Georges Duby

Georges Duby (1980)

Georges Michel Claude Duby (ur. 7 października 1919 w Paryżu, zm. 3 grudnia 1996 koło Aix-en-Provence) – francuski historyk mediewista, przedstawiciel tzw. drugiej generacji szkoły Annales, członek Akademii Francuskiej.

W 1990 roku Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu tytuł doktora honoris causa^[1].

Tłumaczenia prac na j. polski

• (z Robertem Mandrou) Historia kultury francuskiej. Wiek X-XX, Wyd I: Warszawa 1965, PIW, wyd II: Warszawa 1967, PWN (Histoire de la civilisation française Moyen Âge - XX siècle 1958)
• Rok Tysięczny, Warszawa 1997, Oficyna Wydawnicza Volumen koedycja z Wydawnictwem Bellona, seria Nowa Marianna, ISBN 83-86857-79-X (L’an mil 1967)
• Bitwa pod Bouvines. Niedziela 27 lipca 1214, Warszawa 1988, Państwowy Instytut Wydawniczy, ISBN 83-06-01478-2 (Le Dimanche de Bouvines. 27 juillet 1214 1973)
• Czasy katedr. Sztuka i społeczeństwo 980-1420, Wyd I: Warszawa 1986, Państwowy Instytut Wydawniczy, Wyd II i III i IV: Warszawa 1997, 2002, 2006 Wydawnictwo Cyklady (Le temps des cathédrales, l’Art et la Société, 980-1420, 1976)
• Rycerz, kobieta i ksiądz. Małżeństwo w feudalnej Francji, Warszawa 1986, Państwowy Instytut Wydawniczy, ISBN 83-06-01193-7 (Le Chevalier, la Femme et le Prêtre. Le mariage dans la société féodale 1981)
• (red. t. 1-5 z Philippe'em Ariès) Historia życia prywatnego, Wrocław 1999, 2006, Zakład Narodowy im. Ossolińskich (Histoire de la vie privée 1985-1986-1987)
• Wspólne pasje. Georges Duby, Bronisław Geremek, rozmowę przeprowadził Philippe Sainteny, Warszawa 1995, Wydawnictwo Naukowe PWN, ISBN 83-01-11855-5 (Passions communes, en collaboration avec Bronislaw Geremek et Philippe Sainteny 1992)
• Damy XII wieku, Warszawa 2000, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, ISBN 83-07-02742-X (Dames du XIIe siècle 1995)
• Atlas historii świata, Warszawa 2010, Wydawnictwo RM (Atlas Historique 2007)^[2]

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie Georges’a Duby
• Georges Duby w Akademii Francuskiej. academie-francaise.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-11)].
• mowa Georges’a Duby z okazji przyjęcia do Akademii Francuskiej

Przypisy