Gianni Schicchi
| |||
Rodzaj | opera werystyczna | ||
Muzyka | Giacomo Puccini | ||
Libretto | Giovacchino Forzano | ||
Liczba aktów | 1 | ||
Język oryginału | włoski | ||
Źródło literackie | Dante Alighieri Boska komedia | ||
Prapremiera | 14 grudnia 1918, Metropolitan Opera (Nowy Jork) | ||
|
"O mio babbino caro" Aria Lauretty "O mio babbino caro", śpiewa: Frances Alda (1919) | |
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy. |
Gianni Schicchi – jednoaktowa opera werystyczna Giacoma Pucciniego, trzecia z tzw. Tryptyku. Pierwszy raz została wystawiona w Metropolitan Opera w 1918 r.
Postacie
Krewni Buoso Donatiego:
- Zita, „Stara”, kuzynka Buosa – alt
- Rinuccio, siotrzeniec Zity – tenor
- Gheraldo, siostrzeniec Buosa – tenor
- Nella, jego żona – sopran
- Gheraldino, jej syn – alt
- Betto di Signa, szwagier Buosa – bas
- Simone, kuzyn Buosa – bas
- Marco, jego syn – baryton
- Ciesca, żona Marca – mezzosopran
- Mistrz Spinelloccio, lekarz – bas
- Messer Amantio di Nicolao, notariusz – baryton
- Pineliino, szewc – bas
- Gussio, farbiarz – bas
Treść
Miejsce akcji: Florencja 1299 rok
Umiera florencki bogacz Buoso Donato. W jego domu pojawia się rodzina, która w głębokim żalu opłakuje jego śmierć. Ta rozpacz urywa się, gdy tylko dowiadują się, iż cały swój ogromny majątek przepisał na klasztor. Simone, kuzyn Buosa wyjaśnia, że jeśli testament jest już u notariusza, nie będzie można nic zrobić, gdyby jednak był jeszcze w domu to można odwrócić niekorzystną decyzję Buosa. Cała rodzina rozpoczyna poszukiwania testamentu. Znajduje go Rinuccio. Wpada na pomysł, aby wezwać na pomoc znanego spryciarza Gianniego Schicchiego, z którego córką jest zaręczony. Po krótkiej chwili pojawia się Gianni wraz ze swoją córką. Zita otwarcie okazuje swoje niezadowolenie co do planów małżeńskich swojego siostrzeńca Rinuccia. Gdy urażony Schicchi chce odejść jego córka Lauretta namawia go, aby tego nie robił. Scchicchi wpada na pomysł. Skoro krewni Buosa nie będą wiedzieć o jego śmierci to można sporządzić nowy testament, lecz za takie oszustwo grozi surowa kara. W międzyczasie pojawia się lekarz, Mistrz Spinelloccio, który nie zostaje wpuszczony do środka. Schicchi, naśladując głos Buosa, informuje lekarza przez uchylone drzwi, że czuje się dobrze i jedyne czego pragnie to spać. Następuje najbardziej przez wszystkich oczekiwana chwila czyli pisanie nowego testamentu. Każdy z rodziny stara się pozyskać względy Schicchi i szepce mu co chciałby dla siebie. Kiedy w obecności notariusza i świadków następuje zapisywanie testamentu Schicchi zapisuje wszystko....Gianniemu Schicchi czyli sobie samemu. Krewni nie mogą protestować, gdyż gdyby misterny plan wyszedłby na jaw wszyscy ponieśliby surową karę. Po wyjściu notariusza i świadków rodzina Buosa rzuca się na Gianniego jednak jest on już panem na swojej własności i wypędza wszystkich. Na końcu zwraca się do publiczności z prośbą o wyrozumiałość, ponieważ chce te pieniądze przeznaczyć dla młodej pary - Rinuccia i swojej córki.
Linki zewnętrzne
|
Media użyte na tej stronie
Giacomo Puccini in a studio photograph.
Autor: Andy at OpenClipart, Licencja: CC0
Gnome-mime-audio-openclipart
Autor: Sailko, Licencja: CC BY 2.5
Carambra, bozzetto originale per costume de Gianni Schicchi (1918)
"O mio babbino caro" from Giacomo Puccini's opera Gianni Schicchi (1918). It was performed by Frances Alda in 1919. This is Victor 64802, Matrix B-22578-2, and was recorded on February 11, 1919