German-American Bund

German-American Bund

Amerikadeutscher Volksbund

Państwo	Stany Zjednoczone
Lider	Fritz Julius Kuhn
Data założenia	1936
Data rozwiązania	1941
Ideologia polityczna	narodowy socjalizm izolacjonizm antysemityzm pangermanizm
Liczba członków	25 000 (płacących składki) 8 000 (bojówkarzy)

German-American Bund (niem. Amerikadeutscher Volksbund, w skrócie AV) – pronazistowska organizacja, zrzeszająca wyłącznie Amerykanów niemieckiego pochodzenia, utworzona w 1936 roku w Stanach Zjednoczonych w miejsce działającej wcześniej organizacji Friends of the New Germany. Miała na celu propagowanie ideologii narodowosocjalistycznej w kraju oraz kreowanie pozytywnego wizerunku III Rzeszy. Po wybuchu II wojny światowej prowadziła kampanie na rzecz izolacjonizmu Stanów Zjednoczonych i nieinterwencjonizmu w konflikt. W 1939 roku wykazano powiązania German-American Bund z władzami III Rzeszy. Wkrótce potem skazano jej przywódcę Fritza Juliusa Kuhna oraz innych działaczy. W 1941 roku, po przystąpieniu Stanów do wojny, organizacja została zdelegalizowana^[1][2].

Powstanie

Fritz Julius Kuhn

I wojna światowa przyczyniła się do pojawienia się wśród Amerykanów nastrojów antyniemieckich. Dochodziło do sytuacji, w których lokalne społeczności zakazywały działania wydawnictw niemieckojęzycznych i niemieckich towarzystw kulturalnych. Zabroniono słuchania niemieckiej muzyki, wydawania instrukcji w języku niemieckim, a biblioteki usuwały ze swoich zbiorów książki w tym języku. Sytuacja ta sprawiła, że wielu Amerykanów niemieckiego pochodzenia zmuszonych było do ukrywania swojej tożsamości^[3]. W latach 20. XX wieku do Stanów Zjednoczonych napłynęła nowa fala imigrantów z Niemiec. Wśród nich były grupy, które nie poddały się asymilacji i akcentowały swoją niemieckość. Należeli do nich faszyści obawiający się ruchów socjalistycznych i komunistycznych w niestabilnym i ogarniętym kryzysami państwie. W Detroit w 1924 roku powstała Free Society of Teutonia – organizacja zrzeszająca niemiecką klasę średnią w Ameryce. Dwa lata później nazwę Teutonii zmieniono na National Socialist Society of Teutonia. Według amerykańskich dokumentów, połowa jej członków należała do NSDAP^[4]. W maju 1933 roku faszyzujące niemieckie organizacje z całego kraju połączyły się pod nazwą Friends of the New Germany. Rosnące napięcia na tle nacjonalistycznym wraz z napięciami politycznymi na arenie międzynarodowej doprowadziły do reorganizacji ruchu i zmiany jego nazwy. W ten sposób powstał German-American Bund, na którego czele stanął pochodzący z Niemiec Fritz Julius Kuhn^[3].

Ideologia

Flaga młodzieżówki German-American Bund

Organizacja przyjmowała tylko Amerykanów, którzy udowodnili swoje niemieckie pochodzenie. Kuhn połączył nacjonalizm, pangermanizm, amerykański patriotyzm oraz ideologię białej supremacji. Na tej podstawie Bund głosił hasła o wspólnym, aryjskim pochodzeniu Niemców i Amerykanów. Statut organizacji stanowił, że jej członkowie muszą jednakowo bronić praw i instytucji Stanów Zjednoczonych jak niemieckiej krwi, ojczyzny oraz swoich braci i sióstr^[4]. Promowano pogląd, iż George Washington był pierwszym faszystą, który chciał umocnić rządy jednostki kosztem demokracji^[5]. Od NSDAP przejęto umundurowanie, salut rzymski jako pozdrowienie, a także swastykę, jako symbol aryjskiego nacjonalizmu. Bund posiadał własne oddziały szturmowe, w których mogło być nawet 8000 osób^[1][3][4].

Bund uważał, że białej Ameryce oraz chrześcijańskiej cywilizacji zagrażają Żydzi, komunizm, socjalizm, liberalizm. Były to czynniki uważane przez organizację za tożsame. Nawoływano do bojkotu żydowskich przedsiębiorstw^[3][4][6]. Organizacja krytykowała politykę New Deal prezydenta Franklina D. Roosevelta, łącząc go ze środowiskami żydowskimi^[3].

Po wybuchu II wojny światowej Bund nawoływał do neutralności Stanów Zjednoczonych, podkreślano zalety izolacjonizmu i nieingerencji w sprawy europejskie. Wielu członków organizacji odmawiała służby wojskowej, uznając ją za nieuzasadnioną^[1][4].

