George Jones (lotnik)

George Jones
7 zwycięstw
Ilustracja
George Jones w sierpniu 1945
Air Marshal Air Marshal
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1896
Rushworth

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1992
Melbourne

Przebieg służby
Lata służby

19141952

Siły zbrojne

RAF roundel.svg Royal Flying Corps
RAF roundel.svg Royal Australian Air Force

Jednostki

No. 4 Squadron RAAF

Stanowiska

Chief of Air Force Royal Australian Air Force

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Późniejsza praca

dyrektor Commonwealth Aircraft Corporation

Odznaczenia
Distinguished Flying Cross Order Imperium Brytyjskiego Order Imperium Brytyjskiego

Sir George Jones (ur. 22 listopada 1896 w Rushworth, zm. 24 sierpnia 1992 w Melbourne) – lotnik i oficer Royal Australian Air Force, as lotnictwa australijskiego z 7 potwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej. Głównodowodzący (Chief of Air Force) Royal Australian Air Force w latach 1942-1952. Najdłużej żyjący as myśliwski Australii z I wojny światowej.

Młodość

George Jones urodził się w Rushworth w rodzinie górniczej. Jego ojciec zmarł 3 miesiące przed jego narodzeniem. Po ukończeniu szkoły w wieku 14 lat rozpoczął pracę jako mechanik samochodowy. Przed rozpoczęciem wojny służył w korpusie kadetów, a następnie w rezerwowym 29th Light Horse Regiment.

I wojna światowa

W maju 1914 zgłosił się na ochotnika do formacji Australian Imperial Force. W lipcu 1915 roku razem z 9th Light Horse Regiment przybył do Egiptu, skąd we wrześniu 1915 ze swoim oddziałem wyruszył na Gallipoli w Turcji, gdzie wziął udział w walkach. W październiku 1916 został przeniesiony do Australian Flying Corpse. W grudniu 1916 przybył do Francji, gdzie najpierw służył jako mechanik w No. 1 Squadron RAAF, a po przejściu szkolenia uzyskał licencję pilota 22 listopada 1917 i został przydzielony do No. 4 Squadron RAAF.

Pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł 21 lutego 1918 w okolicach Habourdin na samolocie Sopwith Camel o numerze seryjnym B2551 nad niemieckim samolotem Albatros D.V. Ostatnie 7 zwycięstwo odniósł 4 listopada na samolocie Sopwith Snipe (E8052) nad samolotem Fokker D.VII w okolicach Buissenel.

Po zakończeniu wojny Jones razem z jednostką, z siłami okupacyjnymi, przebywał na terenie Niemiec. Powrócił do Australii w czerwcu 1919 roku.

Okres międzywojenny

W sierpniu 1921 Jones został przyjęty do służby w Royal Australian Air Force. Przez pięć lat pełnił funkcję dowódcy odpowiedzialnego za warsztaty w bazie lotniczej Point Cook. Był także odpowiedzialny za testowanie naprawionych samolotów. W 1926 roku na dwa lata został przeniesiony do No.1 Flying Training School (1FTS), gdzie sprawował funkcję instruktora i dowódcy odpowiedzialnego za szkolenie praktyczne. W 1928 roku został skierowany na dalsze szkolenia do Anglii. Przez dwa lata uczęszczał do the Royal Air Force Staff College. Po powrocie w październiku 1930 do Australii został mianowany dowódcą dywizjonu treningowego w bazie Point Cook. Po kolejnych dwóch latach Jones został awansowany na stanowisko Dyrektora szkoleń w Dowództwie RAAF (Director of Training at RAAF Headquarters). W 1936 roku został mianowany na stopień pułkownika.

II wojna światowa

W momencie przystąpienia Australii do II wojny światowej George Jones był zastępcą głównodowodzącego (Chief of Air Force) Royal Australian Air Force Air Chief Marshal Charlesa Burnetta. W maju 1942 zastąpił Burnetta na stanowisku dowódcy RAAF i został mianowany na stopień air vice marshal (lotniczy odpowiednik kontradmirała w marynarce czy generała dywizji w wojskach lądowych).

2 września 1945 był jednym z przedstawicieli Australii w czasie kapitulacji Japonii na USS „Missouri”.

Okres powojenny

Po zakończeniu II wojny światowej George Jones sprawował władzę nad RAAF do 1952 roku. Był najdłużej pełniącym obowiązki dowódcy Australijskich Sił Powietrznych, w całej ich historii.

Po przejściu do cywila w 1952 został jednym z dyrektorów Commonwealth Aircraft Corporation (1952-1957). W 1954 roku z rąk królowej Elżbiety II otrzymał tytuł szlachecki.

Bibliografia

  • The Aerodrome: George Jones (lista zwycięstw). [dostęp 2010-10-31]. (ang.).
  • Australian Flying Corps: Captain George Jones, DFC. [dostęp 2010-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 września 2011)]. (ang.).
  • Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 215. ISBN 0-948817-19-4.
  • Australian War Memorial: Air Marshal George Jones, KBE, CB, DFC. [dostęp 2010-10-31]. (ang.).
  • Norman L. R. Franks: Sopwith Camel Aces of World War 1 (Aircraft of the Aces, 52). Osprey Publishing (UK). ISBN 1-84176-534-1. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Order of the Bath (ribbon).svg
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
AWM019070Jones.jpg
Probably Australia. c. August 1945. Informal portrait of Air Vice Marshal George Jones, Chief of Staff, RAAF, who accompanied General Sir Thomas Blamey in the official Australian party to Japan for the signing of the surrender terms.
UK DFC 1918 BAR.svg
Baretka brytyjskiego Distinguished Flying Cross (wstążka: wzór 1918-1919).
RAF roundel.svg
Royal Air Force Roundel
UK OBE 1917 military BAR.svg
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (wojskowego; 1917-1935).
UK-Air-OF8 infobox.svg
Insygnia stopnia Air Marshal (Royal Air Force).