Giacomo Cantelmi

Giacomo Cantelmi

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1645 Neapol
Data i miejsce śmierci	11 grudnia 1702 Neapol
Arcybiskup Neapolu
Okres sprawowania	1691–1702
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	3 października 1683
Kreacja kardynalska	13 lutego 1690 Aleksander VIII
Kościół tytularny	SS. Marcellino e Pietro

Giacomo Cantelmi (ur. 13 czerwca 1645 w Neapolu, zm. 11 grudnia 1702 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 13 czerwca 1645 roku w Neapolu, jako syn Filippa Cantelma i Beatrice Brancii^[1]. Studiował łacinę, grekę i hebrajski na La Sapienzy^[1]. Po studiach został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i inkwizytorem maltańskim^[1]. 27 września 1683 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Cezarei, a 3 października przyjął sakrę^[2]. Jednocześnie został mianowany nuncjuszem w Wenecji^[1]. W 1685 roku został nuncjuszem w Konfederacji Szwajcarskiej^[2]. Po trzech latach przeniesiono go na stanowiska nadzwyczajnego nuncjusza w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a po kolejnym roku – na nadzwyczajnego nuncjusza przy cesarzu rzymskim^[1]. W 1689 roku zrezygnował z funkcji dyplomatycznych i wrócił do Rzymu^[1]. 13 lutego 1690 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny SS. Marcellino e Pietro^[2]. W tym samym roku uczestniczył w Sejmie Rzeszy w Augsburgu, gdzie dokonano elekcji Józefa I na nowego cesarza^[1]. 27 lutego został arcybiskupem Kapui^[2]. 8 sierpnia 1691 roku został przeniesiony do archidiecezji neapolskiej^[2]. W okresie 1700–1702 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów^[1]. Zmarł 11 grudnia 1702 roku w Neapolu^[1].

Przypisy