
- Medal Copleya (1932)[2]
Jego imieniem nazwano: planetoidę (1024) Hale[3] oraz kratery na Księżycu[4] i Marsie[5].
Przypisy
- ↑ Arthur Wiggins, Charles Wynn: Pięć największych nierozwiązanych problemów nauki. Warszawa: Wydawnictwo Amber Sp. z o.o., 2004, s. 162–164. ISBN 83-241-1839-X.
- ↑ a b c d e f George Ellery Hale. [w:] Strona z sylwetkami laureatów Medalu Bruce [on-line]. Sonoma State University. [dostęp 2022-09-03]. (ang.).
- ↑ Lutz D. Schmadel, (1024) Hale, [w:] Dictionary of Minor Planet Names, Springer, Berlin, Heidelberg, 2003, s. 88, DOI: 10.1007/978-3-540-29925-7_1025, ISBN 978-3-540-29925-7.
- ↑ Hale on Moon. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2022-09-03]. (ang.).
- ↑ Hale on Mars. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2022-09-03]. (ang.).
Bibliografia
- Dr. George E. Hale, Astronomer, Dead, [w:] „The New York Times” [online], nytimes.com, 22 lutego 1938 [zarchiwizowane z adresu 2014-03-12] (ang.).
Linki zewnętrzne
- George Ellery Hale, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-09-30] (ang.).
%2c_1902_Wellcome_M0007837.jpg)
|
Media użyte na tej stronie
Autor: unknown, Licencja: CC BY 4.0
Joseph Lister, Copley Medal (gold), 1902
Wellcome Images
Keywords: Joseph Lister
This is the actual Gold Medal of the Royal Astronomical Society that was awarded to Asaph Hall in 1879.
Portrait of George Ellery Hale
American astronomer George Ellery Hale (1868-1938) in his office at Mount Wilson Observatory, about 1905.