Działalność

Organizacja miała charakter ogólnokrajowy. W całych Stanach posiadała 70 oddziałów^[7]. Szacuje się, iż w Bundzie było 25 000 osób płacących składki. Minimalna darowizna wynosiła 50 centów, a miesięczna składka 75 centów^[8]. Organizacja zaangażowała się w działalność propagandową i wychowawczą. Szczególną rolę odgrywały dzieci, które mogły wyjechać na specjalne obozy dla niemieckiej młodzieży^[3]. W całym kraju było ok. 20 obozów^[5]. Najważniejsze z nich to: Camp Siegfried w Yapahank, Hindenburg Park w Los Angeles, Camp Deutschhorst w Croydon, Camp Efdende w Detroit, Deutsche Centrale Farm w Cleveland^[8]. Podczas pobytu w takich obozach odbywały się zajęcia ze strzelectwa, musztry, polowania czy eugeniki. Dostępne były biblioteki z literaturą propagandową. Dziewczyny mogły zrzeszyć się we Fraueschaft Division^[9]. Obozy służyły także dorosłym jako miejsca spotkań. Mężczyźni mogli odbywać w nich kursy z przysposobienia obronnego czy uczyć się musztry^[3].

Bund skupiał się na tzw. sąsiedzkim planie. Polegał on na wzmacnianiu więzi lokalnych, niemieckich wspólnot. Wykorzystywano przy tym amerykański styl życia i woluntaryzm, organizując sąsiedzkie spotkania czy prelekcje. W swojej działalności organizacja skupiała się na ludziach młodych, z klasy średniej. Chciano ich zainteresować nazizmem i zaangażować w działalność Bundu^[4]. Organizacja organizowała również publiczne marsze i zebrania. 22 lutego 1940 roku w Nowym Jorku Bund świętował urodziny Washingtona. Podczas wystąpień chwalono amerykański patriotyzm oraz umiłowanie wolności, a także nawoływano do zwalczania antygermańskich postaw. W trakcie uroczystości obok siebie wisiały portrety Adolfa Hitlera oraz Washingtona. Podobnie było z flagami amerykańską i III Rzeszy^[4]. Na marszu na cześć Washingtona oraz ustanowienia praw białego człowieka w Stanach w 1939 roku w Nowym Jorku zgromadziło się 20 000 osób^[1]. Część z marszy kończyła się rozruchami lub było blokowanych przez organizacje żydowskie, antyfaszystowskie lub socjalistyczne^[3].

German-American Bund współpracował z National Rifle Association, która pomagała w organizowaniu zajęć strzeleckich. Ponadto Bund chciał pokazać w ten sposób przywiązanie do amerykańskich wartości. Bund posiadał status organizacji afiliowanej przy NRA. Współpracował także z Ku Klux Klanem, the Christian Enforcers czy Silver Shirts^[3][4].

Nie cała społeczność Amerykanów niemieckiego pochodzenia popierała działalność German-American Bund. Część z nich była przeciwna rasistowskiej i antysemickiej retoryce organizacji. Uważano, że ruch ten szkodzi wizerunkowi Niemców w Stanach Zjednoczonych i może doprowadzić do ich izolacji^[3]. Działalność Bundu była obserwowana przez FBI, a w 1939 roku the House Un-American Activities Committee w swoim śledztwie udowodnił powiązania ruchu z III Rzeszą. Doprowadziło to do licznych zatrzymań i aresztowań działaczy Bundu, w tym Kuhna^[1]. Po tym, jak Hitler wypowiedział wojnę Stanom Zjednoczonym w 1941 roku FBI zatrzymało dokumentację organizacji oraz jej członków. Ostatecznie w grudniu 1941 roku amerykański rząd zdelegalizował German-American Bund^[1][3].

• 

  (c) Bundesarchiv, Bild 146-1990-073-12 / CC-BY-SA 3.0

  Oddział bojówkarzy w Chicago

• 

  Zjazd Bundu w Nowym Jorku w 1939 roku

• 

  Przemarsz Bundu ulicami Nowego Jorku

• 

  Plakat zjazdu Bundu w Madison Square Garden w 1939 roku

Zobacz też

• Narodowy socjalizm
• Antysemityzm
• Izolacjonizm

Przypisy

Bibliografia

• Mark VanM.V. Ells Mark VanM.V., Americans for Hitler – The Bund, „America in WWII”, 2007 [dostęp 2020-05-15] .
• WilliamW. Mueller WilliamW., Nazi Army in U.S., „Daily Times”, 9 września 1937 [dostęp 2020-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-08] .
• RyanR. Shaffer RyanR., Long Island Nazis: A Local Synthesis Of Transnational Politics, „Long Island Historic Journal”, 2010 [dostęp 2020-05-15] .
• AlanA. Tylor AlanA., American Nazis in the 1930s–The German American Bund, „The Atlantic”, 5 czerwca 2017 [dostęp 2020-05-15] .

Linki zewnętrzne

• odcinek serialu dokumentalnego Imperium Hitlera: Wizja nowego świata po wojnie, który traktuje o organizacji