Gianni Versace
Pełne imię i nazwisko | Giovanni Maria Versace |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 grudnia 1946 |
Data i miejsce śmierci | 15 lipca 1997 |
Przyczyna śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | prekursor, kreator mody |
Narodowość | |
Partner | Antonio D’Amico (1982–1997) |
Krewni i powinowaci | Donatella Versace (siostra) |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Giovanni Maria Versace[1] (ur. 2 grudnia 1946 w Reggio Calabria we Włoszech, zm. 15 lipca 1997 w Miami Beach na Florydzie) – włoski prekursor i kreator mody, założyciel domu mody Versace[2]. Okazjonalnie również kostiumograf filmowy.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w Reggio Calabria[3], na południu Włoch, jako trzecie z czworga dzieci. Jego matka, Francesca, była krawcową i właścicielką sklepu z odzieżą[4], a jego ojciec, Antonio, był sprzedawcą węgla[5]. Miał starszego brata Santo Domenico (ur. 1944) oraz dwie siostry – Tinę, która zmarła w wieku 12 lat z powodu nieprawidłowo leczonego zakażenia tężcem[6], i Donatellę Francescę (ur. 1955), która była jego największą muzą i krytykiem[4].
Versace był pod silnym wpływem historii starożytnej Grecji, która dominowała w historycznym krajobrazie jego miejsca urodzenia. Uczęszczał do Liceo Classico Tommaso Campanella, gdzie uczył się łaciny i starożytnej greki. Był również pod wpływem Andy’ego Warhola[7].
Kariera
Uczył się fachu w młodym wieku, w szwalni swojej matki. Szycia nauczył się robiąc szmaciane lalki ze skrawków materiału znalezionych na podłodze pracowni. W 1955, w wieku dziewięciu lat zaprojektował pierwszą sukienkę[5]. Studiował architekturę, zanim przeniósł się do Mediolanu w wieku 26 lat, aby pracować jako projektant mody, tworząc pierwsze kolekcje dla Genny (Ancona) i Callaghan (Novara)[8].
Po otwarciu swojego butiku w Mediolanie w 1972, Versace szybko stał się sensacją na międzynarodowej scenie modowej. Jego projekty wykorzystywały żywe kolory, odważne nadruki i seksowne kroje, co stanowiło kontrast do dominującego gustu w stonowanych kolorach i prostocie. Jego estetyczny „połączony luksusowy klasycyzm z jawną seksualnością” oprócz pochwały wzbudził wiele krytyki[9]. Jego powiedzenie: „Nie wierzę w dobry gust”[9], znalazło odzwierciedlenie w jego „bezczelnym sprzeciwie zasadom mody” i odnosiło się do rywalizacji Versace z Giorgio Armanim – „Armani ubiera żonę, Versace ubiera kochankę”[10].
W 1973 został projektantem „Byblos”, młodzieńczej linii Genny. Po współpracy z Florentine Flowers Gianni zaczął pracować jako freelancer m.in. dla De Parisini oraz kilku innych sławnych w północnych Włoszech przedsiębiorstw. W 1974 zaprojektował kolekcję dla Alma (przedsiębiorstwo z siedzibą blisko Mediolanu). Rok 1974 był bardzo ważny w karierze projektanta – w tym właśnie roku pojawia się pierwsza całkowicie samodzielna linia Complice. W 1975 Versace zaprezentował swoją pierwszą kolekcję odzieży skórzanej, stworzoną dla firmy Complice[5][11]. 28 marca 1978 w mediolańskiej Galerii Sztuki Palazzo della Permanente zaprezentował swoją pierwszą sygnowaną kolekcję dla kobiet jesień/zima pod własną marką Versace, a we wrześniu tego samego roku pokazał pierwszą kolekcję męską w showroomie przy Via Spiga.
