Giacomo Carissimi

Giacomo Carissimi (ochrzczony 18 kwietnia 1605 w Marino, zm. 12 stycznia 1674 w Rzymie) – włoski kompozytor, śpiewak, organista i kapelmistrz; ksiądz katolicki.

Życiorys

W latach 1623–1625 był śpiewakiem i organistą w katedrze w Tivoli. Następnie w latach 1628–1629 objął stanowisko kapelmistrza w Asyżu, a od 1629 był kapelmistrzem Collegium Germanicum i bazyliki Sant'Apollinare alle Terme w Rzymie^[1].

Obok Luigiego Rossi jest jednym z twórców kantaty^[1], pisał również msze i inne utwory kościelne. Jego nazwisko łączy się jednak przede wszystkim z twórczością oratoryjną, przy czym głównym osiągnięciem było ustalenie ostatecznej formy dwuczęściowego oratorium (dotąd opartego na dramatach liturgicznych i misteriach, będących dialogami o treści religijnej, w których muzyka grała rolę drugorzędną), na które składały się arie, recytatywy, ensamble, partie chóralne i instrumentalne. Napisał szereg oratoriów z tekstem łacińskim, spośród których najbardziej znane są: Jephte, Jonas, Judicium Salomonis, Extremum Judicium. Do tradycji oratoryjnej Carissimiego nawiązywali będący jego uczniami Marc-Antoine Charpentier, Antonio Draghi i Alessandro Stradella.

Spoczywa w krypcie rzymskiej bazyliki Sant'Apollinare alle Terme, która była głównym miejscem jego działalności.

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• H. Burney: Carissimi, Giacomo [Jacomo]. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. C. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).