George Ritchey
| ||
| Państwo działania |  Stany Zjednoczone | |
| Data i miejsce urodzenia | 31 grudnia 1864 Tupper's Plains, Ohio, USA | |
| Data i miejsce śmierci | 4 listopada 1945 Azusa, Kalifornia, USA | |
George Willis Ritchey (ur. 31 grudnia 1864 w Tupper's Plains, Ohio, USA, zm. 4 listopada 1945 w Azusa, Kalifornia, USA) – amerykański konstruktor, optyk i astronom. Współwynalazca teleskopu Ritcheya–Chrétiena.
Życiorys
Ritchey był synem irlandzkiego imigranta. Początkowo uczył się stolarki meblowej. Studiował na University of Cincinnati (1883/1884 i 1886/1887)[1] (jeden rok rysunku i projektowania i jeden rok nauk przyrodniczych[2]). W czasie studiów zainteresował się astronomią i zaczął szlifować w domu swoje pierwsze teleskopy. W 1890 roku poznał George’a Ellery'ego Hale’a, dla którego wykonywał drobne prace w prywatnym obserwatorium Hale’a[2]. Pracował w Chicago jako nauczyciel zajęć praktycznych, gdy w 1899 roku Hale zaproponował mu pracę w warsztacie Obserwatorium Yerkesa. W warsztacie tym Ritchey pracował do 1904 roku; tu skonstruował swój pierwszy reflektor w 1901 roku[2]. Za Hale'em przeniósł się do Obserwatorium Mount Wilson. Dwa lata pracował (jako szef projektu) nad nowym 60-calowym teleskopem (154 cm średnicy zwierciadła), który ukończył w 1908 roku. Data oddania tego teleskopu do użytku, 13 grudnia 1908 roku, oznaczała początek nowej ery w astronomii obserwacyjnej: od tego momentu największym teleskopem na świecie był reflektor, a nie refraktor. Największym teleskopem soczewkowym był wtedy (i jest do dziś) refraktor Clarka o średnicy 41 cali (102 cm), działający w tymże Obserwatorium Yerkesa. Jakość zdjęć generowanych przez nowy teleskop znacznie przewyższała wszystko to, co dotychczas znano[3]. W tym czasie, w latach 1901–1905 Ritchey również uczył astronomii na University of Chicago, a w latach 1905–1909 pracował w Solar Observatory of Carnegie Institution[1].
Nad kolejnym, 100-calowym teleskopem (254 cm średnicy zwierciadła, również jako szef projektu) pracował co najmniej 7 lat. Pierwsze zdjęcia tym teleskopem wykonano w 1917 roku.
W tym czasie, współpracując z francuskim astronomem Henrim Chrétienem (który wizytował Mount Wilson w 1917 roku), opracował projekt nowego, anamorficznego teleskopu, składającego się z dwóch hiperboloidalnych zwierciadeł. Teleskopy o tej konstrukcji są obecnie powszechnie stosowane w profesjonalnej astronomii (w tym np. w Kosmicznym Teleskopie Hubble’a) i nazywają się teleskopami Ritcheya–Chrétiena.
Ritchey naciskał na dyrektora obserwatorium, George’a Hale’a, aby ten pozwolił mu przynajmniej na zbudowanie prototypu teleskopu nowego pomysłu. Hale nie chciał się zgodzić. Konflikt między dwiema osobowościami rósł, aż Hale zwolnił Ritcheya z pracy w 1919 roku[3].
Dzięki wsparciu Chrétiena Ritchey w latach 1924–1930 pracował w obserwatorium paryskim jako kierownik laboratorium astrofotograficznego[1][2].
Ritcheyowi udało się skonstruować jeden teleskop według swojego rewolucyjnego pomysłu. Jest to 40-calowy (1 m średnicy zwierciadła) teleskop skonstruowany w latach 1931–1934 dla Obserwatorium Marynarki Wojennej w Waszyngtonie. Teleskop ten nie odniósł spektakularnego sukcesu, jak się później okazało, przede wszystkim w wyniku zanieczyszczenia powietrza w Waszyngtonie. Po przeniesieniu teleskopu do Obserwatorium w Flagstaff[4] w latach 50. XX wieku okazało się, że jego optyka była niezwykle dobrej jakości[2].
