George Whitefield Chadwick

George Whitefield Chadwick
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1854
Lowell

Pochodzenie

amerykańskie

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1931
Boston

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pedagog

George Whitefield Chadwick (ur. 13 listopada 1854 w Lowell w stanie Massachusetts, zm. 4 kwietnia 1931 w Bostonie)[1][2] – amerykański kompozytor, dyrygent i pedagog.

Życiorys

Pochodził z uzdolnionej muzycznie rodziny, jego ojciec pracował w branży ubezpieczeniowej[2]. W latach 1872–1876 studiował w New England Conservatory of Music w Bostonie[2], gdzie uczył się teorii u Stephena A. Emery’ego[1]. Od 1876 do 1877 roku uczył muzyki w Olivet College[2]. W 1877 roku wbrew woli ojca wyjechał do Lipska[2], gdzie pobierał naukę u Carla Reineckego i Salomona Jadassohna[1]. Następnie od 1879 roku studiował u Josefa Rheinbergera w Monachium[1]. Towarzyszył grupie amerykańskich plastyków w podróży do Francji, gdzie przypuszczalnie poznał Césara Francka[1].

W 1880 roku powrócił do USA, gdzie pracował jako dyrygent, organista i nauczyciel muzyki[1][2]. W gronie jego uczniów znaleźli się Horatio Parker, Arthur Whiting, Sidney Homer, Frederick Converse, Henry Kimball Hadley i Daniel Gregory Mason[2]. Od 1882 roku wykładał w New England Conservatory of Music w Bostonie, a w 1897 roku został jego dyrektorem[1][2]. Dyrygował Springfield Music Festival (1889–1899) i Worcester Music Festival (1898–1901)[2].

Twórczość

Jeden z czołowych amerykańskich twórców końca XIX wieku[2]. Zaliczany jest do tzw. klasyków bostońskich, wykształconych w Niemczech i kontynuujących europejskie tradycje muzyczne[1], które łączył jednakże często z motywami typowo amerykańskimi[2]. Napisał m.in. trzy symfonie (1882, 1885, 1894), suitę Symphonic Sketches (1908), Sinfoniettę (1904), uwertury koncertowe i poematy symfoniczne, 5 kwartetów smyczkowych, kwintet fortepianowy, utwory kameralne, pieśni, burleskę Tabasco (1894), dramat liryczny Judith (1901) i operę werystyczną The Padrone (1912)[2]. Jest ponadto autorem pracy teoretycznej Harmony. A Course of Study (Boston 1897, wznow. 1975)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 80. ISBN 83-224-0223-6.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 150. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Gnome-mime-sound-openclipart.svg
An audio speaker emitting sound waves, in the Gnome style
Jubilee, from Symphonic Sketches - U.S. Marine Band.ogg
The first movement, "Jubilee", from George Whitefield Chadwick's Symphonic Sketches, played by the U.S. Marine Band for the album Director's Choice.