Giancarlo de’ Medici
| Kardynał diakon | |
.jpg) | |
| Kraj działania | Państwo Kościelne |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 lipca 1611 Florencja |
| Data i miejsce śmierci | 23 stycznia 1663 Florencja |
| Miejsce pochówku | Bazylika San Lorenzo |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Kreacja kardynalska | 14 listopada 1644 Innocenty X |
| Kościół tytularny | S. Maria Nuova S. Giorgio in Velabro |
Giancarlo de’ Medici (ur. 24 lipca 1611 we Florencji, zm. 23 stycznia 1663 tamże[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
Był synem Kosmy II Medyceusza i Marii Magdaleny Austriaczki oraz bratem Ferdynanda II i Leopoldo de’ Mediciego[1]. 14 listopada 1644 został kreowany kardynałem, a rok później otrzymał diakonię S. Maria Nuova[2]. Został członkiem Kongregacji ds. Ceremoniału, Kongregacji Rozkrzewiania Wiary i Kongregacji ds. Obrzędów[3]. Uczestniczył w konklawe 1655[1]. W 1655 roku był odpowiedzialny za powitanie w Rzymie nowo nawróconej na katolicyzm, królowej Krystyny Wazy[1]. W marcu 1656 Medici otrzymał diakonię San Giorgio in Velabro[2]. Następnie powrócił do Florencji, gdzie zmarł na udar mózgu w 1663[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Medici, Giancarlo de’ (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-07-07].
- ↑ a b Giancarlo Cardinal de’ Medici (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-07-07].
- ↑ Christoph Weber: Die ältesten päpstlichen Staatshandbücher: Elenchus Congregationum, Tribunalium et Collegiorum Urbis 1629-1714. Rzym – Fryburg Bryzgowijski – Wiedeń: Herder, 1991, s. 129. ISBN 978-3451216534.