W 1978 został otwarty pierwszy sklep z prezentacjami w Mediolanie – Via della Spiga. Po sukcesie pierwszych kolekcji, marka Versace stała się jedną z najważniejszych marek w świecie mody. Wprowadził metalowe elementy, które później były specyficznym elementem własnej marki[5]. Charakterystycznymi elementami wizualnymi stała się głowa Meduzy i grecki ornament o nazwie meandr[5].
Kolekcje Versace prezentowały między innymi Linda Evangelista, Naomi Campbell, Claudia Schiffer, Yasmeen Ghauri, Christy Turlington, Stephanie Seymour, Cindy Crawford, Lisa Marie Presley, Helena Christensen i Kate Moss. Versace zawsze korzystał z najbardziej znanych fotografów, takich jak Richard Avedon, Bruce Weber i Steven Meisel. W 1979 Versace rozpoczął owocną współpracę z amerykańskim fotografem Richardem Avedonem. W 1982 zdobył Złote Oko, jako najlepszy stylista w jesienno-zimowej kolekcji dla kobiet[11].
Jednocześnie podjął współpracę z La Scala w Mediolanie, produkując kostiumy do baletu Legenda o Józefie Richarda Straussa[12]. Stworzył kostiumy do Don Pasquale (1980) Gaetana Donizettiego, Dionysos Suite (1980) Maurice’a Béjarta i Lieb und Leid (1983) Gustava Mahlera[12]. Projektował kostiumy dla Eltona Johna, Madonny i Tina Turner[12].
W 1997 wystąpił w filmie Spice World.
Życie prywatne
Prywatnie był osobą homoseksualną[13]. Od roku 1982 aż do śmierci jego życiowym partnerem był model Antonio D’Amico[8].
15 lipca 1997 Gianni Versace został zastrzelony na schodach własnego domu w Miami Beach, gdy wrócił ze zwykłego porannego spaceru po klifie w Ocean Drive na Florydzie[12]. Zabójcą był Andrew Cunanan, seryjny zabójca, który po 8 dniach popełnił samobójstwo, a jego ciało znaleziono na łodzi. Policja ustaliła, że Cunanan zastrzelił się przy użyciu tej samej broni, którą zabił Gianniego Versace[12].
Prochy Versace zostały złożone na cmentarzu w Moltrasio nad jeziorem Como we Włoszech.
Elton John zadedykował projektantowi wydany w 1997 roku album The Big Picture[12].
Na mocy testamentu siostrzenica Gianniego Versace – Allegra Versace stała się spadkobierczynią 50% imperium mody. Allegra przejęła w ten sposób przypuszczalnie ok. pół miliarda dolarów.
Portret w mediach
W 1998 Menahem Golan zrealizował dramat kryminalny Śmierć Gianniego Versace (The Versace Murder) z udziałem Franca Nero w roli tytułowej, Mattem Servitto (jako David Madson) i Stevenem Bauerem (jako agent FBI John Jacoby).
W 2018 powstał serial FX The Assassination of Gianni Versace: American Crime Story[14], w którym wystąpili: Édgar Ramírez (Gianni Versace), Ricky Martin (Antonio D’Amico), Darren Criss (Andrew Cunanan), Penélope Cruz (Donatella Versace) i Finn Wittrock (Jeff Trail)[15].
W 2019 nagrano film dokumentalny Seeing Beauty: Gianni Versace’s Miami Beach Palazzo[16].
