Gerazym I (patriarcha Konstantynopola)
Patriarcha Konstantynopola | |
Kraj działania | Cesarstwo Bizantyńskie |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 kwietnia 1321 Konstantynopol |
Patriarcha Konstantynopola | |
Okres sprawowania | 1320–1321 |
Wyznanie | prawosławne |
Kościół | Patriarchat Konstantynopolitański |
Wybór patriarchy | 21 marca 1320 |
Gerazym I, gr. Γεράσιμος Α΄, Gerasimos I (zm. 20 kwietnia 1321 w Konstantynopolu) – patriarcha Konstantynopola od 21 marca 1320 do 20 kwietnia 1321[1].
Życiorys
Gerazym był mnichem, igumenem klasztoru w Sosandre, a następnie klasztoru świętego Jerzego, w położonej we wschodniej części Konstantynopola dzielnicy Mangana. Został wybrany na stolicę patriarszą 21 marca 1320 r. z woli cesarza Andronika II Paleologa. Był ceniony jako asceta, nie wyróżniał się natomiast ani uczonością, ani doświadczeniem w prowadzeniu państwa. W konflikcie między cesarzem Andronikiem II a jego wnukiem Andronikiem III stanął prawdopodobnie po stronie tego ostatniego, po synodzie zwołanym przez Andronika II, który ekskomunikował Andronika III z powodu buntu przeciwko cesarzowi. Patriarcha ostrzegł, młodego Andronika, że dziadek ma zamiar go uwięzić, co pozwoliło mu wraz ze swymi zwolennikami opuścić Konstantynopol. Gerazym zmarł w Wielkanoc, w nocy 20 kwietnia 1321 r. i został pochowany w klasztorze mangańskim[2].
Przypisy
Bibliografia
- P. I. Lark: Gerasim I (ros.). W: Prawosławnaja enciklopedia, Т. 11., s. 163 [on-line]. [dostęp 2012-10-01].
- J. Bonarek, T. Czekalski, S. Sprawski, S. Turlej: Historia Grecji. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005. ISBN 83-08-03816-6.
- Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437.