Giacomo Antonio Perti

Giacomo Antonio Perti
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia6 czerwca 1661
Crevalcore
Pochodzeniewłoskie
Data i miejsce śmierci10 kwietnia 1756
Bolonia
Gatunkimuzyka poważna, muzyka barokowa
Zawódkompozytor
Powiązaniaszkoła bolońska

Giacomo Antonio Perti (ur. 6 czerwca 1661 w Crevalcore, zm. 10 kwietnia 1756 w Bolonii[1]) – włoski kompozytor.

Życiorys

Uczył się u swojego wuja, Lorenzo Pertiego, następnie był uczniem Petronio Franceschiniego (kontrapunkt) i Rocco Laurentiego (organy)[2]. Był też uczniem Giuseppe Corso w Padwie[1][2][3]. W 1678 roku w kościele San Tommaso del Mercato w Bolonii wykonano jego pierwszą mszę[1][2][3]. W 1681 roku został członkiem bolońskiej Accademia Filarmonica[1][2]. Pięciokrotnie (1687, 1693, 1697, 1705 i 1719) był wybierany jej przewodniczącym[2], a w 1719 roku został jej cenzorem[1][3]. Od 1696 do 1756 roku pełnił funkcję kapelmistrza bazyliki św. Petroniusza w Bolonii[1][2][3]. Był też kapelmistrzem w kościołach San Domenico (1704–1755) i Santa Maria di Galliera (1706–1750)[1][2][3]. Cieszył się protekcją cesarza Karola VI, od którego otrzymał w 1740 roku tytuł kanclerza[1][2]. Do jego uczniów należeli Giuseppe Torelli, Domenico Gabrielli i Giovanni Battista Martini[2].

Twórczość

Był czołowym przedstawicielem szkoły bolońskiej[2]. Cieszył się autorytetem wśród współczesnych i był aktywnym uczestnikiem życia muzycznego, prowadził obszerną korespondencję z Johannem Josephem Fuxem, Antonio Caldarą, Bernardo Pasquinim i Arcangelo Corellim[2]. Twórczość Pertiego utrzymywana była najczęściej w stylu koncertującym i przeznaczona była na głosy solowe, chór i zespół instrumentów[2]. Jego muzyka cechuje się bogactwem inwencji melodycznych, osiąganych przez zwiększenie roli ustępów instrumentalnych, wprowadzeniem dialogowania między głosami wokalnymi i instrumentami operującymi niezależnym materiałem melodycznym oraz wprowadzeniem instrumentów koncertujących[2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Opery

  • Atide (Bolonia 1679, we współpracy z innymi kompozytorami, niedokończona)
  • Marzio Coriolano (Wenecja 1683)
  • Oreste in Argo (Modena 1685)
  • L’incoronazione di Dario (Bolonia 1686)
  • La Flavia (Bolonia 1686)
  • Dionisio Siracusano (Parma 1689)
  • La Rosaura (Wenecja 1689)
  • Brenno in Efeso (Wenecja 1690)
  • L’inganno scoperto per vendetta (Wenecja 1690)
  • Il Pompeo (Genewa 1691)
  • Furio Camillo (Wenecja 1692)
  • Nerone fatto Cesare (Wenecja 1693)
  • La forza della virtù (Bolonia 1694)
  • Laodicea e Berenice (Wenecja 1695)
  • Penelope la casta (Rzym 1696)
  • Fausta restituita all’impero (Rzym 1697)
  • Apollo geloso (Bolonia 1698)
  • Ariovisto (Mediolan 1699, we współpracy z innymi kompozytorami)
  • La prosperità di Elio Sejano (Mediolan 1699, we współpracy z innymi kompozytorami)
  • Dionisio rè di Portogallo (Pratolino 1707)
  • La fratricida innocente (Bolonia 1708)
  • Ginevra principessa di Scozia (Pratolino 1708)
  • Berenice regina d’Egitto (Pratolino 1709)
  • Rodelinda regina de’ Longobardi (Pratolino 1710)
  • Lucio vero (Bolonia 1717)
  • Rosinde ed Emireno (b.d.)

Oratoria

  • S. Serafina (Bolonia 1679)
  • Abramo vincitore (Wenecja 1683)
  • Mosè (Modena 1685)
  • Oratorio della passione di Cristo (Bolonia 1685)
  • La beata Imelde Lambertini (Bolonia 1686)
  • Agar (Bolonia 1689)
  • La passione del Redentore (Bolonia 1694)
  • S. Galgano (Bolonia 1694)
  • Cristo al limbo (Bolonia 1698)
  • La sepoltura di Cristo (Bolonia 1704)
  • S. Giovanni (Bolonia 1704)
  • Gesù al sepolcro (Bolonia 1707)
  • S. Petronio (Bolonia 1720)
  • L’amor divino (Bolonia 1723)

Utwory wokalno-instrumentalne

Religijne

  • Messa e salmi concertati na 4 głosy, chór i instrumenty (Bolonia 1735)
  • 7 canzonette in aria marmoresca sopra le 7 principali feste di Nostra Signora na głos solo, chór i basso continuo i instrumenty (Bolonia 1780)
  • 28 missae brevis
  • 11 Credo
  • 120 psalmów
  • 54 motety
  • 83 versetti

Świeckie

  • Cantate morali e spirituali na 1–2 głosy i skrzypce (Bolonia 1688)
  • 93 kantaty solowe z basso continuo
  • 49 kantat solowych z basso continuo i instrumentami

Utwory instrumentalne

  • Sonata d
  • 22 sinfonie
  • Sonata a 4

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2770. ISBN 0-02-865529-X.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 62. ISBN 978-83-224-0837-7.
  3. ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 685. ISBN 0-674-37299-9.

Media użyte na tej stronie

GiacomoAntonioPerti JS.png
Porträt des Giacomo Antonio Perti (1661-1756), italienischer Komponist, im Museo internazionale e biblioteca della musica di Bologna