Gerald Lloyd-Verney
 Gen. Gerald Lloyd-Verney wjeżdża do wyzwolonej Gandawy w samochodzie pancernym Staghound, 8 września 1944 r. | |
 generał dywizji | |
| Data i miejsce urodzenia | 10 lipca 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 kwietnia 1957 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1919–1948 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Gerald Harry George Lloyd-Verney (ur. 10 lipca 1900 w Londynie, zm. 3 kwietnia 1957 w Enniskerry) – brytyjski wojskowy, generał dywizji, dowódca 7 Dywizji Pancernej („Pustynnych Szczurów”) podczas II wojny światowej.
Wczesne lata
Był synem Harry'ego Lloyda Verneya i Joan Elizabeth Mary Cuffe. Uczęszczał do Eton College. Był paziem króla Jerzego V w latach 1914–1917[1].
Kariera wojskowa
Otrzymał powołanie do Pułku Grenadier Guards w 1919 r.[2] Został adiutantem gubernatora Australii Południowej w 1928 r., a następnie, po ukończeniu Staff College w Camberley w latach 1938–1939, został przeniesiony do Gwardii Irlandzkiej w 1939 r.[2]
Służył w czasie II wojny światowej najpierw jako instruktor w Staff College w 1940 r., później jako dowódca 2. batalionu Gwardii Irlandzkiej podczas jej przejścia z koni na czołgi w Wielkiej Brytanii pod koniec tego roku[2]. Został mianowany dowódcą 32 Brygady Gwardii w 1942 r., dowódcą 6 Brygady Pancernej Gwardii w styczniu 1943 r. i wreszcie dowódcą 7 Dywizji Pancernej na froncie zachodnim w sierpniu 1944 r.[2] Został na to stanowisko mianowany osobiście mianowany przez feldmarsz. Bernarda Montgomery'ego. Dowodził dywizją do 22 listopada[3]. Później był także dowódcą 1 Brygady Gwardii we Włoszech i Austrii w latach 1944–1945, kiedy został dowódcą wojsko brytyjskich w Wiedniu[2].
Jego ostatnią nominacją było stanowisko dowódcy 56 Londyńskiej Dywizji Pancernej w 1946 r. Verney odszedł z wojska w 1948 r.[2]
Życie osobiste
W 1926 r. poślubił Hon Joyce Sybil Vivian Smith, córkę Vivian Smith, 1. barona Bicestera; mieli jednego syna i jedną córkę[1]. Lloyd-Verney zmarł 3 kwietnia 1957 r. w Enniskerry w Irlandii w wieku 56 lat[4]
Przypisy
- ↑ a b Person Page - 5781. The Peerage. [dostęp 2020-01-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Gerald Harry George Lloyd-Verney. Liddell Hart Centre for Military Archives. [dostęp 2020-01-16]. (ang.).
- ↑ Divisional Commanders. [dostęp 2020-01-16]. (ang.).
- ↑ Maj.-Gen. G.L. Verney. „The Times”. 53807, s. 14, 4.04.1957. (ang.).
Media użyte na tej stronie
The Army Flag (non-ceremonial): is authorized to be flown at any Army or inter-Service events of a non ceremonial nature, at Army headquarters and recruiting offices. The Army Flag is not to be flown as the principal flag denoting Army participation at any international event where the Union Flag should be flown (Ministry of Defence (1996). The Queen's Regulations for the Army 1975. Government of the United Kingdom p. 227. Retrieved on 14 November 2015.).
Baretka brytyjskiego Królewskiego Orderu Wiktorii.
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Baretka: Distinguished Service Order nadany dwukrotnie – Wielka Brytania.
The British Army in North-west Europe 1944-45
Major General G L Verney, GOC 7th Armoured Division, enters Ghent in his Staghound armoured car, 8 September 1944.
Generał Major