Giampaolo Pazzini

Giampaolo Pazzini

Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1984 Pescia
Wzrost	180 cm[1]
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	Levante UD (wypożyczony z Hellas Verona)
Numer w klubie	17
Kariera juniorska
Lata Klub Atalanta BC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2002–2005 Atalanta BC 51 (12) 2005–2009 ACF Fiorentina 108 (25) 2009–2011 UC Sampdoria 75 (36) 2011–2012 Inter Mediolan 50 (16) 2012–2015 A.C. Milan 74 (21) 2015– Hellas Verona 49 (10) 2018– → Levante UD (wyp.) 9 (1) W sumie: 416 (121)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2000–2001  Włochy U-16 12 (4) 2002  Włochy U-18 1 (0) 2002–2003  Włochy U-19 9 (6) 2003  Włochy U-20 1 (0) 2004–2007  Włochy U-21 22 (5) 2009–2012  Włochy 25 (4) W sumie: 70 (19)
↑ Aktualne na: 2 czerwca 2018.

Giampaolo Pazzini (ur. 2 sierpnia 1984 w Pescii) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika w Levante UD.

Kariera klubowa

Giampaolo Pazzini zawodową karierę rozpoczął w 2002 w Atalancie, której jest wychowankiem. W debiutanckim sezonie strzelił dla niej 9 goli w 39 meczach drugiej ligi i awansował do Serie A. W najwyższej klasie rozgrywek w kraju Pazzini po raz pierwszy wystąpił 12 września 2004 w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Lecce, kiedy to już w pierwszej minucie strzelił bramkę.

W styczniu 2005 za 6,5 miliona euro włoski zawodnik odszedł do Fiorentiny, a w zimowym okienku transferowym działacze „Fioletowych” zakupili również trzech innych napastników – Waleriego Bożinowa, Javiera Portillo i Jaime Valdésa. Miejsce w podstawowej jedenastce Fiorentiny mieli jednak zapewnione Christian Riganò oraz Fabrizio Miccoli, którzy wspólnie strzelili w sezonie 2004/2005 16 bramek. W kolejnych rozgrywkach trener Cesare Prandelli wystawiał do gry trzech ofensywnych piłkarzy – środkowego napastnika Lukę Toniego (króla strzelców Serie A) oraz cofniętych skrzydłowych Bożinowa i Martina Jørgensena. Pazzini pełnił rolę rezerwowego, jednak regularnie dostawał szanse występów – przez cały sezon wystąpił w 26 pojedynkach i zdobył 5 goli. Dobra forma prezentowana w 2005 spowodowała, że Giampaolo został wybrany najlepszym włoskim piłkarzem młodego pokolenia. Podczas rozgrywek 2006/2007 w ataku Fiorentiny najczęściej grywali Toni oraz Adrian Mutu, którzy w całym sezonie strzelili po 16 bramek. Pazzini wspólnie z Brazylijczykiem Reginaldo pełnił dla nich rolę zmiennika i zanotował w lidze 7 trafień. W kolejnym sezonie, po odejściu Luki Toniego do Bayernu, linię ataku „Violi” tworzyli Mutu oraz Pazzini. Na tej pozycji grywali również Christian Vieri, Pablo Daniel Osvaldo, Papa Waigo N’Diayè i Daniele Cacia. Pazzini był drugim po Mutu najlepszym strzelcem swojej drużyny. Zdobył 9 goli w 31 występach, natomiast Mutu zanotował 17 trafień w 29 pojedynkach. Latem 2008 do Fiorentiny sprowadzono Alberto Gilardino i trener Prandelli wystawiał go do gry w ataku razem z Adrianem Mutu.

Pazziniego nie satysfakcjonowała rola rezerwowego i 14 stycznia 2009 podpisał on kontrakt z Sampdorią. W odwrotnym kierunku powędrował wówczas Emiliano Bonazzoli. W Sampdorii Pazzini zadebiutował 18 stycznia w przegranym 0:2 spotkaniu z US Palermo. Pierwszego gola zdobył natomiast 1 lutego w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko Chievo. Następnie Włoch wpisywał się na listę strzelców w 4 kolejnych pojedynkach – zremisowanym 2:2 ze Sieną, zremisowanym 1:1 z Juventusem, wygranym 1:0 z Atalantą oraz zwycięskim 2:1 z Milanem. 15 marca Pazzini strzelił dla swojego zespołu 2 bramki w zremisowanym 2:2 spotkaniu przeciwko Romie. Pierwszego gola w sezonie 2009/2010 Włoch zdobył 26 października w zwycięskim 1:0 pojedynku z Interem Mediolan. 18 października w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko S.S. Lazio Pazzini doznał złamania nosa po zderzeniu z bramkarzem rywali – Fernando Muslerą. Łącznie podczas rozgrywek 2009/2010 Pazzini w 37 ligowych występach strzelił 19 bramek i zajął 3. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców.

Latem 2010 podczas eliminacji do Ligi Mistrzów Pazzini strzelił 3 bramki w przegranym po dogrywce dwumeczu o awans do rundy grupowej z Werderem.

27 stycznia podpisał kontrakt z Interem Mediolan^[2], a już następnego dnia pomyślnie przeszedł wszystkie testy medyczne. Sam Il Pazzo powiedział że Interowi się nie odmawia, lecz niełatwo jest mu rozstawać się z Sampdorią.

24 sierpnia został przedstawiony na San Siro jak zawodnik lokalnego rywala Interu - A.C. Milan.

Kariera reprezentacyjna

Pazzini ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch, dla których łącznie rozegrał 45 meczów i strzelił 15 goli. Najwięcej spotkań zanotował w drużynie do lat 21, w barwach której wystąpił 22 razy. Wziął z nią udział między innymi w Euro 2006 oraz Euro 2007. Wcześniej razem z reprezentacją do lat 19 wywalczył Mistrzostwo Europy 2003.

W seniorskiej reprezentacji Włoch Pazzini zadebiutował 29 marca 2009 w wygranym 2:0 spotkaniu z Czarnogórą w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010. Na boisku pojawił się w 59. minucie zmieniając Vincenzo Iaquintę, a w 74. minucie ustalił wynik meczu na 2:0 dla Włochów^[3]. W swoim drugim występie w zespole narodowym przeciwko Irlandii już w drugiej minucie został ukarany czerwoną kartką^[4]. W trzecim meczu z Irlandią Północną nie wykorzystał rzutu karnego. Pazzini wziął udział w Mistrzostwach Świata w RPA, na których był rezerwowym i zagrał tylko w spotkaniu z Nową Zelandią, kiedy pojawił się na boisku w 61. minucie.

Przypisy

Bibliografia

• Giampaolo Pazzini w bazie Soccerbase (ang.)
• Giampaolo Pazzini w bazie National Football Teams (ang.)
• Profil na oficjalnej stronie Sampdorii (wł.)