Giełczew (powiat lubelski)

Giełczew
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

lubelski

Gmina

Wysokie

Liczba ludności (2011)

868[1]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

23-145[2]

Tablice rejestracyjne

LUB

SIMC

0905439

Położenie na mapie gminy Wysokie
Mapa konturowa gminy Wysokie, u góry znajduje się punkt z opisem „Giełczew”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Giełczew”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Giełczew”
Ziemia50°57′24″N 22°40′43″E/50,956667 22,678611

Giełczew – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Wysokie[3].

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[4]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Giełczew. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 835. Wieś stanowi sołectwo gminy Wysokie[5].

Części wsi

Integralne części wsi Giełczew[3]
SIMCNazwaRodzaj
0905445Baldachówczęść wsi
0905451Giełczew Drugaczęść wsi
0905468Kolenistyczęść wsi
0905474Resztówkaczęść wsi
0905480Zalasekczęść wsi

Historia

Początkowo zwana Giełczwica. W połowie XV stulecia należała Giełczwica do Jakuba Giełczewskiego (Giełczwickiego), a następnie Stanisława i Jana Giełczewskich. Spis roku 1531 wykazywał tu części Jakuba Brzostowskiego (2, 5 łana), Pawła i Tomasza Pełków (razem 2, 5 łana) oraz Mikołaja Pszonki (2 łany). Wieś odnotowano wówczas w parafii krzczonowskiej, mimo że inne źródła umieszczają ją wśród wsi parafii w Targowisku. W II połowie XVI wieku znajdują się tu części dóbr Pszonków, Taszewskich i Katarbskich. Również w 1676 r. rejestr pogłównego wymienia 3 części wyżej wymienionych rodów[6]. Wieś wraz z folwarkiem wchodziła w skład dóbr Wysokie Lubelskie księżnej Anny Jabłonowskiej[7].

Wieś zaliczała się dużych. Według spisu ludności z 1827 r. liczyła bowiem 106 domów i 812 mieszkańców, zaś wg spisu z 1921 r. aż 309 domów oraz 2 008 mieszkańców, w tym 19 Żydów[6].

W 1905 r. miejscowy folwark dzierżawiony był przez J. Kucharskiego.

Kościół drewniany wzniesiono tu w 1956 r., powiększając w tym celu rok wcześniej zbudowaną kaplicę.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-05-25].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 295 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)
  4. ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  5. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Wysokie. Urząd Gminy Wysokie. [dostęp 2016-04-15].
  6. ↑ a b Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
  7. ↑ Janina Berger-Mayerowa, Księżna Pani na Kocku i Siemiatyczach : (działalność gospodarcza i społeczna Anny z Sapiehów Jabłonowskiej), w: Archiwum Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Wydział 2, Historyczno-Filozoficzny. Tom 18, Zeszyt 1, Lwów 1937, s. 332.

Linki zewnętrzne

Gmina Wysokie
Wsie
Kolonie
Integralne części wsi

POL gmina Wysokie COA.svg

Media użyte na tej stronie