George Robinson

George Robinson

Data i miejsce urodzenia	24 października 1827 Londyn
Data i miejsce śmierci	9 lipca 1909 Ripon
Wicekról Indii
Okres	od 1880 do 1884
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	lord Lytton
Następca	lord Dufferin

George Frederick Samuel Robinson, 1. markiz Ripon KG, GCSI, CIE (ur. 24 października 1827 w Londynie, zm. 9 lipca 1909) – brytyjski polityk i administrator kolonialny związany ze stronnictwiem Wigów, a potem Partią Liberalną. Pełnił szereg wysokich stanowisk państwowych, m.in. ministra wojny, ministra kolonii oraz wicekróla Indii.

Życiorys

Urodził się w siedzibie brytyjskich premierów przy Downing Street jako syn ówczesnego szefa rządu, lorda Godericha, i lady Sarah Hobart, córki 4. hrabiego Buckinghamshire. W 1852 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Kingston upon Hull. Od 1853 r. reprezentował okręg wyborczy Huddersfield. Sześć lat później odziedziczył po ojcu tytuł 2. hrabiego Ripon i zarazem miejsce w Izbie Lordów. Jeszcze w tym samym roku przyjął odziedziczony po kuzynie, sytuujący się wyżej w drabinie precedencji, tytuł 3. hrabiego de Grey.

W 1861 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Wojny. W 1863 r. stanął na czele tego resort. Zarazem został członkiem Tajnej Rady. Trzy lata później stanął na krótko na czele resortu Indii. W 1868 r. otrzymał stanowisko Lorda Przewodniczącego Rady, w praktyce jednak wypełniał obowiązki głównego negocjatora w toku rokowań ze Stanami Zjednoczonymi, które doprowadziły do podpisania w 1871 r. traktatu waszyngtońskiego, kompleksowo regulującego punkty sporne w stosunkach obu państw. Za zasługi z okresu negocjacji otrzymał najpierw Order Podwiązki, a następnie tytuł markiza Ripon.

W 1874 r. dokonał konwersji z anglikanizmu na katolicyzm. W 1880 r. wyjechał do Indii, aby zostać ich wicekrólem, czyli zwierzchnikiem całej administracji kolonialnej na subkontynencie. Jego najgłośniejszą inicjatywą był projekt ustawy, który m.in. pozwalał hinduskim sędziom orzekać w sprawach, gdzie podsądnymi byli Europejczycy. Nie został on jednak przyjęty przez brytyjski parlament. Kadencja lorda Ripona w Indiach dobiegła końca w 1884 r.

Po powrocie do kraju był krótko pierwszym lordem Admiralicji, a następnie w latach 1892-1895 ministrem kolonii. Po powrocie swojej partii do władzy w 1905 r. został Lordem Tajnej Pieczęci i zarazem przewodniczącym Izby Lordów. Był wówczas także kanclerzem uniwersytetu w Leeds. W 1908 r. zrezygnował ze wszystkich stanowisk politycznych i w wieku 81 lat przeszedł na emeryturę. Zmarł rok później.

8 kwietnia 1851 r. poślubił Henriettę Vyner (17 kwietnia 1833 - 28 lutego 1907), córkę Henry’ego Vynera i lady Mary Robinson, córki 2. hrabiego de Grey. George i Henrietta mieli razem dwoje dzieci:

• nieznana z imienia córka
• Frederick Oliver Robinson (29 stycznia 1852 - 22 września 1923), 2. markiz Ripon

Pamięć o lordzie Riponie jest wciąż żywa w Indiach, zwłaszcza w stanie Karnataka. Jedno z tamtejszych miasteczek nosi po nim nazwę Riponpet. Z kolei ratusz w stolicy stanu, Madrasie, nazywa się oficjalnie Budynkiem Ripona.

Linki zewnętrzne

• thepeerage.com