Resztę życia (po 1934 roku) Ritchey spędził jako sadownik; z trudem zarabiał na życie, uprawiając pomarańcze, cytryny i awokado[3].
W 1924 roku Ritchey otrzymał nagrodę Prix Jules-Janssen.
Ritchey był również autorem pomysłu komórkowej konstrukcji zwierciadeł teleskopów. Technika ta jest obecnie powszechnie stosowana przy budowie zwierciadeł astronomicznych, szczególnie stosujących optykę aktywną[5].
Upamiętnienie
- W 1973 roku na cześć astronoma nazwano jeden z kraterów na Marsie: Ritchey (o średnicy 79 km)
- na jego cześć nazwano również jeden z kraterów na Księżycu.
Przypisy
- ↑ a b c George Willis Ritchey (ang.). [dostęp 2014-07-26].
- ↑ a b c d e Ritchey, George Willis, 1864–1945 (ang.). [dostęp 2014-07-26].
- ↑ a b c The Visionary (ang.). 2012-07-23. [dostęp 2014-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-28)].
- ↑ The 1.0-m Ritchey-Chretien Reflector (ang.). [dostęp 2014-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-28)].
- ↑ F. J. Hargreaves. George Willis Ritchey Obituary. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 107, s. 36–38, 1947 (ang.). [dostęp 2014-07-26].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Ritchey 24" reflective telescope
This picture was taken in July 2004 from an exhibition at Chabot Space & Science Center in Oakland, California.
The caption of the exhibit said:
Ritchey 24-inch Reflecting Telescope
By George W. Ritchey, American Telescope Maker
On loan from Smithsonian Institution
George Willis Ritchey (1864-1945) was the builder of the first successful large American reflecting telescopes.
A telescope designer who perfected the methods for making astronomical mirrors and a master at celestial photography,
George Ritchey worked closely with George Ellery Hale, the phenomenal fund-raiser and organizer of observatories.
Mount Wilson Observatory with its 60-inch and 100-inch reflector telescopes stands today as a monument ot their collaboration.
The first important telescope built by George Ritchey (at Yerkes Observatiory in Wisconsin) was the 24-inch reflector you see here. He made the primary mirror (an f/4 paraboloid) in his shop and Francis G. Pease worked on the cassegrain secondary mirror. Ritchey later photographed many nebulae with this telescope. The pictures were the first opportunity astronomers had to see the true forms and complicated structure of nebulae like the Orion Nebula. But more importantly, the photographs convinced astronomers that reflectors would be the large telescopes on which future research would be based. This 24-inch telescope's mirror became the prototype for the 60-inch and 100-inch mirrors that Ritchey would later make for the Mount Wilson Observatory near Pasadena, California.
The telescope is on a German equatorial mount. The mirror is silvered glass 23.5 inches wide by 2 and 5/8 inches thick. The bottom of the mirror is supported at three pointes and at the edge. The skeleton tube, 7 feet long, held the secondary mirror and photographic accessories. The eyepiece position has an elaborate stage (brass) with a 2 and 1/8 inch threaded opening. The entire stage can be rotated as well as moved precisedly in either axis.
The holder is designed for use with a photographic plate. The drive mechanism (in the .... <the rest of the text were hidden from view>
Ritchey lunar crater as seen from Earth with satellite craters labeled
Autor: HHahn, Licencja: CC BY-SA 3.0
Diagram of Ritchey-Chrétien reflector
M1 = primary mirror (hyperboloid); M2 = secondary mirror (convex hyperboloid); F = focus
The caption reads:
"Erecting the polar axis of the 100-inch telescope."1.0 meter telescope at NOFS, first telescope (1955).