Gidō Shūshin

Gidō Shūshin
義堂 周信
Data i miejsce urodzenia1 marca 1325
prow. Tosa
Data śmierci10 maja 1388
Szkołazen Rinzai
NauczycielMusō Soseki
ZakonMahajana

Gidō Shūshin (jap. 義堂周信; ur. 1 marca 1325, zm. 10 maja 1388) – japoński mistrz zen ze szkoły rinzai, poeta.

Biografia

Pochodził z prowincji Tosa.

W wieku 13 lat rozpoczął naukę w klasztorze a w rok później przyjął wskazania buddyjskie. Następnie studiował buddyzm ezoteryczny na górze Hiei. Wkrótce jednak zainteresował się zenem i wstąpił do klasztoru Tenryū. Jego nauczycielem był mistrz zen Musō Soseki. Został jego następcą Dharmy[1].

Po śmierci mistrza przez jakiś czas przebywał w klasztorze Kennin prowadzonym przez mistrza zen Ryūzana Tokkena[2].

W 1360 r. został zaproszony do Kamakury przez Motouji Ashikagę, zastępcę sioguna we wschodnich prowincjach. Początkowo przebywał w Engaku-ji, a od 1366 r. w Zempuku-ji. W 1371 r. Gidō wybudował klasztor Hōon przy wsparciu finansowym potężnej rodziny Uesugi. W 1380 r. z rozkazu sioguna Yoshimitsu Ashikagi został opatem Kennin-ji. W 1386 r. przeniósł się do Nanzen-ji. Po jakimś czasie odszedł na emeryturę i zamieszkał w jednej ze świątyń należących do tego klasztoru[2].

Miał szlachetny umysł, wierzył w wielkie ideały, dlatego nie pochwalał klerykalnego udziału w rządach. Jednak nauczał Ujimitsu (syna Motoujiego) zenu i historii okresu Song w Chinach. Gdy siogun podjął próbę zaprowadzenia harmonijnego współżycia do pełnych napięć relacji pomiędzy odgałęzieniami rodu z Kamakury i Kioto, przysłużył się siogunowi pomagając w założeniu Shōkoku-ji oraz zaaprobował system Pięciu Gór[3].

Chociaż występował przeciwko mnichom zen, którzy zajmują się literaturą i studiami konfucjańskimi i oskarżał ich o zapominaniu o wierności wobec zenu, sam był znakomitym poetą.

Zarówno on jak i jego brat dharmiczny Zekkai Chūshin, byli nazywani "jasnymi klejnotami literatury Pięciu Gór".

Prace literackie

  • Kuge Nikkushū (空華日工集) - dziennki
  • Jōkan jūwa ruiju sōon renpōshū (重刊貞和類聚祖苑聯芳集)
  • Kūge nichiyō kufū ryakushū (空華日用工夫略集)

Linia przekazu Dharmy

Przypisy

  1. ↑ Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Str. 272
  2. ↑ a b Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Str. 227
  3. ↑ Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Str. 273

Bibliografia

  • Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Kōsei Publishing Co. Tokio. 1994. Str. 379. ​ISBN 4-333-01630-4​