Giacomo Simoneta
| Kardynał prezbiter | |
| Data i miejsce urodzenia | 1475 Mediolan |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 listopada 1539 Rzym |
| Miejsce pochówku | Kościół Trinità dei Monti |
| Biskup Pesaro | |
| Okres sprawowania | 1528–1537 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Prezbiterat | 28 grudnia 1528 |
| Sakra biskupia | 14 sierpnia 1529 |
| Kreacja kardynalska | 21 maja 1535 Paweł III |
| Kościół tytularny | San Ciriaco alle Terme Diocleziane |
| Data konsekracji | 14 sierpnia 1529 |
|---|---|
| Konsekrator | Agostino Spinola |
| Współkonsekratorzy | Giambattista Boncianni Tomaso Campeggi |
Giacomo Simoneta (ur. w 1475 w Mediolanie, zm. 1 listopada 1539 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1475 roku w Mediolanie, jako syn Giovanniego Simonety i Catariny Barbavary[1]. Studiował prawo w rodzinnym mieście, a następnie był audytorem i dziekanem Roty Rzymskiej[1]. 17 lipca 1528 roku został wybrany biskupem Pesaro[2]. 28 grudnia przyjął święcenia kapłańskie, a 14 września następnego roku – sakrę[2]. 21 maja 1535 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Ciriaco alle Terme Diocleziane[2]. W tym samym roku został biskupem Perugii, a rok później – Lodi[2]. W 1537 roku zrezygnował z diecezji Pesaro i Lodi, a w kolejnym – z diecezji Perugia[2]. Skutecznie mediował pomiędzy Mediolanem a Sieną kwestię kontroli nad Montepulciano[1]. Pełnił funkcję prefekta Trybunału Sygnatury Łaski, kamerlinga Kolegium Kardynałów i administratora apostolskiego Nepi i Sutri[1]. Zmarł 1 listopada 1539 roku w Rzymie[1].