Gienrich Sapgir

Gienrich Sapgir

Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1928 Bijsk
Data i miejsce śmierci	7 października 1999 Moskwa
Zawód, zajęcie	poeta, pisarz, scenarzysta

Gienrich Wieniaminowicz Sapgir (ros. Ге́нрих Вениами́нович Сапги́р; ur. 20 listopada 1928 w Bijsk (Kraj Ałtajski), zm. 7 października 1999 w Moskwie) – radziecki poeta, autor książek dla dzieci oraz scenarzysta filmów rysunkowych. W latach 60. kierował awangardową grupą poetów Konkret.

Pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie^[1].

Twórczość

Poezja

Cechy poezji:

• poezja filozoficzna;
• utożsamianie lirycznego „ja” z przedmiotami, które ożywiają;
• eksperymentowanie w zakresie leksyki i składni;
• różnorodne szeregi komunikacji językowej;
• rezygnacja ze znaków interpunkcyjnych.

Utwory literackie

• zbiory wierszy: Soniety na rubaszkach (Paryż–Nowy Jork 1978, wyd. poszerzone, własnym nakładem, Moskwa 1989) — tytuł nawiązuje do 2 sonetów napisanych przez poetę na koszulach, eksponowanych na wystawie malarstwa awangardowego 1975 jako „przykłady poezji wizualnej”.
• Stiena (1989)
• tom utworów wybranych Moskowskije mity (1989)^[2].

Scenariusze filmowe

W animacji do 1972 roku pracował we współpracy z Giennadijem Cyfierowem. Pisał scenariusze dla reżyserów m.in. Wadima Kurczewskiego, Władimira Diegtiariowa, Leonida Nosyriewa, Giennadija Sokolskiego, Iwana Aksienczuka i Jurija Prytkowa^[3].

Filmy animowane

• 1964: Jak żabka szukała taty
• 1970: Słodka bajeczka
• 1978: Mój przyjaciel sygnalizator świetlny
• 1982: Jak przyjaciel, to przyjaciel
• 1982: Czyste źródło
• 1987: Jak osiołek rozchorował się ze smutku

Przypisy

Bibliografia

• Gienrich Sapgir w bazie Animator.ru