Gieorgij Cziczerin

Gieorgij Cziczerin
Георгий Чичерин
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gieorgij Wasilewicz Cziczerin

Data i miejsce urodzenia

12 listopada?/ 24 listopada 1872
Karauł, gubernia tambowska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

7 lipca 1936
Moskwa, RFSRR, ZSRR

ludowy komisarz spraw zagranicznych RFSRR
Okres

od 30 maja 1918[1]
do 6 lipca 1923

Przynależność polityczna

Rosyjska Komunistyczna Partia (bolszewików)

Poprzednik

Lew Trocki

ludowy komisarz spraw zagranicznych ZSRR
Okres

od 6 lipca 1923
do 21 lipca 1930

Przynależność polityczna

Wszechzwiązkowa Komunistyczna Partia (bolszewików)

Poprzednik

urząd utworzony

Następca

Maksim Litwinow

Gieorgij Wasilewicz Cziczerin (ros. Гео́ргий (Ю́рий) Васи́льевич Чиче́рин, ur. 12 listopada?/ 24 listopada 1872 w majątku Karauł (gubernia tambowska) zm. 7 lipca 1936 w Moskwie) – rosyjski dyplomata, prawnik, ludowy komisarz spraw zagranicznych RFSRR (1918-1923), ludowy komisarz spraw zagranicznych ZSRR (1922-1930).

Życiorys

Pochodził z arystokratycznej rodziny. Przed I wojną światową urzędnik carskiego ministerstwa spraw zagranicznych. Od 1904 związany z partiami lewicowymi, od 1905 członek SDPRR (stronnik frakcji mienszewików). W latach 1904-1918 na emigracji (Berlin 1905-1907, Paryż 1907-1914, Londyn 1914-1917). W 1917 pomógł Leninowi wrócić do Rosji. Działał w ruchu robotniczym Francji i Anglii.

Po powrocie do kraju w 1918 wstąpił do partii bolszewickiej. Od 10 stycznia 1918 zastępca ludowego komisarza spraw zagranicznych Rosji sowieckiej, po podaniu się do dymisji z funkcji ludowego komisarza Lwa Trockiego (sprzeciwiającego się zawarciu traktatu brzeskiego) p.o. komisarza a następnie od 30 maja 1918 ludowy komisarz spraw zagranicznych. Prowadził rokowania brzeskie, w imieniu Rosji Radzieckiej podpisał z Niemcami układ w Rapallo (1922). Twórca radzieckiej służby dyplomatycznej. Od połowy lat 20. z powodu choroby (cukrzyca) tracił wpływy, formalnie ustąpił w 1930 wskutek konfliktu z Maksimem Litwinowem, który pomawiał go o pederastię.

Interesował się muzyką poważną, napisał książkę: "Mozart - etiuda badawcza" (wyd. pol. Poznań 1966).

Przypisy

  1. ↑ 13 marca 1918 - 30 maja 1918 - pełniący obowiązki ludowego komisarza spraw zagranicznych

Bibliografia, linki

Ministrowie spraw zagranicznych RFSRR i ZSRR

Coat of arms of the Soviet Union (1956–1991).svg

Ministrowie spraw zagranicznych Rosji i ZSRR
Posolsky Prikaz, przewodniczący (1549–1699)
  • Iwan Wiszkowaty (1549–1570)
  • Wasilij i Andriej Szelkalow (1570–1601)
  • Iwan Gramotyn (1605–1606)
  • Piotr Tretiakow (1608–1610)
  • Iwan Gramotyn (1610–1612)
  • Piotr Tretiakow (1613–1618)
  • Iwan Gramotyn (1618–1626)
  • Iwan Gramotyn (1634–1635)
  • Almaz Iwanow (1635–1667)
  • Afanasy Ordin-Naszczokin (1667–1681)
  • Artamon Matwiejew (1671–1676)
  • Wasilij Golicyn (1682–1689)
  • Emelian Ukrainczew (1689–1697)
  • Lew Naryszkin (1697–1699)
Kanclerze i wicekanclerze Carstwa Rosyjskiego i Imperium Rosyjskiego (1699–1801)
MSZ Imperium Rosyjskiego (1801–1917)
MSZ Rządu Tymczasowego Rosji
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych RFSRR
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych ZSRR (1922–1946)
Ministerstwo Spraw Zagranicznych ZSRR (1946–1991)
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej

Media użyte na tej stronie

Coat of arms of the Soviet Union 1.svg
State Emblem of the Soviet Union (1956–1991)
Georgy Chicherin 1920s.jpg
Georgij Vasiljevitcj Tsjitsjerin, Soviet diplomat. From 1918, commissioner of foreign affairs. He carried out the Soviet Union's foreign policy with great cunning.