Gerlach (przedsiębiorstwo)
Noże kuchenne Gerlach | |
Państwo | |
---|---|
Adres | ul. Braci Kobylańskich 41 |
Forma prawna | |
Nr KRS | 0000055281 |
Dane finansowe | |
Kapitał zakładowy | 2 210 575,00 zł |
Strona internetowa |
Gerlach S.A. – polskie przedsiębiorstwo, producent wysokiej jakości zastawy stołowej.
Gerlach produkuje m.in. sztućce, naczynia stołowe, nożyczki. W przeszłości przedsiębiorstwo produkowało również noże do maszyn rolniczych. Od 1886 roku siedziba przedsiębiorstwa znajduje się w Drzewicy.
Historia
W 1824 roku Jerzy Samuel Gerlach (ur. 1799 w Łęczycy, zm. 6 września 1839 w Warszawie), rzemieślnik pochodzenia niemieckiego rozpoczął produkcję noży oraz narzędzi chirurgicznych[1]. Od 1829 roku marka w uznaniu wysokiej jakości wyrobów sygnowana była koroną, która pozostała w logo firmy do czasów współczesnych. Po śmierci Samuela Gerlacha zarząd nad przedsiębiorstwem przejął August Kobylański razem z poślubioną córką Samuela Emilią.
W 1875 roku fabryka wznowiła działalność pod firmą „Samuel Kobylański dawniej S. Gerlach” w Warszawie. Dziesięć lat później bracia Kobylańscy zakupili tereny Kuźni Drzewickich. W 1893 roku powstała spółka komandytowa pod firmą „Bracia Kobylańscy Fabryka Wyrobów Stalowych dawniej Gerlach”.
W latach dwudziestych XX wieku bracia Kobylańscy przekształcili przedsiębiorstwo w spółkę akcyjną „Kobylańscy Spółka Akcyjna dla Przemysłu i Handlu Wyrobami Stalowymi”. Dyrektorem spółki był Samuel Kobylański, a od 1930 roku Kazimierz Kobylański.
Jesienią 1939 roku po przejściu działań wojennych produkcja została wznowiona. Zakład został zlikwidowany w 1943 roku, pracownicy oraz park maszynowy zostali przeniesieni do Guben w Niemczech. Po 1945 roku maszyny wróciły do Polski, jednak po nacjonalizacji zakład funkcjonował pod zarządem państwowym pod firmą „Fabryka Wyrobów Nożowniczych Gerlach”. W okresie PRL marka Gerlach stała się w Polsce synonimem akcesoriów stołowych. W 1992 roku nastąpiło przekształcenie przedsiębiorstwa w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, a w 1995 roku w spółkę akcyjną[2].
W 2012 przedsiębiorstwo zakończyło działalność produkcyjną[3]
Przypisy
- ↑ Roman Dziewoński, Monika Wasowska. Ostatni naiwni str. 63, 2005; Teki archiwalne, Tomy 18–19, PWN 1981, s. 113.
- ↑ Historia marki. gerlach.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)]..
- ↑ Redakcja, Gerlach zwalnia ludzi. Związkowcy nie dogadali się z zarządem, Tomaszów Mazowiecki Nasze Miasto, 26 października 2012 [dostęp 2022-01-07] (pol.).