Geto Boys

Geto Boys – hip-hopowa grupa z Houston w stanie Teksas, w skład której wchodzą Scarface, Willie D i Bushwick Bill. Pierwszy skład zespołu, nazywającego się wtedy Ghetto Boys tworzyli: Prince Jonny C, Sire Jukebox, DJ Reddy Red i Little Billy, tancerz, później znany jako Bushwick Bill. Pierwszym albumem grupy, o którym jednak nie było zbyt głośno był Making Trouble który zawierał takie utwory jak "Making Trouble", "Ghetto Boys Will Rock You", "Balls and My Word", "Assassins" i "Snitches".

Grupa rozpadła się wkrótce po tym, jak zebrany został nowy skład, między innymi dlatego, że Scarface i Willie D mieli aspiracje na kariery solowe.

Geto Boys zdobyli popularność głównie przez swoje agresywne teksty, które zawierały gore, nekrofilię i mizoginię. Pomimo tego, krytyk Alex Henderson wyraził opinię jakoby grupa "była bardziej szczera niż wielu pseudo gangsta raperów...którzy podczepili się pod popularność tego nurtu we wczesnych latach 90."^[1]

Geto Boys swoimi ujmującymi południowymi rytmami (które prawdopodobnie stały się prekursorami nurtu jakim jest Dirty South), produkowanymi przez takich ludzi jak Johnny C, Doug King, a później N.O. Joe i Mike Dean przetarli szlak dla innych artystów z tego rejonu.

Historia

W 1990 roku, album grupy pt. The Geto Boys musiał zmienić dystrybutora z Geffen Records na Warner Bros. Records przez obrazowe przedstawienie na nim gwałtu, nekrofilii i morderstwa w utworze "Mind of a Lunatic." Później ukazał się on, z alternatywnym tekstem w serwisie iTunes i na kompilacji Uncut Dope. The Geto Boys jest właściwie kompilacją składającą się z dziesięciu utworów z Grip It! On That Other Level dwóch nowych piosenek i jednej z debiutanckiego albumu, Making Trouble.

We wczesnym okresie dekady kilku amerykańskich polityków atakowało gangsta raperów, w tym między innymi właśnie Geto Boys, a także tak znanych artystów jak Ice T i 2 Live Crew. Incydent, w którym Bushwick Bill stracił oko w strzelaninie ze swoją dziewczyną pomógł w sprzedaży ich czwartego albumu, We Can't Be Stopped. Okładką jest zdjęcie na którym Scarface i Willie D wiozą rannego Bushwicka przez szpital. Tytułowy utwór albumu jest odpowiedzią na wyrzucenie ich z Geffen Records. "Mind Playing Tricks on Me" stał się hitem wśród społeczności hip-hopowej.

Wszyscy trzej członkowie rozpoczęli solowe kariery, ale tylko Willie D naprawdę opuścił grupę. Scarface i Bushwick Bill kontynuowali Geto Boys razem z Big Mikiem na albumie Till Death Do Us Part w 1993. Willie D powrócił w 1996 na The Resurrection i Da Good, Da Bad, & Da Ugly wydanym w 1998. Po latach przerwy, grupa wydała siódmy album, The Foundation w 2005. Geto Boys byli też gośćmi na albumie Scarface'a My Homies Part 2.

Popularność grupy wzrosła około roku 1999 przez wykorzystanie ich dwóch piosenek —"Damn It Feels Good to Be a Gangsta" i "Still" — w filmie Mike'a Judge'a Życie biurowe, teraz uważanym za kultowy. Również piosenka "Mind of a Lunatic" została wydana przez Marilyn Manson jako cover w 2003, na albumie The Golden Age of Grotesque.

Grupa Aqueduct nagrała cover piosenki "Damn it Feels Good to Be a Gangsta" podobnie jak piosenkarz country Carter Falco^[2]. Utwór "Street Life" z płyty Till Death Do Us Part pojawił się w filmie Dzielnica. Został wydany także teledysk do tego utworu zawierający sceny z filmu^[3].

Grupa ma powrócić na festiwalu Smoke Out w San Bernardino (Kalifornia) 23 października 2009^[4].

Dyskografia

• 1988: Making Trouble
• 1989: Grip It! On That Other Level
• 1990: The Geto Boys
• 1991: We Can't Be Stopped
• 1993: Till Death Do Us Part
• 1995: Uncut Dope
• 1996: The Resurrection
• 1998: Da Good Da Bad & Da Ugly
• 2002: Greatest Hits
• 2005: The Foundation

Przypisy