Filmografia
- A Life Less Swagy (1997, film)
- Ballet for Selena (1997, balet)
- VH1 Fashion Awards (1997, Tv)
- The Pled (1996, film)
- John Baylor Time (1996, film)
- Shakespeare Shorts (1996, serial TV)
- Sędzia Dredd (Judge Dredd, 1995, film)
- Magic of David Copperfield XVI: Unexplained Forces (1995, TV)
- Showgirls (1995, film)
- Ślicznotki (To Wong Foo, Thanks for Everything! Julie Newmar, 1995)
- Kika (1993, film)
- Urodzeni wczoraj (Born Yesterday, 1993, film)
- Cin Cin (1992, film)
- Była sobie zbrodnia (Once Upon a Crime, 1992, film)
- Vacanze di Natale (1991, film)
- Crystal or Ash, Fire or Wind, as Long as It’s Love (1989, film)
- 24 Nights (1991, koncert film)
- Wygrać ze śmiercią (Hard to Kill, 1990, film)
- Policjanci z Miami (Miami Vice, 1989, serial TV)
- Zabójstwo Versace (2018, serial Netflix)
Przypisy
- ↑ Personalidade: Gianni Versace (Itália) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2019-06-14].
- ↑ Gianni Versace Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2019-06-12].
- ↑ Gianni Versace (wł.). MYmovies.it. [dostęp 2019-06-12].
- ↑ a b Joanna Mroczkowska (2017-06-03): 12 zaskakujących rzeczy, których nie wiedzieliście o Giannim Versace (pol.). „Harper’s Bazaar”. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-12)].
- ↑ a b c d e Agnieszka Oleszek (2019-12-02): Gianni Versace: Moda na nowo (pol.). „Vogue”. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-12)].
- ↑ Steve Myall (2018-04-25): Who is Gianni Versace’s sister Tina? How she died of peritonitis and the family the fashion icon left behind (ang.). „Daily Mirror”. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-12)].
- ↑ Sara McCorquodale (2015-04-27): How Warhol’s Work Influenced Our Wardrobes (ang.). BBC News. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-12)].
- ↑ a b Gianni Versace – Bio, Facts, Family (ang.). Famous Birthdays. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-12)].
- ↑ a b Gianni Versace (ang.). Victoria and Albert Museum. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-12)].
- ↑ Nancy Bilyaeu (2018-01-15): The True Story of Gianni Versace’s Murder (ang.). Town & Country Magazine. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-22)].
- ↑ a b Gianni Versace (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2016-12-08].
- ↑ a b c d e f Gianni Versace Biography (1946–1997) (ang.). biography.com. [dostęp 2019-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-12)].
- ↑ Erica Gonzales (2018-01-29): Gianni Versace’s Partner Points Out What American Crime Story Got Wrong (ang.). „Harper’s Bazaar”. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Edgar Ramirez and Ricky Martin, Straight Outta 1997, on the set of “Versace: American Crime Story” (ang.). tomandlorenzo.com. [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Edgar Ramirez wears flamboyant pink silk gown as he recreates Gianni Versace’s final few days for American Crime Story (ang.). „Daily Mail”. [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Seeing Beauty: Gianni Versace’s Miami Beach Palazzo (2019) (cz.). ČSFD.cz. [dostęp 2019-06-14].
Linki zewnętrzne
- Gianni Versace w bazie IMDb (ang.)
- Gianni Versace w bazie Filmweb
- Gianni Versace w bazie Notable Names Database (ang.)
- ISNI: 0000 0000 8084 7404
- VIAF: 5133380
- ULAN: 500100898
- LCCN: n88621302
- GND: 119216604
- NDL: 00715887
- LIBRIS: vs68c99d1z5s8qn
- BnF: 14042813k
- SUDOC: 050245090
- NKC: jn20000701892
- NTA: 126181756
- BIBSYS: 2081887
- CiNii: DA08248815
- Open Library: OL5003227A
- PLWABN: 9810673015305606
- NUKAT: n2012074445
- J9U: 987007432976805171
- CANTIC: a10935952
- LNB: 000143058
- BLBNB: 000169909
- LIH: LNB:CAck;=Bi
- WorldCat: lccn-n88621302
Media użyte na tej stronie
nastrino della medaglia di Commendatore dell'ordine al merito della Repubblica Italiana
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Arnaud 25 (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Villa du couturier Giani Versace à Miami Beach en Floride
Italian author Mario Biondi interviews famous stylist Gianni Versace in his house. Milano 1990